วันที่ 35 วันวุ่นวาย...(29 มิถุนายน 2559)

สวัสดีวันพุธ สุดแสนวุ่นวาย ลืมนั่น ลืมนี่ก่อนออกจากหอ...มีสติหน่อยสิคะตัวเอง สำหรับเช้านี้ เดินทางไปโรงเรียนพร้อมด้วยสายฝนโปรยปรายจากฟ้า ชุ่มฉ่ำกันถ้วนหน้าเลยค่ะงานนี้ และพร้อมด้วยหน้าที่เวรประจำวัน...รับนักเรียน (ซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นเวรประจำทุกวันซะมากกว่า ^_^)

สำหรับวันนี้มีการเข้าแถวหน้าโรงเรียน เฮ้อ...ไม่ใช่ค่ะ หน้าห้องเรียนนะคะ...นักเรียน...แหมพากันฮาแต่เช้าเลย หลังจากเคารพธงชาติเสร็จแล้ว ก็ถึงเวลาโฮมรูม แต่ทิชเชอร์ที่สอนภาษาอังกฤษได้ขอคาบทดสอบคำศัพท์ ดีเลยค่ะต่อด้วยคณิตศาสตร์ในคาบแรกของวัน...บางทีก็สอนกันไปจนกินคาบภาษาไทย ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่สอน เราเองนั่นแหละ ยืดหยุ่นได้ อยากให้เด็กทำได้ ก็ต้องเน้นย้ำกันซะหน่อย แต่ก็รู้สึกว่ายังไม่ได้ผล...เฮ้อ แอบท้อแท้ไม่เบาเลยนะ

หลังจากกินเสร็จก็ได้พักซะที พิมพ์ผิดพิมพ์ใหม่ได้ค่ะ ไม่ได้พักหรอกค่ะ ตรวจงานและการบ้านต่อไป ซึ่งก็ไม่มีทางรู้ได้เลยว่าจะตรวจเสร็จเมื่อไหร่ และบางทีเวลาก็ช่างผ่านไปเร็วซะเหลือเกิน คาบผู้บำเพ็ญ นกสีฟ้าอีกแล้วหรอ ท่องคำปฏิญาณ...ตรวจความสะอาดเรียบร้อย เหมือนเช่นทุกครั้ง และพิเศษกว่านิดหน่อยก็คือการสอนพันผ้าผูกคอ...คนที่ทำเอองได้ก็ทำได้สวยซะเหลือเกิน แต่คนที่ทำไม่ได้ก็อย่าได้พูดเลย ต้องม้วนและพันใหม่ตั้งหลายรอบ และสุดท้ายก็ผ่านไปได้ด้วยดี...แต่ด้วยสุดท้าย gifted ค่ะ เด็ก ๆ เตรียมวิชาคณิตศาสตร์มารอไว้เลยนะคะ ทวนซ้ำ (ซ้ำแล้วซ้ำเล่า) เฮ้อ...สิ้นสุดการสสอนในวันนี้

เตรียมตัวไปเข้าเวรด้วยการกวาดห้อง จัดห้อง...ซึ่งก็ไม่ได้ต่างอะไรจากทุกวันเลย กับการเก็บดินสอที่ตกหล่นใต้โต๊ะเป็นกำ ๆ บางแท่งยังใหม่อยู่เลย เสียดายเงินทองของพ่อแม่เหลือเกิน ส่วนเวรประจำวันวันนี้ ก็ยังยืนยันคำเดิม ๆ เด็กคนสุดท้ายไม่กลับก็กลับไม่ได้ ปาเข้าไปหกโมงกว่า...กลับหอ แต่งข้อสอบต่อ สู้กันต่อไป...ท้อได้ แต่อย่าถอย...

*อีกหนึ่งบันทึกที่ไม่มีภาพประกอบ