วันที่ 7 ประชุมผู้ปกครอง (13 พฤศจิกายน 2559)

วันนี้ทางโรงเรียนบ้านเจดีย์แม่ครัวมีการประชุมผู้ปกครอง โดยเริ่มลงทะเบียนตั้งแต่เวลา 08.30 น. เป็นต้นไป ฉันไปช่วยฝ่ายลงทะเบียน ได้เห็นเหตุการณ์หลายอย่าง ผู้ปกครองบางคนไม่รู้ว่าลูกตัวเองอยู่ชั้นไหน บางคนเขียนชื่อไม่ได้ บางคนก็จำเบอร์โทรศัพท์ไม่ได้ ถึงแม้วันนี้จะเป็นการประชุมผู้ปกครองก็มีนักเรียนจำนวนไม่น้อยที่มาโรงเรียนกับผู้ปกครอง มาเล่นกับเพื่อน มานั่งพูดคุยกันตามประสาเด็ก ๆ เสมือนวันนี้เป็นวันเปิดเรียนตามปกติ เด็ก ๆ น่ารักมาสวัสดีและทักทายครูหมู ผู้ปกครองที่ลงทะเบียนเสร็จก็จะเข้าไปนั่งในหอประชุม ซึ่งเป็นโรงอาหารนั่นเอง ผู้อำนวยการพบปะกับผู้ปกครอง มีการแนะนำนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู โดยไปยืนบนเวทีข้างหลังผู้อำนวยการและรองผู้อำนวยการ จากนั้นผู้อำนวยการเป็นคนแนะนำนักศึกษาแต่ละคนจนครบ จำนวน 10 คน ตอนแรกก็รู้สึกตื่นเต้นแต่ก็หลุดขำเมื่อผู้อำนวยการพูดถึงชื่อเพื่อนคนหนึ่ง นางศศิธร จากนั้นก็มีเสียงหัวเราะตามมา มันตลกมากจนอดหัวเราะไม่ไหว เพื่อนเราเป็นนางแล้วเหรอเนี่ย จริง ๆ ผู้อำนวยการไม่ได้พูดผิด แต่ใบรายชื่อนักศึกษามีเพื่อนคนหนึ่งจะเขียนชื่อให้ทุกคนเพราะลายมือสวย เขียนว่า นางศศิธร

ทำหน้าที่ลงทะเบียนในการประชุมผู้ปกครอง ณ โรงเรียนบ้านเจดีย์แม่ครัว

ผู้ปกครองลงทะเบียนเข้าร่วมการประชุม

พอเสร็จจากการประชุมรวมที่โรงอาหาร ผู้ปกครองก็แยกย้ายไปพบปะกับครูประจำชั้นแต่ละชั้น ฉันก็ไปช่วยครูพี่เลี้ยง ครก็แนะนำฉันให้ผู้ปกครองนักเรียนรู้จักอีกหนึ่งครั้ง จากนั้นครูก็พูดคุยเรื่องการเรียนของนักเรียน คนที่ตั้งใจเรียน มีความรับผิดชอบก็ชื่นชม ส่วนคนที่ไม่ค่อยสนใจเรียนก็ฝากให้ผู้ปกครองช่วยดูแลอีกทางหนึ่ง ถ้าครูช่วยและพยายามแก้ไขอยู่ฝ่ายเดียวมันคงประสบความสำเร็จได้ยาก แต่ถ้าต่างฝ่ายต่างช่วยกันให้ความร่วมมือซึ่งกันและกัน มันก็จะส่งผลดีต่อนักเรียน

ผู้ปกครองนักเรียนพบปะกับครูประจำชั้น

เมื่อประชุมผู้ปกครองเสร็จก็มาช่วยงานธุรการ ช่วยจัดเบรคเพราะวันนี้จะมีการประชุมคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน เวลา 13.00 น. ณ ห้องประชุมโรงเรียนบ้านเจดีย์แม่ครัว เป็นฝ่ายต้อนรับ รวมถึงเสิร์ฟน้ำ กาแฟ ไมโล ให้แขกผู้มีเกียรติ แล้วทำหน้าที่เก็บ ล้าง สำหรับวันนี้ได้เรียนรู้งานหลายอย่างที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเองในการเป็นครูในอนาคต รวมทั้งได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์จากครูท่านหนึ่งที่พานักเรียนไปทัศนศึกษาเกี่ยวกับ ICT ที่นนทบุรี พานักเรียนขึ้นเครื่องบินไปครั้งแรก นักเรียนตื่นเต้นและก็จะมีแต่คำถามที่เกิดจากความสงสัยของเด็ก เพราะความไม่รู้จึงถาม มีครูอีกหนึ่งท่านก็บอกว่าสมัยก่อนครูสอนที่อมก๋อย พานักเรียนชาวเขาไปเที่ยวที่กาดสวนแก้ว นักเรียนไม่เคยขึ้นบันไดเลื่อน จึงกล้า ๆ กลัว ๆ แล้วเหยียบบันไดเลื่อนไปหนึ่งข้างจากนั้นก็ยกเท้าออกมาให้เหลือแต่รองเท้าที่ขึ้นไปกับบันไดเลื่อน มันเป็นเรื่องที่น่าตลกมาก สำหรับครูบางคนที่พานักเรียนไปอาจจะมีความอาย แต่ถ้าบางคนเปิดใจและเข้าใจก็จะเป็นเรื่องดี ฉันเองเป็นเด็กแม่ฮ่องสอน เมื่อเคยเห็นหรอกว่าห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่เป็นอย่างไร ไม่เคยมาหรอกเมืองเชียงใหม่ และก็ไม่ต้องพูดถึงสถานที่ไกล ๆ เพิ่งจะได้เปิดโลกทัศน์ก็ตอนที่อยู่ ม.6 ครูพาไปทะเล นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้ไปทะเลและเป็นสถานที่ที่ได้ไปไกลที่สุด พอย้อนกลับไปวันวานก็รู้สึกคิดถึงนะ...เด็กหลังเขา

เตรียมเบรคประชุมช่วงบ่าย

รับลงทะเบียนและแจกเอกสารสำหรับผู้เข้าร่วมการประชุม

ช่วยงานการประชุมคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน โรงเรียนบ้านเจดีย์แม่ครัว