วันนี้วันอังคาร
ฉันมีสอนคาบเดียว คือ รายวิชาภาษาไทย ชั้น ป.4/2
วันนี้ฉันก็สอนตามปกติ และทำใบงานระบายสีคุ้กกี้รันให้พันเดชเช่นเคย
แต่วันนี้มีเรื่องน่าตื่นเต้นเกิดขึ้นสำหรับฉัน
เพราะวันนี้พันเดชตั้งใจเรียนมาก เขาตั้งใจฟังที่ฉันสอน และยังตอบคำถามร่วมกับเพื่อนๆด้วย
เรื่อง คำในมาตราแม่เกย
ตอนนั้นฉันกำลังสอนเด็กๆ ป.4/2 และให้เด็กๆตอบคำถามร่วมกัน
อยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงหนึ่งที่พูดแทรกเสียงเพื่อนขึ้นมา
เสียงที่เป็นเอกลักษณ์ และคุ้นหู
เสียงที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะได้ยิน ตลอดการเป็นนักศึกษาฝึกสอนที่นี่
ฉันรีบหันหน้าไปทางต้นเสียง และเสียงนั้นก็มาจากจุดที่ฉันคิดไว้
มันคือ เสียงตอบคำถามจาก "พันเดช" จริงๆ
ความรู้สึกตอนนั้น คือ ดีใจมากที่เขายอมให้ความร่วมมือในกิจกรรมการเรียนการสอน
และปลื้มใจมาก ที่ได้ยินเสียงตอบคำถามจากเขา
ฉันไม่รอช้าที่จะรีบบอกเพื่อนในห้องให้ปรบมือให้กำลังใจแก่พันเดช และกล่าวคำชมเชยแก่เขา
ถึงหน้าของเขาจะไม่ยิ้ม แต่ท่าทางที่เขาแสดงออกก็ทำให้ฉันรู้ได้ว่าเขากำลังตื่นเต้นที่เพื่อนๆ ให้ความสนใจเขา ^^
นอกจากนี้ หลังจากการสอนเสร็จ
วันนี้ฉันก็ลองขอความร่วมมือจากพันเดช ให้เขาช่วยลบกระดานให้
ตอนแรกเขาก็มองฉันแบบหวาดๆ แต่ฉันก็พยายามพูดดีๆกับเขา
และสอนวิธีการลบกระดานที่ถูกต้องให้แก่เขา
ซึ่งเขาก็ทำหน้าที่นี้ได้ดีเหมือนกันนะ ^^ เพราะกระดานที่พันเดชลบสะอาดมาก ^^
ภาพพันเดชตอนกำลังลบกระดาน
ภาพพันเดชขณะลบกระดานร่วมกับเพื่อน
ฉันดีใจที่วันนี้ได้ยินเสียงพันเดชตอบคำถาม ^^
ฉันดีใจที่เขายอมให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมการเรียนการสอน ^^
แม้มันจะเป็นเรื่องน้อยนิดก็ตาม ... แต่สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้มันเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับฉันมาก
เพราะฉันได้เห็นเด็กพิเศษคนหนึ่งที่หลีกหนีสังคม กลับมาเริ่มมีส่วนร่วมในสังคมภายในห้อง
และฉันหวังว่า ในวันข้างหน้าพันเดชจะเปิดใจยอมรับสังคมภายในโรงเรียนให้เพิ่มมากขึ้นกว่านี้ ^^
ไม่มีความเห็น