ศาสนาคริสต์

ศาสนาคริสต์

ไม้กางเชน เป็นสัญลักษณ์หนึ่งที่คริสเตียน ทั่วโลกให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก และเป็นเหมือนสัญลักษณ์สำคัญทางศาสนาคริสต์อีกด้วย กางเขนเป็น สิ่งหนึ่งที่เป็น ความทรงจำ เป็นตัวแทนความทรงจำอันยิ่งใหญ่ ของมนุษยชาติ ถึงการตายขององค์พระเยซู ที่ตายไถ่โทษความผิดบาป ให้แก่มนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้

ประวัติความเป็นมา

มีถิ่นกำเนิดบริเวณดินแดนปาเลสไตน์ ปัจจุบันคือประเทศอิสราเอล

มีพระยะโฮวาห์ เป็นพระเจ้า มีพระเยซูเป็นศาสดา

มีพื้นฐานมาจากศาสนายูดาย ที่มี โมเสส เป็นศาสดา

ศาสดา พระเยซู เกิดเมื่อ ค.ศ. 1 (พ.ศ. 543 ) ที่เมืองเบธเลเฮม แคว้นยูดาห์

บิดาชื่อโยเซฟ เป็นช่างไม้ มารดาชื่อ มาเรียหรือมารีอา

เมื่ออายุได้ 30 ปี ได้รับศีลล้างบาปโดย จอห์น (โยฮัน) ตามลัทธิของจอห์น(ซึ่งเป็นลัทธิของชาวยิว) ที่แม่น้ำจอร์แดน

พระเยซูจึงได้ชื่อว่า พระเยซูคริสต์ [Jesus Christ จีซัส ไครส์ ]

ประกาศศาสนาได้ 3 ปี พระองค์ถูกจับไปตรึงไม้กางเขน (33 พรรษา)

เหตุผล : คำสอนของพระเยซูและการกระทำของท่านขัดกับผลประโยชน์ของพวกชาวยิวบางกลุ่ม

ข้อกล่าวหาที่ยิวอ้าง : พระเยซูซ่องสุมกำลังคนเพื่อก่อกบฏต่อโรมัน

ผลต่อชาวคริสต์ทั้งมวล: แสดงถึงความเสียสละอันยิ่งใหญ่ของพระเยซู

หลังจากพระองค์สิ้นพระชนม์ สาวกก็ช่วยกันสืบทอดศาสนาจนกลายเป็นศาสนาประจำยุโรปในปัจจุบัน

หลักธรรมพื้นฐาน

1. บัญญัติ 10 ประการ

จงนมัสการพระเจ้าแต่เพียงพระองค์เดียว

อย่าออกนามพระเจ้าโดยไม่สมเหตุ สมผล

จงนับถือวันพระเจ้าเป็นวันศักดิ์สิทธิ์ ( วันอาทิตย์ )

จงนับถือบิดา มารดา

อย่าฆ่าคน

อย่าผิดประเวณี

อย่าลักทรัพย์

อย่าใส่ความนินทาอย่าคิดมิชอบ

อย่าโลภสิ่งของผู้อื่น

2. ตรีเอกานุภาพ

พระเจ้าสูงสุดเพียงพระองค์เดียว แต่แบ่งออกเป็น 3 สภาวะ

พระบิดา = พระเจ้าผู้สร้างโลก และสรรพสิ่ง (พระยะโฮวา)

พระบุตร = (พระเยซู)

พระจิต = พระเจ้าปรากฏในจิตวิญญาณของมนุษย์

3. ความรัก

เป็นหลักธรรมที่สำคัญที่สุดของศาสนาคริสต์

เป็นความรักแบบ เมตตา กรุณา เสียสละ ให้อภัย

กฎมีอยู่ว่า “จงรักพระเจ้า รักเพื่อนบ้านและตนเอง”

เพื่อนบ้าน = มวลมนุษยชาติ มนุษย์ทุกคนล้วนเป็นพี่น้องกัน

4. อาณาจักรพระเจ้า

เป็นอาณาจักรแห่งจิตใจ สำหรับผู้ที่รัก และเมตตาเพื่อนมนุษย์และรักพระเจ้า

หลักธรรมสำหรับพัฒนาตน

คนที่ขยันจะประสบความสำเร็จในชีวิต และมีประโยชน์ต่อส่วนรวม

มนุษย์ควรมีความสุภาพ เพราะทุกคนล้วนถูกสร้างมาจากดิน

โดยพระเจ้า ไม่มีใครเหนือกว่าใคร

ผู้ที่ปกครองคนอื่น เป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุดควรรับใช้ผู้ที่ด้อยกว่า โดยไม่ถือตัวต้องเป็นคนที่มีความซื่อสัตย์

ต้องเป็นคนที่มีความรู้จักพอ ศาสนาคริสต์ถือว่าความร่ำรวยที่แท้จริงคือ รวยคุณธรรม

ความสุขที่ล้ำค่า เกิดจากการเสียสละ และรักแท้ต่อพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ เพื่อเข้าไปสู่อาณาจักราพระเจ้า

นิกาย

นิกาย

ประเด็น	โรมันคาทอลิก	โปรเตสแตนท์	กรีกออธอดอกซ์
ลักษณะสำคัญ	ยึดมั่นในคำสอน อย่างเคร่งครัด นับถือพระสันตะปาปา (ประมุขของศาสนาคริสต์) สิ่งเคารพเป็นไม้กางเขนที่มีพระเยซูถูกตรึงอยู่ นักบวชห้ามแต่งงาน	ยึดมั่นคัมภีร์เหนือสิ่งอื่นใด ไม่นับถือพระสันตะปาปา มีลัทธิย่อยอีกมากมายกว่า 220 ลัทธิ ไม่นักบวช มีแต่อาจารย์สอนศาสนา เรียกว่า ศาสนาจารย์ แต่งงานได้ รูปเคารพเป็นไม้กางเขนเปล่าๆ	คล้ายๆคาทอลิก แต่ไม่ขึ้นตรงต่อพระสันตะปาปา สิ่งที่เคารพคือรูป 2 มิติ ปิดทอง หรือประดับด้วยโมเสส นักบวชชั้นผู้น้อยแต่งงานได้
ผู้ที่นับถือใน ประเทศไทย	มีจำนวนมากที่สุด เรียกว่า คริสตัง	เรียกว่า คริสเตียน	ไม่มี

คัมภีร์ไบเบิล [Bible ]

ประเด็น	พันธสัญญาเดิม[The Old Testament]	พันธสัญญาใหม่ [ The New testament]
เจ้าของ	ศาสนายูดาย	ศาสนาคริสต์
ภาษาที่จารึก	ภาษาฮีบรู	ภาษาลาติน กรีก
เนื้อหา	ว่าด้วยเรื่องก่อนคริสตกาล (ก่อนพระเยซู ) การสร้างโลก คำสอนของโมเสส การกำเนิดของชนชาติยิว	ว่าด้วยเรื่องสมัยคริสตกาล ข่าวดี เป็นประวัติและการเทศนาสั่งสอนของพระเยซู ของคาทอลิก เรียกว่า พระวรสาร ของโปรเตสแตนท์ เรียกว่า พระกิตติคุณ

พิธีกรรม	ลักษณะสำคัญ
ศีลล้างบาปหรือศีลจุ่ม	เป็นพิธีกรรมแรกสุดที่ชาวคริสต์ต้องเข้าพิธี เพื่อล้างบาปกำเนิด กระทำเพียงครั้งเดียวในชีวิต
ศีลกำลัง	เป็นพิธีที่แสดงว่าพระจิตกำลังเข้าสู่ใจของผู้นั้นแล้ว ยืนยันว่าตนเป็นชาวคริสต์โดยสมบูรณ์
ศีลสมรส	เป็นพิธีที่ทำสัญญาต่อพระผู้เป็นเจ้าว่าจะหย่าไม่ได้
ศีลมหามหาสนิท	เพื่อระลึกถึงชีวิตและคำสอนของพระเยซูและเหตุการณ์พระกระยาหารมื้อสุดท้าย กระทำพิธีมิชชา
ศีลแก้บาป	สารภาพบาปด้วยความสำนึกผิดอย่างจริงใจ โดยบาปจะหมดไปหากทำความดีชอบ
ศีลบวช(ศีลบรรพชาหรือหรือศีลอนุกรม)	บวชเป็นบาทหลวงเพื่อตั้งใจอุทิศชีวิตเพื่อศาสนา
ศีลเจิมคนไข้(เจิมครั้งสุดท้าย)	ให้กำลังใจคนไข้และสติแก่ผู้ป่วยหนัก

1. ศีลล้างบาป ( Baptism ) หรือศีลจุ่ม

เป็นเครื่องหมายภายนอกที่มาจากความเชื่อภายใน เพื่อเป็นการชำระหรือลบล้างบาปกำเนิด อาศัยการช่วยให้รอดขององค์พระเยซูคริสต์เครื่องหมายที่สำคัญ คือ น้ำ และการชำระล้างพร้อมกับคำกล่าวว่า "ข้าพเจ้าล้างท่าน

ในพระนามของพระบิดา และพระบุตรและพระจิต"

ผลของศีลล้างบาป ทำให้เราได้รับพระหรรษทานได้กลับเป็นลูกของพระ มีเกียรติและศักดิ์ศรีสมบูรณ์แบบ

เพื่อดำเนินชีวิตไปสู่เป้าหมายของความศักดิ์สิทธิ์ทั้งในชีวิตนี้และชีวิต นิรันดรในสวรรค์

2. ศีลกำลัง ( Confirmation ) หรือ การยืนยัน

การรับศีลกำลังจึงเป็นการยืนยัน เป็นเครื่องหมายบ่งบอกถึง "การบรรลุนิติภาวะทางความเชื่อ" หรือความศรัทธา คือการพัฒนาเติบโต มีกำลัง เข้มแข็งในความเชื่อ สามารถเป็นพยานถึงความเชื่อ ทั้งด้วยความคิด คำพูด และการปฏิบัติเครื่องหมายสำคัญของศีลกำลัง คือ การปกมือ และการเจิมน้ำมัน คริสต์มาที่หน้าผาก

ผลของศีลกำลัง คือ การได้รับพระคุณของพระจิต 7 ประการ ได้แก่

1.พระดำริ หรือปรีชาญาน ให้เราได้สามารถเข้าใจถึงน้ำพระทัยของพระที่มีต่อเราอย่างผู้ที่ฉลาด

2. สติปัญญา ให้เราได้สามารถเข้าใจถึงความลึกลับ และความจริงของข้อคำสอน

3. ความคิดอ่าน ให้เรารู้จักแยกแยะ วิเคราะห์ ตัดสิน และปฏิบัติอย่างเหมาะสมถูกต้อง

4. พละกำลัง ให้เรามีพลังที่จะต่อสู้กับความยากลำบาก และการถูกประจญ

5. ความรู้ ให้เราสามารถมีความเข้าใจในคำสอน และข้อความเชื่อทั้งทางโลกและทางธรรม

6. ความศรัทธา ให้เรามีความรัก เลื่อมใสศรัทธา ผูกพัน และวางใจในพระเสมอ

7. ความยำเกรงพระเจ้า ให้เรามีความเคารพ ซื่อสัตย์ และรับผิดชอบต่อหน้าพระเสมอ

สำหรับผู้โปรดศีลกำลังนั้น โดยปกติจะเป็นพระสังฆราชประจำท้องถิ่น

3. ศีลอภัยบาป ( Penance ) หรือ การคืนดี

เพราะว่าเรามนุษย์มีความอ่อนแอ และง่ายต่อการตกอยู่ในบาป ผิดพลาดไปได้ ทำให้สูญเสียชีวิตพระหรรษาทาน และอยู่ในสภาพของบาป ดังนั้น ศีลอภัยบาป เป็นการคืนดีกับพระและเพื่อนพี่น้อง มีความเสียใจ และตั้งใจที่จะกลับคืนดี เริ่มต้นชีวิตใหม่ในพระหรรษาทานของพระต่อไป เครื่องหมายสำคัญ คือ การเป็นทุกข์เสียใจ และตั้งใจจะกลับคืนดีกับพระ และเพื่อนพี่น้อง เพื่อเป็นเครื่องหมายภายนอกที่เห็นได้ โดยการไปสารภาพบาปกับพระสงฆ์ผู้เป็นคนกลางของพระ และตัวแทนของพระศาสนจักร

ผลของศีลอภัยบาป คือ ทำให้ผู้รับได้กลับคืนดีกับพระ และอยู่ในชีวิตพระหรรษทาน สำนึกถึงความรักของพระ และตั้งใจที่จะปรับปรุงแก้ไข เริ่มต้นใหม่ให้สมกับความเป็นลูกของพระในความครบครัน เป็นอิสระจากบาป

มีความบริสุทธิ์ และมีสันติในจิตใจ

4. ศีลมหาสนิท ( Eucharistic; Communion) หรือพิธีขอบพระคุณ

เป็นศูนย์กลางของชีวิตคริสตชน เป็นศีลที่สำคัญที่สุด เป็นองค์พระเยซูเจ้าเองที่ประทับอยู่ในศีลมหาสนิทที่เข้ามาสนิทสัมพันธ์เป็น หนึ่งเดียวในความรักของพระองค์ เราทุกคนจึงเป็นหนึ่งเดียวกันในครอบครัว เป็นสมาชิกหรือส่วนต่างๆในพระกายทิพย์ของพระองค์ เครื่องหมายที่สำคัญ คือ แผ่นปังและเหล้าองุ่น ที่เป็นพระกายและ

พระโลหิตของพระคริสตเจ้า เราได้รับจากพระสงฆ์ หรือผู้แทนของพระศาสนจักร ในบูชามิสซา หรือพิธีขอบพระคุณ ผลของศีลมหาสนิท ทำให้เราได้รับพระหรรษทาน ดำรงอยู่ในชีวิตพระเสมอไป

5. ศีลสมรส ( Matrimony ) หรือศีลกล่าวถึงความรักที่ ชายและหญิงมีต่อกันและพร้อมที่จะกล่าวประกาศว่าเขาทั้งสองรักกัน ด้วยความสมัครใจ มีอิสระอย่างเต็มที่ โดยไม่ได้ถูกบังคับ และพร้อมที่จะร่วมชีวิตคู่ เพื่อเป็นของกันและกัน เป็นหนึ่งเดียวในความรักที่หย่าร้างไม่ได้ ที่จะซื่อสัตย์ต่อกันจนตลอดชีวิต เพื่อเป็นเครื่องหมาย เป็นพยานถึงความรักของพระ และพร้อมที่จะมอบครอบครัวใหม่ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของพระ เครื่องหมายสำคัญ คือ คำกล่าวของคู่บ่าวสาว ต่อหน้าพระสงฆ์ผู้แทนของพระศาสนจักร รวมทั้งบรรดาสักขีพยานว่าเขาทั้งสองรักกันและจะซื่อสัตย์ต่อกันจนกว่าชีวิต จะหาไม่ ผลของศีลสมรส ทำให้คู่บ่าวสาวเป็นสามีภรรยาอย่างถูกต้องต่อหน้าพระ และต่อพระศาสนจักร อยู่ในชีวิตพระหรรษทาน และเป็นครอบครัวคริสตชนใหม่ที่พร้อมจะให้กำเนิดบุตร อบรมเลี้ยงดูในชีวิตคริสตชน เป็นพยานประกาศความรักของพระในความสมบูรณ์ครบครันของชีวิตครอบครัวของเขา เพื่อช่วยกันและกันในความบกพร่อง หรือที่ขาดไปให้แก่กันและกัน ทั้งนี้คู่บ่าวสาวจะต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขของพระศาสนจักรเพื่อความดีและ ความรอดของวิญญาณ

6. ศีลบวช ( Holy Orders ) หรือการถวายตัว

ผู้ที่จะสมัครบวช หรือถวายตัวแด่พระ เป็นพระพรแห่งกระแสเรียกที่พระทรงเรียก และเลือกบุคคลหนึ่งให้ดำเนินชีวิต และมีภารกิจในการเป็นศาสนบริการ ผู้แทนสงฆ์ของพระคริสตเจ้า ในการประกาศสอนคำสอน การประกอบพิธีศีลศักดิ์สิทธิ์ และการปกครองดูแลหล่อเลี้ยงชีวิตคริสตชนชน เครื่องหมายสำคัญ คือ การปกมือของพระสังฆราชเหนือผู้รับศีลบวช ตลอดจนการเจิมน้ำมันคริสมา เพื่อเป็นเครื่องหมายถึงการประทานองค์พระจิตเจ้า เป็นการอภิเษก และมอบอำนาจของการเป็นสงฆ์แห่งศาสนบริกร เพื่อต่องานขององค์พระคริสตเจ้า และการถูกส่งไปเพื่อรับใช้เป็นผู้ประกาศข่าวดีแห่งความรอด

ศีลบวช มีลำดับ 3 ขั้น คือ พระสังฆราช พระสงฆ์ และสังฆานุกร

7. ศีลเจิมคนไข้ ( Anointing of the Sick )หรือสำหรับผู้ป่วย

มิใช่เป็นศีลทาสุดท้าย และจะต้องตาย แต่เป็นศีลที่โปรดให้สำหรับผู้ป่วยที่อ่อนกำลัง ในสภาพที่น่าเป็นห่วง หรือกำลังจะสิ้นใจ เพื่อเขาจะได้รับพระหรรษทานในยามเจ็บป่วย และเป็นการเตรียมจิตใจให้ยึดมั่นใน

ความเชื่อ และเพื่อการฟื้นฟูสภาพทั้งกายและจิตใจ

เครื่องหมายสำคัญ คือ การเจิมน้ำมันที่หน้าผาก และฝ่ามือทั้งสองข้าง เพื่อให้ผู้รับจะได้อยู่ในชีวิตพระหรรษทาน และเข้มแข็งมั่นคงในความเชื่อ พร้อมที่จะยอมรับความเจ็บปวด และเห็นถึงพระพรในยามเจ็บป่วย มีส่วนร่วมในพระทรมาน และการกลับคืนชีพของพระคริสต์เจ้า

ดังนั้น ควรจะให้ผู้ป่วยได้รับในขณะที่รู้ตัว เพื่อการเตรียมจิตใจได้อย่างดี ทั้งนี้ผู้รับก็จะสามารถรับศีลอภัยบาป และศีลมหาสนิท ซึ่งถือว่าเป็นศีลเสบียงที่ให้สำหรับผู้ป่วย เพื่อเป็นการเตรียมกลับไปหาพระเป็นเจ้าในสภาพของชีวิตพระหรรษทานในความพร้อม ของผู้ป่วย

สมเด็จพระสันตะปาปา ฟรานซิส

สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส เป็นพระสันตะปาปาองค์ที่ 266 มีพระนามเดิมว่า คอร์เค มาเรียว เบร์โกเกลียว

พระราชสมภพเมื่อ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2479

เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 ทรงสละตำแหน่งเมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 และได้เปิดทางให้มีการเลือกพระสันตะปาปาองค์ใหม่ จึงได้มีการจัดการประชุมเลือกตั้งพระสันตะปาปา โดยกำหนดให้มีขึ้นในวันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2556 หลังจากการลงคะแนนเสียงครั้งที่ 5 โดยพระคาร์ดินัลผู้มีสิทธิ์ออกเสียงจำนวน 115 ท่าน ผลปรากฏว่าพระคาร์ดินัลคอร์เค เบร์โกเกลียว อัครมุขนายกแห่งบัวโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา ได้รับเลือก และทรงเลือกพระนาม "ฟรานซิส" ซึ่งหมายถึงนักบุญฟรังซิสแห่งอัสซีซีนับเป็นพระสันตะปาปาพระองค์แรกจากทวีปอเมริกาและคณะเยสุอิตในวันที่ทรงได้รับเลือกตั้ง สันตะสำนักประกาศว่าพระนามอย่างเป็นทางการของพระองค์คือ "ฟรานซิส" ไม่ใช่ "ฟรานซิสที่ 1" พระองค์จะมีพระนามว่าฟรานซิสที่ 1 ก็ต่อเมื่อในอนาคตมีสมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิสที่ 2

ตราประจำสมเด็จพระสันตะปาปา ฟรานซิส