ตัณหามีสองด้านคือตัณหาดำกับตัณหาขาว..ดำคือทำแล้วเบียดเบียนตนเองและผู้อื่น ขาวคือทำแล้วให้ความผ่องแผ้วต่อตนเองและผู้อื่น ..ชีวิตนี้เราพึงลดตัณหาดำให้มากและเพิ่มตัณหาขาว ชีวิตเราและโลกก็จะเต็มไปด้วยความสุข ไม่มีการรบกัน ...พระโพธิสัตว์ท่านมีแต่ตัณหาขาว คือยังอยากเกิดใหม่อีกเพื่อมาช่วยชาวโลกให้รอดพ้นจากตัณหาดำนั่นเอง
ไม่มีความเห็น