ปรัชญาระบายฝัน ๑

เรียนแนวทาง เเล้วหาเเนวทางของตนเอง

เรียนรู้รูปแบบ ค้นหาความไร้รูปแบบ
อ่านความเงียบให้ออก เรียนให้หมด
"เเล้วลืมมันให้หมด"
เรียนเเนวทาง แล้วหาเเนวทางของตนเอง

อนึ่ง บทกวีนี้ สะท้อนถึงความกล้าหาญเพื่อที่จะเรียนรู้ ไม่หวาดหวั่น หรือยำเกรง สิ่งใดๆ

เราทุกคนย่อมเเสวงหาความรู้จากผู้รู้ ทั้งนี้ในตัวตนของผู้รู้นั้น มีความรู้ที่ถูกถ่ายทอดมาเป็นรูปแบบเฉพาะหรือตามเเนวทางของตนเอง เรามีหน้าที่เรียนรู้จากผู้รู้หลายด้าน "เรียนมันให้หมด" จึงหมายถึง เรียนให้ครอบคลุม เรียนให้กว้าง มองไกลได้ "เเล้วลืมมันให้หมด หมายถึง เมื่อเรียนเเล้วเราอย่าไปลอกเขา เรียนไม่ให้จำ เเต่ให้เรียนเอากระบวนการ เรียนเเนวทางจากผู้อื่นเเล้ว จึงต้องพยายามหาเเนวทางของตนเอง เพื่อว่าสักวันหนึ่ง เราจะได้ก้าวมาเป็นครู เป็นอาจารย์เขาได้ อย่างองอาจเเละสามารถ ที่ไม่ใช่เพราะโชคช่วย

ในโลกภายนอกนั้น เราเดินอยู่ท่ามกลางผู้คน
เเต่ในโลกภายในเดินอยู่ท่ามกลางตนเอง มีเพียงตนเองเท่านั้น
ความเงียบภายนอกไม่เท่าไหร่ เเต่ความเงียบภายในนี่สิอ่านยาก
เงียบ คือ สงบ เราจะอ่านความสงบอย่างไรให้รู้ว่านั่น คือ ธรรรม เเละ ธรรม คือ ธรรมชาติ

เส้นทางการหาเเนวทางของตนเองนั้น "มันไม่ง่ายเเต่มันก็ไม่ยาก" การเดินอยู่ท่ามกลางเสียงของตนเอง จึงต้องฟังเสียงของตนเอง เพื่อเดินทางสู่อิสระภาพตามเเนวทางของตนเอง

ธีระวุฒิ
๑๘ ต.ค. ๒๕๕๙