ตีสองสิบห้านาที มีอาการปวดท้องอย่างรุนแรง จึงคลานลงจากเตียงและบันไดชั้นสี่ พยายามไปหาหมอโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ความทรมานที่เกิดที่ท้องมันไม่เท่าที่หัวใจจริง ๆ รู้สึกว่าทำไมถึงไม่มีใครขนาดนี้นะ คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงบ้านมาก
อีกวันก็ไม่ได้ไปสอน ไปไม่ไหวจริง ๆ เดินแทบก้าวขาไม่ออก โดนฉีดยาไปหนึ่งเข็ม ได้ยามาอีกหลายชนิด หมดไป 855 บาท นอนโรงพยาบาลสี่ชั่วโมง ออกโรงพยาบาลประมาณ 6 โมงเช้า อาจารย์นิเทศโทรมาว่าจะมานิเทศ แต่เราไปไม่ไหวเลยข้ามไปก่อน เสียดายมาก เพราะอยากนิเทศให้เสร็จ อาจารย์นิเทศก็ใจดีมาก บอกว่ารักษาตัวให้หายดีก่อนค่อยมา
วันนี้ก็พักอยู่หอ ขอโทษนะคะนักเรียน ครูไปไม่ไหวจริง ๆ เดี๋ยวจะไปสอนย้อนหลังให้นะคะ
ไม่มีความเห็น