พระมหาทองสมุทร ธมฺมาทโร
พระมหา พระมหาทองสมุทร ธมฺมาทโร tom vorasan วรสาร

มอบร่างสร้างบารมี





หลวงพ่อคูณ มอบร่าง สร้างบารมี

ลูกหลานเอ๊ย ลูกหลาน สังขารฉัน
ก็มีอัน คืนถิ่น สิ้นสลาย
วิญญาณฉัน ปราศสิ้น ทิ้งร่างกาย
ส่วนพินัย- กรรมฉัน นั้นอย่าลืม



ฉันได้มอบ สรีระจิต อุทิศร่าง
ถึงจะห่าง บ้านฉัน ฉันก็ปลิ้ม
บริจาค โรงบาล นั้นอย่าลืม
อย่าทำคืน พินัยกรรม ฉันผันแปร



ฉันยังยืน- ยันคำเก่า ที่เล่าไว้
ว่าจะให้ โรงบาล นั้นแน่แน่
เพื่อทำบุญ ทุกคืนวัน ไม่ผันแปร
ส่วนบุญนั้น ฉันจะแผ่ ให้ทุกคน



จุดมุ่งหมาย ที่ฉัน นั้นมอบร่าง
ก็เพื่อสร้าง ปัญญา หาสืบค้น
ให้ลูกหลาน คนไทย ให้ได้ยล
เพื่อฝึกฝน ปัญญา วิชาการ



ดีกว่าปล่อย เป็นเชื้อไฟ ไร้สาระ
อีกทั้งจะ วุ่นวาย อยู่หลายด้าน
ตัดปัญหา แย่งศพ ที่พบกัน
ตามใจฉัน บ้างหนอ ฉันขอตาย



อีกอย่างหนึ่ง เพิ่งคิดออก บอกให้รู้
อย่าหดหู่ จงอดกลั้น ฉันให้ได้
จงตัดจิต ตัดบ่วง ห่วงอาลัย
เพราะฉันไป ทำบุญ อยู่มุมเมือง



อย่าทำศพ ของฉัน นั้นเลอเลิศ
เพราะจะเกิด ปัญหา มาหลายเรื่อง
มองให้เห็น เป็นอสุภะ นะไม่เปลือง
อย่าเอาเรื่อง เป็นเกร็ดใส มาใส่กู



ให้พวกมึง เห็นกู อสุภะ
เพื่อที่จะ เบื่อหน่าย อย่าให้หรู
พร้อมมุ่งหา ปัญญา ศึกษาดู
อย่าติดอยู่ แค่เปลือก เลือกทางไป



มองให้เห็น เป็นอสุภะ จะประเสริฐ
จะก่อเกิด ปัญญา พาไปได้
อย่าอับทึบ มึนงง และงมงาย
เก็บเป็นฐาน สร้างไว้ ในใจตน



อย่ายินดี ติดอาลัย ในสังขาร
เพียงมองผ่าน เกิดปัญญา มหาผล
ปัญญาญาณ สังขารกู อยู่ไม่ทน
อีกกี่ฝน จงใช้ ได้ปัญญา



ลูกหลานผู้ อยู่ใช้ ให้รีบเร่ง
จงบรรเลง ตั้งใจ ใฝ่ศึกษา
สังขารฉัน ดุจท่อนไม้ ใกล้เวลา
จะถึงครา เปื่อยยุ่ย ขลุยแผ่นดิน



ฉันไม่มี อาลัย ในสังขาร
เป็นสะสาร มอบไว้ ให้หมดสิ้น
อย่าเกรงกลัว ไม่กล้า มาระคิน
จงลืมสิ้น ว่าเป็นกู สูเล่าเรียน



ทุกอนู ของสังขาร ฉันไม่หวง
จะเจาะบ่วง งัดงอ ขอเกษียน
จะงัดแงะ อย่างไร ขอให้เรียน
จงพากเพียร เกษียนไป ให้ได้คุณ



จงกระทำ ตามนั้น ที่ฉันบอก
ทุกมุมซอก บอกไว้ จะไม่วุ่น
ถึงมีบ้าง ธรรมดา มานะจุน
กิเลสคน ยุ่งเหยิง เกินทัดทาน



ฉันขอลา ชาวบ้านไร่ ไปละเด้อ
นายอำเภอ ผู้ว่า จงกล้าหาญ
อ.บ.ต. ผู้ใหญ่บ้าน ท่านกำนัน
ตรงนี้นั้น เป็นกลอน ย้อนวกวน



กับอีกทั้ง ชาวพุทธ ทุกทุกศิษย์
ผู้อุทิศ เวลา มาดั้นด้น
มาหาฉัน ทั้งภาคพื้น ภูมิดล
ขอทุกคน จงสบาย ไร้โรคา



ส่วนเครื่องลาง ของฉัน ตั้งสติ
ให้ดำริ อย่าประมาท วิบัติหนา
เก็บเตือนจิต คิดเลิศ เกิดปัญญา
อย่าคิดว่า ปลอดภัย ใช้ให้เป็น



ทุกคำสอน ของฉัน นั้นเหมือนเดิม
อย่าไปเพิ่ม หรือลัด ตัดทุกเข็ญ
อย่าบิดเบือน คำฝาก เป็นกากเดน
หากใครเห็น ว่าไม่ดี มีที่ดู



ให้ดูเทียบ ต้นสาย พระไตรปิฎก
พุทธพจน์ จอมปราชญ์ อาจจะรู้
ถึงยังไง ฉันก็มี บรมครู
จะมึงสู กู,เอง,ข้า ดูบาลี



คำเหล่านี้ แปลได้ หลายนัยะ
ที่พบปะ โบราณ ท่านบ่งชี้
หากตัวตน ของตน คนไม่มี
ก็หลบหลี้ หนีคำหยาบ เท่านั้นเอง



สุดท้ายนี้ ฉันเมื่อยหล้า ขอลาก่อน
ฉันขอสอน ศิษย์ทุกใจ ให้สุดเจ๋ง
อย่าแตกหัก ซ่องสุม กุมนักเลง
อย่าอวดเบ่ง เครื่องลางไล ฉันให้มา



จงสมัคร รักสามัคคี นี้แน่นเหนียว
จงเกาะเกี่ยว อย่าเกะกะ มานะข้า
จงทำบุญ สุนทาน สร้างปัญญา
บ้านวัดวา โรงเรียน เรื่องสำคัญ



จงจับมือ สอดรับ จับให้ดี
จะได้มี ปราการ มากางกั้น
เป็นกำแพง แข็งเหล็ก เพชรอนันต์
คืนและวัน จะสุขี นิรันดร์




ประพันธ์เพื่อเป็นการสดุดีปฏิปทาหลวงพ่อคูณ โดย..
พระมหาทองสมุทร ธมฺมาทโร
พระธรรมทูตสายต่างประเทศ รุ่นที่ 12
วัดพุทธนานาชาติ ออสติน เท็กซัส




19 พ.ค. 58
เวลา 09:09 น.( AM)

</span>

หมายเลขบันทึก: 616231เขียนเมื่อ 29 กันยายน 2016 04:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน 2016 04:23 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท