ในหลวงของเรา


อ่านเรื่องนี้แล้วประทับใจมาก ๆ


อยากให้แชร์ความรู้สึกถึงใครบางคน
ผมอ่านแล้วบรรยายไม่ถูก

เมื่อวันก่อน มีโอกาสต้อนรับนักธุรกิจชาวอังกฤษหนึ่งท่าน
ที่มาตามงานที่เขาสั่งไว้ตามภาษาคนทำธุรกิจเลย
ต้องต้อนรับขับสู้ให้ดีที่สุด เพื่อโชว์ความเป็นคนไทยที่มีน้ำใจ

เรื่องมันเกิดขึ้นบนโต๊ะอาหารมื้อค่ำครับ....

เราก็ทานกันไปตามปรกติมาอีตอนท้ายของการสนทนาครับ
จำได้ว่า เราคุยกันเรื่องการลงทุนนี่แหละครับ
อยู่ดี ๆ คุณฝรั่งก็พูดขึ้นมาว่า

"คุณรู้ไหม ทำไมคนต่างชาติหลาย ๆ ประเทศ ทำไมตัดสินใจมาลงทุนที่เมืองไทย"

เราก็ตอบไปตามสไตล์คนอยากรู้ว่า "ไม่รู้"

เขาก็พูดขึ้นมาว่า "ส่วนมากแล้วจะประเมินกันว่าแรงงานประเภทงานฝีมือคนไทย
มีศักยภาพสูงสุดในแถบเอเซียสูงกว่าญี่ปุ่นเสียอีก ตอนนี้จะพอมีใช้ได้ก็เวียดนาม
แต่
ยังห่าง"


แต่นั้นไม่ใช่เหตุผลหลักนะครับ เพราะสิ่งที่นักธุรกิจคนนี้พูดต่อมาคือ

แต่ปัจจัยหลักที่พวกเขาตัดสินใจมาลงทุนที่เมืองไทย เป็นเพราะ "ในหลวงฯ.."

เริ่มอึ้งไปชั่วขณะเพราะงง จึงถามกลับไปว่า ทำไมจึงเป็น "เพราะในหลวงฯ"
มาฟังคำตอบชัด ๆ เลยครับ


"ก็เพราะประเทศคุณมี king of king (แปลไม่ถูก เพราะหัวใจมันพองโตขึ้นมาในทันใด)
พวกเราเป็นที่รู้กันมาตลอดว่า ประเทศไทย ไม่ว่าจะมีเรื่องเลวร้ายแค่ไหน
มันจะผ่านไปได้ทุกครั้ง แม้กระทั่ง ความรุนแรง หรือ ความแตกแยกทางความคิดใด ๆ
หากเกิดขึ้น เพียงในหลวงฯ ของคุณ บอกให้จบ
ทุกอย่างจะจบด้วยความสงบสันติ"


แล้วผมก็ถามกลับไปว่า ตอนนี้เรายังมีปัญหาอยู่เลย

เขาตอบกลับทันทีว่า "เรื่องการจราจลเผาเมืองที่ผ่านมา เขาตามข่าวมาตลอด
ด้วยความเป็นห่วง แต่ที่แปลกใจก็คือครั้งนี้ "ในหลวง" ไม่ออกมา
แต่นั้นทำให้เขารู้ว่า ความรุนแรงที่เกิดขึ้นครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องความ "แตกแยก"
แต่เป็นเรื่อง "การเมือง" "ในหลวงฯ" จึงไม่เข้ามายุ่
งเกี่ยว"


จบตอนนี้ ผม..อึ้ง..ทึ่ง..สมองสั่งการให้เห็นแสงสว่างขึ้นมาทันทีว่า

"จริงด้วยเราหลงทางหรือเปล่าที่คิดว่า เราแตกความสามัคคีจริง ๆ แล้ว
เป็นเรื่องการเมืองของคน
กลุ่มหนึ่งเท่านั้น"

คิดได้เท่านั้น ทุกอย่างก็หยุดลง

เพราะคำว่า "ในหลวง" ที่มีคุณูปการมากมายที่มีต่อคนไทย
จนคนไทยอย่างเราเองก็คาดไม่ถึง นึกไม่ถึงว่า
คนต่างชาติที่มาลงทุนบ้านเรา เพราะพระบารมีของพระองค์


ผมกับคุณพ่อ เริ่มออกอาการซึม เพราะมันรู้สึกตื้นตันอย่างบอกไม่ถูกในเวลานั้น
ทุกอย่างแห่งความซาบซึ้งน่าจะจบลงตรงนั้น แต่แล้ว..

น้ำตามันก็ซึมออกมาเองอีกครั้ง เมื่อตอนคนมาเก็บเงินค่าอาหาร
ในตอนที่เอาเงินส่งให้พนักงาน

ฝรั่งคนเดิมก็พูดขึ้นมาอีกว่า

"คนไทยนี่โชคดีจริง ๆ นะ จะอยู่ที่ไหน จะทำอะไร
มีในหลวงฯ คอยติดตามเฝ้าดูอยู่ อย่างใกล้ชิด
ตลอดเวลา"


ผมกับพ่อหันไปมอง คราวนี้พ่อผมถามเองเลยว่า

"คุณรู้ได้อย่างไร"

เขาตอบกลับทันทีเลยว่า

"ก็ผมเห็น ธนบัตรไทยมีรูป "ในหลวงฯ" ของพวกคุณอยู่ทุก ๆ ใบ
แม้กระทั่งในเหรียญที่มีค่าน้อยที่สุดถึงมีค่ามากที่สุดในธนบัตร
เห็นเป็นอย่างนี้ มาหลายสิบปีแล้ว ดังนั้นเวลาคนไทยไปไหน
"ในหลวงฯ" จะอยู่กับคนไทยตลอดเวลา ไม่เคยห่างกัน
ผมยังสงสัยเลยว่า ทำไมรัฐบาลคุณไม่พิมพ์คำว่า
"เรารักในหลวง" ลงไป
ในธนบัตร"


ทั้งผม ทั้งพ่อกลั้นน้ำตาไม่ไหวจริง ๆ ครับ
มันซึมออกมาแบบไม่อายเลย
น้ำลายมันก็กลืนไม่เข้า ในเวลานั้น

"เท่" มาก ๆ ครับ ที่เกิดเป็นคนไทย
หัวใจมันพองโต จนรู้สึกว่าตายกี่ชาติต่อกี่ชาติ
ก็ขอให้ได้เกิดเป็นคนไทยทีเถิด


เรื่องทั้งหมดที่เล่าคงอธิบายความรู้สึกที่อยากจะถ่ายทอดทั้งหมดไม่ได้
แต่อยากแบ่งปันครับ

แบ่งปันให้พวกเราเก็บเรื่องดี ๆ นี้ ไว้ในความทรงจำ เพื่อแบ่งปันกันต่อ
จากรุ่นสู่รุ่น ไม่น่าเชื่อนะครับว่า คนอื่นมองเห็นเรา "ชัดเจน" กว่าตัวเรา
ที่เป็นคนไทยซะอีก


คำว่า เป็นเรื่อง "การเมือง" ไม่ใช่ เรื่องความ "แตกแยก"
อาจเป็น "คำตอบ" ให้คนไทยกลับมาคิดทบทวนกันอีกครั้งว่า
"เราแตกแยกกันจริง ๆ หรือ?"

เพราะเรามีพระมหากษัตริย์ที่ประเสริฐที่สุด จนคนทั้งโลกยังอิจฉา
แต่เราบางคนกลับมองไม่เห็น เพิ่งรู้ และสัมผัสกับคำว่า

"หัวใจพองโต มันคับฟ้าคับแผ่นดิน"

จริง ๆ นะครับ ที่สำคัญคือ การที่รู้สึกแบบนี้ได้
เป็นเพราะผมเป็นคนไทยที่มี "พระมหากษัตริย์" ที่ประเสริฐที่สุด
เป็น "พ่อของแผ่นดิน"


พระองค์ฯ ต้องอยู่เป็นมิ่งขวัญให้คนไทยทั้งแผ่นดินตลอดไป
ผมคิดว่าคงเป็นบุญวาสนาของผมที่เกิดบนผืนแผ่นดินไทย
มีความภาคภูมิใจที่เป็นคนไทย ภายใต้ร่มพระบารมีโพธิสมภาร
ขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

หากเลือกเกิดได้จริง ก็ขอให้ผมเกิดเป็นคนไทย
ภายใต้ร่มพระบารมีของพระองค์ท่านตลอดไปครับ

"ขอพระองค์ทรงพระเจริญ"



คนไทยรักในหลวง

Magazine Thailand


.............................................................................................................................


ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม


.............................................................................................................................


หมายเลขบันทึก: 609418เขียนเมื่อ 29 มิถุนายน 2016 22:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 มิถุนายน 2016 23:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

ทรงพระเจริญครับ

อ่านแล้วมีความสุข

ขอบคุณมากๆครับ

ขอบคุณมากครับ คุณ เพชรน้ำหนึ่ง ;)...

ดอกไม้ กี่ล้านดอก...ก็ไม่พอสำหรับบันทึกนี้

งดงาม..จับใจเหลือเกินครับ

..

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท