ปรัชญาระบายฝัน ๒ : จงเดินทางท่ามกลางเสียงของตนเอง
ในการเดินทางของเรานั้น จะมีเสียงอยู่ ๒ อย่าง คือ เสียงของภายนอก ที่จะคอยบอกให้เราไปอย่างโน้น เป็นอย่างนี้ เเละ มีเสียงภายใน ที่จะคอยย้ำเตือนเราอยู่เสมอว่า จริงๆเเล้วเราควรจะเดินไปสู่อะไร เดินไปอย่างไร ด้วยวิธีการอะไร แน่นอนว่าเสียงทั้งสองนั้นมีอิทธิพลของการชักจูงเราให้ก้าวเดิน
ท่ามกลางเสียงเหล่านั้น สิ่งที่มีอิทธิพลต่อเรามาก ไม่ใช่เสียงจากภายนอกที่เป็นลบ เเต่หากเป็นเสียงจากภายในของเราต่างหากเล่า เเม้สถานการณ์จะทำให้เสียใจหรือผิดหวัง เเต่เมื่อเสียงภายในเรายังเเข็งกร้าว ไฉนเลยเสียงภายนอกจะเข้ามากระทบเสียงภายในให้ท้อเเท้ลงไปได้
อนึ่ง มีคำกล่าวนึงที่บอกว่า "อะไรที่ทำให้เรือนั้นลอย คำตอบ คือ น้ำ เเละอะไรที่ทำให้เรือนั้นจม คำตอบ ก็คือ น้ำ" เช่นเดียวกัน
สิ่งที่มีปัญหามาก คือ การที่เราหมางเมินเสียงภายใน โดยไปเชื่อ ไปตาม เเต่เสียงภายนอกมากเกินไป จึงทำให้เราเป็นทุกข์จากความผิดหวัง ความเศร้าใจ หรือ เสียใจต่างๆ นานา
เราต้องกลับมานั่งทบทวนว่า "เราคือใคร" เเละ "เรามาที่แห่งนี้เพื่อจุดประสงค์อะไร"
"เสียงที่เรากำลังเชื่อมันอยู่นี้ มันเเท้หรือมันเทียม เเละทำไมเราต้องไปเชื่ออย่างนั้น"
"เสียงภายในเราบอกว่าอย่างไร" นั่นต่างหากเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
เเม้วันนี้ผิดหวัง "เราต้องก้าวต่อไป" วันนี้เศร้าใจ "จงถอยกลับมาฟังเสียงของตัวเอง"
ชีวิต เรายังอีกยาวไกล มีคนมากมายรอเราอยู่
"จงเดินทางท่ามกลางเสียงของตัวเอง"
ธีระวุฒิ
๒๐ ต.ค.๒๕๕๙
ความเห็น (1)
เสียงภายนอก คือ... เสียงเขา ??? เสียงภายในคือ เสียงเรา.??? หมายถึงกำลังพูดถึง ตัวเขา ตัวเรา ใจเขา ใจเรา น่าจะหมายถึง ปรัชญาที่แปลว่า Philosophy ที่เน้นความคิดความฝัน.... ปรัชญาที่จะแปลว่าปัญญา ??? คือปัญหาของนักเดินทาง.....