เช้านี้ตื่นแต่เช้า เพื่อเตรียมตัวพาเด็กๆไปทัศนศึกษา
วันนี้ถึงคิวเด็กๆชั้น ป.1-3 ไปทัศนศึกษาที่ "สวนสัตว์เชียงใหม่"
ฉันได้ดูแลเด็กนักเรียนรถคันที่ 6 ซึ่งเป็นนักเรียนชาย ชั้น ป.3/2
เด็กๆดูตื่นเต้นมากที่จะได้ไปเที่ยวสวนสัตว์เชียงใหม่ ^^
พอถึงสวนสัตว์ เด็กๆก็ต้องได้รับการชี้แจงข้อตกลงจากเจ้าหน้าที่สวนสัตว์ก่อน
วิทยากรพาเด็กๆเที่ยวสวนสัตว์วันนี้ ก็คือ พี่เบิร์ด ^^
ทันทีที่ได้เดินเข้าสวนสัตว์ เด็กๆก็ตื่นเต้นดีใจกันใหญ่
สถานีแรกที่ได้ชมคือ นกฟลามิงโกสีชมพู ^^
จากนั้นก็เป็นนกกระตั้ว เต่า กระต่าย หมู ฯลฯ
เด็กๆมีความตื่นตาตื่นใจที่ได้เห็นสัตว์ต่างๆมาก จนฉันวิ่งตามแทบไม่ทัน
ไม่ทันไร เหล่าคุณครูทั้งหลายก็เริ่มปาดเหงื่อกันแล้ว ><
ภาพเด็กๆกำลังตื่นเต้นกับนกฟลามิงโก (ขอบคุณภาพจากพี่จี กล้องโรงเรียน)
สถานีต่อไปคือการพาเด็กๆ ไปดูฮิปโป
ฮิปโปตัวใหญ่ๆอ้าปากกว้างเชียว...น่ากลัวมาก
แต่เด็กๆก็ตื่นเต้นมากที่ได้ดูเช่นกัน ^^
ภาพฮิปโปกำลังซ่อนตัวอยู่ในน้ำ 3 ตัว ^^ (ขอบคุณภาพจากพี่จี กล้องโรงเรียน)
ภาพเด็กๆกำลังตื่นเต้นกันใหญ่กับการดูฮิปโป
หลังจากน้องก็พาเด็กๆเดินไปดูนกกระจอกเทศ ช้าง สิงโต และเสือชนิดต่างๆ
เสือบางชนิดเป็นเสือที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน
บางตัวก็ตัวเล็กเหมือนแมว น่ารักมากๆ ^^ แถมยังมีกลิ่นสาบเสือที่เหม็นมากเช่นกัน ><
หลังจากนั้นก็เป็นการแสดงสัตว์แสนรู้
ซึ่งเป็นการแสดงของหมีขอ นกกระทุง นกแก้ว นกกระตั้ว และตัวสกังก์
การแสดงแต่ละอย่างทำให้เด็กๆตื่นตาตื่นใจมาก โดยเฉพาะการแสดงของนกกระตั้ว
ภาพการแสดงของนกกระตั้ว (ขอบคุณภาพจากพี่จี กล้องโรงเรียน)
หลังจากการแสดงสัตว์แสนรู้จบลงก็ถึงเวลารับประทานอาหารกลางวัน
เรื่องนี้ฉันขอ ดราม่า หน่อยเถอะ...
เพราะทางโรงเรียนไม่ได้จัดเตรียมอาหารสำหรับนักศึกษาฝึกสอนเลย
แต่ทางคณะครูที่ไปดูแลนักเรียนกลับมีข้าวห่อใบตองแจก...
ทั้งที่นักศึกษาฝึกสอนทำงานเหนื่อยกว่าครูบางคนเสียอีก แต่พวกเขากลับไม่นึกถึงใจกันเลย
แม้แต่ข้าวกลางวันยังไม่ทำเผื่อกันเลย
พอเด็กๆและพวกคุณครูนั่งกินข้าวกันแล้ว นักศึกษาฝึกสอนทั้งหมดก็ยกพลไปนั่งกินมาม่ากันที่ร้านค้าในสวนสัตว์
บรรยากาศของร้านเล็กๆ คึกคักไปด้วยนักศึกษาฝึกสอนจากโรงเรียนของฉันเอง...
ระหว่างทางที่เดินไปร้านค้า ฉันเห็นคุณลุงขับรถจากโรงเรียนแห่งหนึ่งได้ข้าวกล่องที่โรงเรียนจัดเตรียมไว้ให้
ถุงข้าวกล่องที่ลุงถือ มีข้าวกล่อง น้ำ นม และขนม เพียบพร้อมเลย
ฉันหันมาดูตัวเองแล้วรู้สึกสงสารตัวเอง ขนาดเราเป็นนักศึกษาฝึกสอน คอยดูแลนักเรียน ยังไม่มีใครมาสนใจเลย
แต่คุณลุงคนขับรถจากโรงเรียนแห่งหนึ่งที่ไปเที่ยวสวนสัตว์พร้อมกับโรงเรียนฉัน ทำหน้าที่แค่ขับรถมาส่ง แต่กลับได้น้ำใจจากคณะครูของโรงเรียนนั้นๆ
ฉันคิดว่าที่เป็นแบบนี้ คงเป็นเพราะ น้ำใจ จากคณะครูของโรงเรียนเอง...
ถ้าคุณครูของโรงเรียนที่ฉันฝึกสอนนึกถึงใจนักศึกษาฝึกสอนสักนิด
เห็นพวกเรานักศึกษาฝึกสอนและให้เกียรติเราเป็นครูคนหนึ่ง
ปฏิบัติต่อเรา เหมือนกับที่ปฏิบัติต่อครูคนหนึ่ง
วันนี้พวกเราคงไม่ต้องมานั่งกินมาม่าแบบนี้ :(
ประเด็นดราม่ายังไม่สิ้นสุด เมื่อในขณะที่พวกเรานั่งกินมาม่าอาหารกลางวันของพวกเรา
ก็มีคุณครูในโรงเรียนท่านหนึ่งมาตามหาพวกเรานักศึกษาฝึกสอน
และบอกว่า ทำไมพวกเราไม่ยอมดูแลเด็กๆให้เรียบร้อยก่อนมากินข้าว!!!!!!!!!!!!!!
ตอนนี้เด็กๆกระจัดกระจายไม่เป็นระเบียบเลย เพราะไม่มีใครดูแล
ฉันอยากจะย้อนถามครูคนนั้นเหลือเกินว่า...
นอกจากจะไม่นึกถึงใจพวกเรา ไม่มีข้าวให้แล้ว ยังหวังจะใช้งานพวกเราอีกตลอดเวลา
ตกลงพวกท่านเห็นพวกเราเป็นนักศึกษาฝึกสอนหรือว่าอะไรกันแน่เหรอคะ ?
ฉันยังโชคดีที่คุณครูประจำชั้นห้อง ป.2/1 ท่านนึกถึงใจของพวกเราบ้าง
คุณครูคงรู้สึกเห็นใจพวกเรามากเลยที่เหนื่อยมาค่อนวัน แต่ไม่มีแม้แต่ข้าวกลางวันกิน
คุณครูท่านนั้นจึงเอาเงินส่วนตัวของท่านให้กับฉันและเพื่อนอีกสองคนที่ดูแลเด็กห้องของท่าน
แต่เพื่อนคนอื่นๆต้องออกเงินเองกันทั้งหมด ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันคิดว่ามันไม่ยุติธรรมที่สุด...
หลังจากกินข้าวเสร็จก็ได้เวลาเดินทางไปดูหมีแพนด้า
ซึ่งเด็กๆจะต้องนั่งรถรางไปยังจุดของหมีแพนด้าอีกที
โชคดีนะที่พวกเขายังเห็นใจให้นักศึกษาฝึกสอนนั่งรถรางไปด้วย นึกว่าต้องเดินไปซะแล้ว ...
ภาพเด็กๆตื่นเต้นกับการนั่งรถราง (ภาพจากพี่จี กล้องโรงเรียน)
พอมาถึงจุดเข้าชมหมีแพนด้า เด็กๆก็ยังตื่นตาตื่นใจที่จะได้ชมอีกเช่นเคย
จนถูกทำโทษจากวิทยากรว่า หากไม่เงียบจะไม่ได้ดูหมีแพนด้า
พอถูกดุแล้ว เงียบกริบกันเป็นแถวเลย...
เด็กๆก็เดินไปดูหมีแพนด้ากันเงียบๆ พอเข้าประตูไปก็คุยกันใหม่ ><
จุดสุดท้ายสำหรับการเที่ยวสวนสัตว์ในวันนี้ก็คือ สวนน้ำ
เด็กๆกับน้ำเป็นของคู่กันจริงๆ
เห็นเด็กๆเล่นน้ำอย่างมีความสุขแล้วก็ทำให้ฉันมีความสุขไปด้วย ^^
หลังจากที่เด็กๆเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานเต็มที่แล้วก็ได้เวลากลับบ้าน
ฝนตกลงมาปรอยๆหลังจากเด็กๆเที่ยวกันเสร็จแล้ว
ฉันยอมรับเลยว่าการพาเด็กมาทัศนศึกษานอกสถานที่ในวันนี้ทำให้ฉันเหนื่อยมากๆและได้รับประสบการณ์มากๆเลย
มีทั้งส่วนที่เป็นประสบการณ์ที่ดีและประสบการณ์ที่เลวร้ายและไม่อยากจดจำ
ถ้ามีแต่เรื่องดีๆ เขาคงไม่เรียกว่า "ประสบการณ์" หรอกเนอะ (ฉันคิดว่านะ ^^)
ไม่มีความเห็น