วันนี้คุณยายขับรถลุยโคลนไปดูเถียงนาน้อย ที่ตั้งใจทำให้พี่และหลานๆไว้หลบแดด หลบฝน เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ขับรถลุยโคลน ใจเต้นตุ้มๆต่อมๆ กลัวติดหล่ม แต่ก็พยายามประคองรถไปช้าๆ เพราะมีรอยรถผ่าน(หลายเลน อิอิ ) กลั้นใจขับไป 3 หลุมก็ผ่านไปด้วยดี แต่หลุมสุดท้ายติด ไม่มีแรงส่งเลย คุณยายก็เลยตัดสินใจใช้ 4L มีเสียงดังปิ๊บๆ ไม่แน่ใจว่าเสียงเตือนปกติหรือเสียงผิดปกติที่เราอาจเผลอไปกดเข้า แต่นาทีนั้นต้องตัดสินใจเหยียบคันเร่ง ปรากฎว่ารถเคลื่อนตัวไปได้ แต่มีแรงเหวี่ยงไปมา คุณพระ !!! ข้างหน้าเป็นสะพานข้ามลำห้วย รถพุ่งจากโคลนอย่างแรง เกือบลงห้วยแน่ะค่ะ ตัดสินใจหักพวงมาลัยออกซ้าย คิดว่าลงนาข้าวผ่านลวดหนามดีกว่าลงห้วย
โชคดีที่ประคองรถไว้ได้ พอจอดรถเสร็จก็มานั่งสาธุ สาธุ อยู่ข้างๆโพนข่อย คุณพระ คุณเจ้าช่วยไว้ไม่ให้รถลงห้วยค่ะ
ณ เวลานี้ยังหายใจไม่ทั่วปอด ก็เลยตัดสินใจโทรศัพท์ตามคุณพ่อบ้านให้มาขับรถออกจากถนนโคลนให้ด้วย ปลายสายหัวเราะอย่างขบขันว่า เอ๋า ..ไปได้คือสิกลับบ่ได้ล่ะนาง พะนะ แต่เค๊าก็ใจดี มีน้ำใจ ยอมขับรถมาจากมหาสารคาม เพื่อมาขับรถออกจากทุ่งนาให้ ...ขอบคุณนะคะ
พอสบายใจแล้วคุณยายก็เดินไปดูเถียงนา พอไปถึง คุณยายถึงกับปล่อยก๊ากออกมา นี่...เถียงนาหรือกุฏิพระกันแน่ บอกให้หลานชายทาสีส้ม เพราะเป็นสีประจำวันเกิด แต่ทำไมเป็นสีเหลืองแบบนี้ จำเป็นต้องควักเงินอีก 2,500 บาท ให้ไปซื้อสีส้มมาทาทับด่วน...จบการรายงานข่าววันนี้ค่ะ เถียงนาน้อยสมบูรณ์เมื่อไหร่ คุณยายจะนำภาพมาให้ชมนะคะ ท่าทางจะเปรี้ยวจี๊ดดด จนเข็ดฟันเลยล่ะค่ะ
ไม่ลึกมาก แต่เป็นดินเหนียวเลยทำให้ลื่นค่ะ
จอดได้แล้ว แต่ไม่กล้าขับกลับค่ะ อิอิ
ยืนยันว่าเป็นเถียงนาค่ะ ไม่ใช่กุฏิพระ นะคะ
ยีนส์ตัวเก่ง เปื้อนซะแล้ว
คุณยายครับ
ไม่ใช่เถียงนาแล้ว
ใหญ่ขนาดนั้น
อยู่ได้สบาย
แต่สีโดนใจมาก
เหมือนวัดเลย 555
แม่นละ เตรียม จ่ายภาษี ที่ดินได้ละ อิอิ
สาวบ้านนาสวยสดใสมีความสุขมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ไม่มีบ้านเลขที่ ไม่มีไฟฟ้า ก็เลยยังยืนยันว่าเป็นเถียงนาค่ะ 555
เรียนท่านอาจารย์
ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่ายค่ะ อิอิ
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
ขอบคุณมากนะคะ
ถูกที่ถูกทางตรง "โพน" นั่นเลยครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
หายใจไม่ทั่วปอดเลยค่ะ
ตกใจอิหลี ย่านรถลงน้ำค่ะ