วปช.ผู้สูงวัยสโลว์ไลฟ์ สะสมกำลังสร้างเครือข่ายเกษตรประณีต
<p “=””>
</p>
<p “=””>สามคน สองร้อยกว่าปี
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””>การที่เราพบได้กัน รู้จักกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน ไม่ใช่เป็นเพราะเหตุบังเอิญ หากเป็นเพราะวาสนาเป็นบุญหนุนนำให้ได้มาทำกิจกรรมดีๆที่สร้างสรรค์สังคม ดังนั้นเมื่อทราบข่าวว่า อาจารย์ จำรัสเจริญเวช จากสุราษฎร์ธานี มาทำกิจกรรมที่อำเภอทุ่งสง ผู้เขียนก็ไม่เดินทางจากพัทลุงมุ่งมาพบอาจารย์ เมื่อมาถึงทุ่งสง ปรากฎว่า บังหนุ้ยเดินทางจากจังหวัดตรังมานั่งคอยอยู่ เมื่ออาจารย์ เสร็จสิ้นกิจกรรมก็มาสมทบพบกัน คุยกันถึงการขับเคลื่อนงานของ ชาว วปช.ในเรื่อง การสร้างเครือข่าย การสะสมกำลัง และพื้นที่ปฎิบัติการ ที่จะผลักดันเรื่องการทำเกษตรประณีต เข้าสู่นโยบายสาธารณะของแต่ละพื้นที่ ช่วงหนึ่งของการพูดคุย บังหนุ้ย บอกว่า มานครแล้ว หากได้ไปเยี่ยมชมสวนแก้วมังกรของท่านขุนเจริญคงเป็นบุญยิ่งนัก….คุยกันจนดึกก็แยกย้ายไปพักผ่อนสะสมกำลังกายไว้ใช้งานในรุ่งขึ้น…. เช้าวันที่สดใส ในวงอาหารเช้า อาจารย์ จำรัส บอกว่า เราคนสูงวัยต้องใช้ชีวิตแบบช้าๆที่มั่นคง ให้เกิดคุณค่าต่อตนเองและสังคม ซึ่งในส่วนของผู้เขียน วันนี้ต้องเร่งรีบกลับพัทลุงเพราะมีงานประชุมสองเวที เมื่อเป็นดังนี้จึงยกเลิกงานเร่งรีบ มาสโลว์ไลฟ์ ไปชมชมสวนแก้วมังกรที่ปากพนัง….
</p>
<p “=””>.แล้วสามคนผู้สูงวัย หัวใจเกินร้อย รวมอายุได้ สองร้อยกว่าปีก็จรลีแบบช้าๆมุ่งหน้าสู่ปากพนัง
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””> ณ.สวนท่านขุนเจริญ คน วปช เจ้าของสวน นามประยูร ก็ได้ต้อนรับพวกเราด้วย มะละกอในสวน ที่มีความหวานระดับ 12 บิก เจ้าของสวนใจดีแนะนำและสาธิตการตอนมะละกอให้ดู เป็นที่ชื่นชอบของบังหนุ้ยยิ่งนัก จนถึงเที่ยงเจ้าของสวนชวนไปเลี้ยงข้าว บอกว่านัดหมายกับ อาจารย์ อุสาห์ ดวงจันทร์ สพม.1 ไว้แล้ว ……
</p>
<p “=””>ณ. วงกินข้าวเที่ยงกลายเป็นสนทนาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ระหว่างผู้ก่อให้เกิดผลักดัน วปช. กับคน วปช.อาจารย์ จำรัส ได้เล่ากิจกรรที่คน วปช.ลงไปค้นหาความเป็นพลเมืองของชุมชน ในหนึ่งปีที่ผ่านมา อาจารย์ อุสาห์ให้ความสนใจ ใน วปช.ผลิตที่ก่อเกิด ในกิจกรรม จึงชักชวนนำมาคุยกันต่อศาลาริมแม่น้ำปากพนัง เล่าให้ฟังการทิศทางการเมืองในอนาคต และแหล่งทุนที่ คน วปช.จะเข้าไปขอสนับสนุน ได้คุยแลกเปลี่ยนจน สี่โมงเย็น ก็คุยกันไม่จบ แต่พวกต้องกลับภูมิลำเนา ผู้เขียนจึงได้มาส่ง อาจารย์ จำรัส กับบังหนุ้ย ที่ บขส.นครศรีฯ ……
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””>ในวันนี้ได้ใช้ชีวิตแบบช้าๆไม่มีกำหนดการ แต่ทว่ากลับรวดเร็วในการรุกสะสมกำลังและสร้างเครือข่าย เป็นไปตามเป้าหมายที่ได้ช้า สมดังคำสุภาษิตที่ ว่า “ช้าๆได้พร้าเล่มงาม” วันนี้ คนคนวปช.ได้พร้าที่งามและคมไว้สะสมกำลัง เพื่อรุกไปดักทางไทยแลนด์ 4.0
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””>การตอนมะละกอ
</p>
<p “=””>
</p>
ความเห็น (4)
ก่ารแลกเปลี่ยนเรียนรูัเป็นกระบวนการสร้างความร้คลอดชีวิตที่นำไปใช้ประโยขน์ได้ เป็นความรู้คุณภาพสูงต้นทุนต้นทุนต่ำไม่ขึ้นกับกาลเวลาและสถานที่
เรียนอาจารย์ จำรัส เวที นอนแคงแหลงเรื่องเกษตรประณีต มีชีวิตชีวา
หลังเที่ยงคืนก็นนอนแคงคุย
ต้นธันวา อากาศกำลังดี มีฝนตก เชิญ วปช.มานอนแคงแหลงเรื่องท่องเที่ยวโดยชุมชน
ณ.สวนป่าห้วยพูด อำเภอบางแก้วพัทลุง
สวนป่าบ้านห้วยพูดเป็นนวัตกรรมในการจัดการระบบนิเวศน์ให้เป็นทรัพย์โดยวิถึชุมชน บูรณาการสังคม วัฒนธรรม และเศรษฐกิจ ด้วยการเริ่มต้นแบบพอเพียงบนฐานจัดการตนเอง การได้มาแลกเปลี่ยนหรือสร้างกระบวนการติดเรื่องชุมชนจึงเป็นบรรยากาศและปัจจัยเชิงประจักษ์