ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่าบันทึกนี้จะไม่มีรูปภาพประกอบ เนื่องจากเรื่องราวที่ต้องการบันทึกนั้นเป็นเรื่องราวที่ไม่อยากพาดพิงถึงผู้ใดให้ต้องเสียหายและเดือดร้อนกับสิ่งที่ต้องการบันทึก
วันนี้ดิฉันได้ปฏิบัติหน้าที่เป็นครูเวรประจำประตูเม็งราย นักเรียนร้อยละ 30 จะต้องผ่านประตูนี้จาก 4 ประตูที่มีของโรงเรียน
นักเรียนร้อยละ 95 นักเรียนยกมือไหว้เรากับครูที่ยืนเป็นเวรคู่กับเราอย่างสวยงาม เราก็คิดในใจว่าเด็กที่นี้มีสัมมาคารวะและมีมารยาทดี ยืนไปยิ้มไปเป็นชั่วโมง แต่อีกร้อยละ 5 ก็เดินผ่านไปแบบว่าดิฉันและครูอีกคนเป็นอากาศธาตุที่อยู่นิ่ง ๆ ณ ตรงนั้น
ดิฉันเองก็ยกมือไหว้ผู้ปกครองที่มากับนักเรียนร้อยละ 5 นั้น ผู้ปกครองเหล่านั้นก็เดินผ่านไปแบบว่าดิฉันและครูอีกคนเป็นอากาศธาตุที่อยู่นิ่ง ๆ ณ ตรงนั้น เหมือนเฉกเช่นลูกของท่าน ๆ หรือว่าที่เป็นแบบนั้นไม่ใช่เพราะเขาเหมือนลูก แต่ลูกต่างหากที่เหมือนท่าน ๆ เขา
ดิฉันไม่ได้โกรธที่เขาไม่รับไหว้ เขาอาจจะมองว่าดิฉันไม่ใช่ครูแต่อย่างน้อยก็ควรรับไหว้ในฐานะของผู้ใหญ่รับไหว้เด็ก
ท่านทั้งหั้งหลายไม่รับไหว้ไม่ว่า เเต่ท่านกำลังเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้กับบุตรหลานของท่านเอง ซึ่งนั้น เป็นที่มาของชื่อบันทึกนี้ มารยาทดีเริ่มได้ที่บ้าน
ไม่มีความเห็น