"ชีวิตนี้จิปาถะ" ... (นุสนธิ์บุคส์)
......................................................................................................................
ชีวิตนี้จิปาถะ
......................................................................................................................
๑. อย่าเอาแต่จมอยู่กับความทรงจำเก่า ๆ
เพราะแสงแดดเมื่อวานทำให้ผ้าห่มของวันนี้แห้งไม่ได้
๒. คุณรู้ไหมว่าเพื่อนสนิทหลาย ๆ คนห่างหายไปจากการติดต่อเพราะอะไร?
สาเหตุเป็นเพราะเพื่อนก็ไม่ต่างอะไรกับแฟน ต้องรู้จักบริหาร ต้องรู้จักเอาใจใส่
มิใช่คบไว้เพื่อเพิ่มจำนวนเฉย ๆ
๓. การถูกเมินเฉยจากคนพิเศษเป็นความทุกข์อย่างยิ่ง
แต่ที่ทุกข์สาหัสมากยิ่งกว่าก็คือ คุณก็แสร้งทำเป็นไม่สนใจเหมือนกัน
๔. บางครั้ง น้ำตาก็ไม่ได้หมายถึงความเสียใจเสมอไป เพราะบางครั้งเราก็ร้องไห้เพราะความดีใจ
ตรงกันข้าม บางครั้ง รอยยิ้มก็ไม่ได้หมายถึงความดีใจเสมอไป เพราะบางครั้งเราก็ฝืนยิ้มเพื่อกลบเกลื่อน
ความเจ็บปวดที่ไม่อาจพูดหรือสาธยายออกมาได้ต่างหาก
๕. ตอนเป็นเด็ก เราคิดว่าการเสียเลือดเป็นเรื่องสาหัสที่สุดแล้ว ดังนั้น ไม่ว่าจะเจ็บหรือไม่
เราจึงเลือกร้องไห้ไว้ก่อนแล้วค่อยอธิบายทีหลัง แต่พอโตขึ้นเราจึงเข้าใจว่า
เสียน้ำตาต่างหากที่เจ็บกว่าการเสียเลือด
๖. นอกเสียจากเรื่องเกิดตาย เรื่องต่าง ๆ ในโลกนี้ล้วนเป็นเรื่องเล็กทั้งนั้น
เพราะฉะนั้น ไม่ว่าคุณจะพบเจอกับเรื่องใด ขอให้ยิ้มสู้เข้าไว้
๗. วันนี้ คือวันที่คุณอายุอ่อนเยาว์ที่สุด! เพราะยังมีวันพรุ่งนี้อยู่
วันนี้จึงเป็นวันเริ่มต้นได้อยู่เสมอ โปรดจำไว้ว่า “ยิ่งพยายาม(ในสิ่งที่ถูกต้อง) ยิ่งมีวาสนา”
๘. จงเอ่ยคำขอโทษตัวเอง เพราะคุณทำให้ตัวเองไม่เป็นสุข
จงเอ่ยคำขอโทษตัวเอง เพราะเพื่อคนอื่นคุณจึงทำให้ตัวเองกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
จงเอ่ยคำขอโทษตัวเอง เพราะคุณเอาแต่เก๊กและเสแสร้งจนตัวเองเหนื่อยแทบตาย
จงเอ่ยคำขอโทษตัวเอง เพราะเอาแต่จำเรื่องราวบางอย่างไม่ยอมลืมซะที
จงเอ่ยคำขอโทษตัวเอง เพราะบางเวลาคุณไม่ถนอมในบางสิ่ง บางเรื่อง บางคนจนทำให้เกิดความผิดพลาด
จงเอ่ยคำขอโทษตัวเอง เพราะความอวดดีจึงทำให้ตัวเองเจ็บมาจนถึงวันนี้
๙. ความรวยอาจไม่ได้อยู่กับคุณไปทั้งชีวิต ดังนั้นอย่าประมาท
ความสวยความหล่อก็ไม่ได้อยู่กับคุณไปทั้งชีวิตเช่นกัน
ดังนั้นอย่าเชิด ๆ เริด ๆ ให้มันมากนัก ดาวยังมีวันตกจากฟากฟ้า เทวดายังมีวันตกสวรรค์
๑๐. คู่ชีวิต คือ คนที่จะอยู่กับคุณไปทั้งชีวิต ไม่ใช่คนที่จะเอาไปอวดกับใคร ๆ ทั้งชีวิต
หากคุณคิดอย่างนั้น คุณจะพยายามเปลี่ยนคนเพื่อนำไปอวดคนอื่นอยู่เสมอ
คุณไม่เหนื่อยกันบ้างหรือ นั่นหมายถึงชีวิตของคุณกลวงน่าดู! และมันน่าสมเพชนะ!
๑๑. เลือกคู่ชีวิต อย่าเลือกที่หล่อ ที่สวย ที่รวย ที่เก่ง แต่จงเลือกคนที่โอบอุ้มและให้อภัยคุณได้
เพราะหากเขาและเธอไม่สามารถให้อภัยในอารมณ์และข้อเสียของคุณ
ต่อให้หล่อ สวย รวย เก่งแค่ไหนมันจะมีประโยชน์อะไร? ได้มาก็ทุกข์ทั้งชีวิตเสียเปล่า ๆ
๑๒. ไม่ใช่น้ำตาที่ทำให้เขาและเธอคืนกลับมา เมื่อหมดใจต่อให้ร้องไห้แทบตายก็เปล่าประโยชน์
ไม่ใช่ทุกคนที่คู่ควรที่คุณจะทุ่มเท เพราะบางคนไม่ได้มีค่าอะไรเลย
ไม่ใช่ว่าเสียใจเมื่อไหร่ก็ร้องไห้ ใครๆจะมองว่าคุณมันหน่อมแน้ม
ไม่ใช่รู้สึกอะไรก็แสดงออกทางสีหน้าเสียทุกครั้ง เก็บไว้บ้างดีกว่า!
และไม่ใช่ว่าใคร ๆ ก็เข้าใจคุณ เข้าใจนะ!
ดังนั้น ยามพบเจอกับสิ่งที่ไม่สมใจ จงเรียนรู้ที่จะยิ้มให้กับเรื่องราวเหล่านั้น
ยามโศกเศร้าเสียใจ ให้บอกตัวเองว่า “ฉันสบายดี ฉันยังสู้ไหว”
ยามเสียน้ำตา ให้บอกกับตัวเองว่า “ไม่เป็นไร แล้วมันก็จะผ่านไปเหมือนทุกครั้งนั่นแหละ...”
นุสนธิ์บุคส์
......................................................................................................................
บางครั้ง การดำเนินชีวิตที่ดี
ขึ้นอยู่กับการฟังผู้ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาก่อน
บุญรักษา ทุกท่าน ;)...
......................................................................................................................
ความเห็น (6)
ชอบจริงๆ..จ้าาาา
น่าสนใจมากเอามาฝากครับ
ขอบคุณครับ คุณ ยายธี ;)...
น่ารักกันทีเดียวครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง 555
อ่านแล้วเหมือนเตือนใจวัยรุ่น - เริ่มวัยหาคู่ ยังไงไม่รู้ อิ อิ
คุณหมอ ธิ หมดวัยครับ 555