กิจกรรมประจำวันจันทร์ ที่ 19 (วันจันทร์ ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2559)

การที่เราต้องมานั่งเขียนบันทึก วนไปซ้ำๆกับกิจวัตรเดิมๆ ที่มักจะวนกลับมาเหมือนเดิม ทำให้นานวันกิจกรรมบางอย่างมันเป็นความเคยชินจนทำไม่มีความตื่นเต้นและเร้าใจเพื่อจะบันทึกอะไรสักอย่างเพื่อเตือนความทรงจำของเรา

วันนี้ก็เช่นกัน มันเป็นกิจวัตรเดิมและยิ่งนานวันมันเคยชินจนเกิดคำว่า .... เฉยชา .....

ไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้เพื่อนครูเป็นเลิศจะมีความรู้สึกเหมือนกันไหม แต่สำหรับเราแล้ว เฉยชามาก และ เหนื่อยมากกับงานและกิจกรรมต่างๆที่เข้ามาในช่วงใกล้ปิดเทอม

ตอนนี้สิ่งที่ถามตัวเองทุกวันคือ เป็นครูนี้เหนื่อยจัง >>> จะไหวไหม ??? แต่สิ่งที่ตอบกลับมาลึกๆในใจคือ ต้องไหว ถ้าใจมันรัก

ทุกครั้งที่รู้สึกแบบนี้จะย้อนกลับไปในวันที่ถูกสัมภาษณ์เพื่อเข้าเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย กับคำถามที่ว่า ทำไมถึงอยากเรียนครู ??

คำตอบในวันนั้นยังชัดเจนในหัวและความรู้สึกเสมอ <<< แล้วก็ตอบกลับตัวเองว่า>>> มันคือความฝันของเรา เราต้องสู้เพื่อคว้าฝัน

คำปลอบใจตัวเองง่ายๆ คืออดทน เดียวมันก็ดีขึ้นกว่านี้ ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ เพื่อแลกกับความสุขของคนรอบข้างและของตัวเอง ........
(เป็นความรู้สึกที่อยากพูดเพื่อให้กำลังใจคนที่คิดว่าท้อแท้และบ่นกับตัวเองว่าเหนื่อยกับสิ่งที่เจอในตอนนี้ ขอให้ทุกคนสู้ๆนะคะ เราเชื่อว่ามันจะผ่านไปด้วยดี <<< มีคำพูดหนึ่งที่เราจะพูดกับนักเรียนของเราอยู่เสมอว่า......อย่าพูดคำว่าไม่ได้ ถ้าเธอยังไม่ได้ทำ อย่าพูดคำว่าไม่ได้ ถ้าเธอยังมีความฝัน และอย่าพูดคำว่าไม่ได้ ถ้าเธอยังมีแรงสู้กับมัน <<< ขอให้ทุกคนก้าวผ่านมันไปให้ได้นะคะ เหมือนที่เรากำลังจะพยายามก้าวผ่านมันไป )

...........กิจกรรมวันนี้ ตอนเช้าเข้าแถว คุมนักเรียนเข้าแถววันนี้อยากบอกว่า แดดที่โรงเรียนแรงมาก เหมือนจะเผาไหม้ได้ แต่ไม่เป็นไรทนต่อไปนักเรียนตัวเล็กยังทนได้ เมื่อสิ้นสุดเพื่อสรรเสริญแปลว่าการเข้าแถวหน้าเสาธงได้จบลงไปในเช้านี้ เย้!! แยก

คาบแรกไม่มีสอนแต่มีส่งงานแฟ้มสะสมผลงานให้โรงเรียนตรวจ สิ่งที่เราทำคือความตั้งใจที่เรามีทั้งหมด มันคืองานที่ดีที่สุดและเต็มความสามารถของเราเอง แต่พอเห้นของเพื่อน โอ้โห้สุดยอดมาก <<< นี่คือข้อเสียของเราเองชอบเอาทุกอย่างที่ดีที่สุดไปเทียบกับคนอื่น ทั้งที่งานตัวเองดีมากๆ อยู่แล้ว

คาบสองมีสอนก็สอนวนไป วันนี้ปิดบทเรื่องการหาร แต่พอตรวจแบบทดสอบ เห้ออออ ยอมสอนซ้ำก็ได้ กับนักเรียนแค่สามสี่คน แต่นักเรียนก็คือนักเรียนทุกคนมีความสำคัญเท่ากัน เอาสิ สอนการหารวนไป

คาบสามคือตรวจงานแบบทดสอบเมื่อกี้ <<< ตามที่ได้บอกไปข้างบน คาบสี่ ห้า หก เราได้ไปช่วยงานวิชาการโรเอกสารข้อสอบปลายภาคของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 และ 2

คาบสุดท้ายยยยย เรามีกิจกรรมลดเวลาเรียน คือให้นักเรียนขายของจากิ่งที่นักเรียนทำ เป็นการลองขายของก่อนวันจริงคืดวันพุธ 5555 (มีความลองขาย) นักเรียนช่วยกันขาย ซิ้อกันเอง จนของหมด สรุปกิจกรรมวันนี้ กำไรของห้องเราได้ตั้ง 14 บาท 55555555 เรากับครูพี่เลี้ยง 14 บาทเอาละ ฮือเขาได้ทำเป็นประสบการณ์ 5555 ให้กำลังใจกันและกันไป

สรุปกิจกรรม.....วันนี้ผ่านพ้นเป็นวันๆไป

ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบ ขอให้ผ่านมันไปด้วยดีอีกสองอาทิตย์ สู้ๆ

รูปตั้งแต่วันเลี้ยงสาย.....มีความคิดถึงเพื่อน