การสอนคณิตศาสตร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1
เป็นอะไรที่ใครไม่ได้สอนจะไม่รู้เลย
ว่าต้องใช้พลัง และ แรงกาย ไปพร้อมกับการคิด
เพื่อให้เด็กได้คิดเป็น จนพัฒนา เป็น"คิดคล่อง"
ฉันเคยได้ยินมาว่า "การสอนของเรา ก็เหมือนกับการเดินทางไปพร้อมกับนักเรียน
คนที่เดินเร็ว เราก็ต้องฝึกให้เขาวิ่ง
คนที่เดินช้าเราก็ต้องฝึกให้เขาเดินให้พร้อมเพื่อนให้ได้
แต่ ... เราจะต้องพาเด็กไปให้ถึงจุดหมาย
เราจะไม่ทิ้งให้เด็กอยู่ข้างหลังคนเดียว"
จากแนวคิดข้างต้น ฉันจึงเรียก 'นีรชา' เด็กที่เรียนช้า
ในข่วงพักกลางวันมาทำแบบฝึกหัด ที่เพื่อนๆทำเสร็จกันหมดแล้ว
แต่ นีรชา ยังคงไม่เข้าใจบทเรียน
ฉันใช้ "ไม้จำนวน" ในการแทนจำนวน
ในการสอน "การบวกจำนวนสองจำนวนที่มีผลลัพธ์ไม่เกิน 9"
โดยพยามให้เขาได้คิดเอง เรียงไม้เอง
นีรชา ชอบพูดว่า "ครูอัง หนูทำไม่ได้!!!"
ต้องใช้วิธีหลอกล่อหลายวิธี
แม้จะได้ยินเสียงถอนหายใจนับสิบๆครั้งของนีรชาก็ตาม...
ไม่มีความเห็น