ครั้งที่ 5 วันพุธ ที่ 9 พฤศจิกายน 2559 (เรื่อง วันจิตสาธารณะ Big Cleaning Day)

บันทึกการฝึกสอน

วันพุธ ที่ 9 พฤศจิกายน 2559
เรื่อง “วันจิตสาธารณะ Big Cleaning Day”

สวัสดีเช้าวันพุธ วันนี้ก็เป็นการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนตามปกติเหมือนกับทุกวันที่ผ่านมา ช่วงเช้านักเรียนก็เข้าเรียนตามรายวิชาที่ทางโรงเรียนกำหนด แต่ช่วงเวลา 08.00 – 08.30 น. นั้นเป็นเวลาโฮมรูมในห้องเรียนของตนเอง และในฐานะที่เราเป็นครูประจำชั้นร่วมกับครูพี่เลี้ยงจึงต้องทำหน้าที่ของตนเอง คือ การเก็บออมทรัพย์นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 / 2

หลังจากนั้นจะต้องเข้าสอนในรายวิชาประวัติศาสตร์ วิชาที่เรารักแต่การสอนระวัติศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษานั้นสอนยากมาก เนื่องจากเป็นเนื้อหาที่ค่อนข้างเยอะและยากมาก ก่อนทำการสอนนั้นเราได้สรุปความคิดรวบยอดไว้เรียบร้อยแล้ว เพราะอยากให้นักเรียนได้เรียนรู้สิ่งที่สำคัญและประวัติศาสตร์ความเป็นมาของชาติไทย โดยการสอนประวัติศาสตร์วันนี้ เริ่มต้นจากการสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ มาวันแรกนักเรียนตั้งใจเรียนค่อนข้างมาก แต่ผิดที่เราเองไม่จัดกิจกรรมการเรียนการสอนที่สนุกสนานให้กับเด็กนักเรียน หลังจากที่สอนเรียบร้อยแล้วนั้น ก็เป็นช่วงพักรับประทานอาหารกลางวันตามปกติ เวลาพัก 12.00 – 13.00 น. เมื่อรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้วนั้นก็เป็นชั่วโมงของการลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ วันนี้เราจึงได้มีโอกาสได้เห็นนักเรียนเข้าร่วมกิจกรรม “Big Cleaning Day” ของทุกระดับชั้นตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 จนกระทั้งถึง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3

เมื่อเขตรับผิดชอบได้ถูกจัดเรียงเรียบร้อยแล้ว นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 – 3 เข้ารับการอบรมและเรียนรู้เกี่ยวกับการทำน้ำยาล้างจานและน้ำยาล้าห้องน้ำสมุนไพร จากคุณครู เมื่อเรียนรู้เรียบร้อยแล้วนั้น คุณครูก็ให้นักเรียนแยกย้ายไปตามจุดที่ตนเองได้รับมอบหมาย ทั้งการทำความสะอาดภายในห้องเรียนและจุดที่ตนรับผิดชอบ นักเรียนทุกคนช่วยเหลือกันทุกจุดจนสะอาดเรียบร้อย เราได้เห็นภาพของพี่ช่วยน้อง น้องช่วยพี่ ไม่มีใครแบ่งว่านี่งานของฉัน นั่นงานของเธอ ทุกคนช่วยกัน “มิตรภาพที่สำคัญ คือ การแบ่งปัน ช่วยเหลือกันโดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ นี่คือ มิตรภาพที่ดีที่สุด”

เมื่อจุดเริ่มต้นเล็กๆมารวมตัวกัน งานที่ว่ายากก็กลายเป็นง่าย งานที่ว่าเยอะก็จะลดน้อยลง ขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของแต่ละบุคคล คำว่า “จิตสาธารณะ” ก็เป็นอีกหนึ่งของคุณลักษณะอันพึงประสงค์ที่ควรให้เกิดขึ้นกับตัวผู้เรียน เป็นตัวชี้วัดเป็นมาตรฐานที่นักเรียนผ่าน แต่กระบวนการนั้นสำคัญยิ่งกว่าว่านักเรียนจะผ่านไปได้อย่างไร วันนี้เราเห็นแล้วว่านักเรียนผ่านจุดประสงค์ผ่านตัวชี้วัด “จิตสาธารณะ” จริงๆ เพราะการสร้างจิตสาธารณะให้เกิดขึ้นกับตัวผู้เรียนนั้น ครูต้องคิดกระบวนการและต้องรู้จักสังเกตพฤติกรรมของนักเรียนว่าเป็นไปในทิศทางใด วันนี้เราได้เห็นแล้วว่าเป็นครูไม่ง่ายเลย สมแล้วที่เรียนประถม เราต้องทำให้เป็นทุกอย่างจริงๆ เราพยายามเตือนตัวเองเสมอว่า “บางทีจุดเล็กๆที่เรามองไม่เห็นก็สำคัญ”