วันที่ 17 วันพุธห้าคาบ (8 มิถุนายน 2559)

วันพุธเป็นกลางสัปดาห์ที่ความหนักหนาเริ่มปรากฏ 5 คาบเบา ๆ คิดถึง 3 คาบในวันจันทร์และอังคารเลยทีเดียว การเรียนการสอนยังคงดำเนินไปตามปกติ ตามลำดับที่จัดเตรียมมา คือ แผนการจัดการเรียนรู้

การเรียนการสอนวิชาคณิตศาสตร์ ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ของดิฉัน ทุกวันครูพี่เลี้ยงที่เข้าสอนร่วมกับฉันจะเริ่มต้นด้วยการให้นักเรียนท่องสูตรคูณ พร้อมทำท่าประกอบเพื่อกระตุ้นสมองและให้นักเรียนตื่นตัว ซึ่งดิฉันคิดว่าการที่นักเรียนได้ฝึกท่องสูตรคูณทุกวันนั้นเป็นสิ่งที่ดี เพราะเมื่อนักเรียนมีพื้นฐานการท่องสูตรคูณแล้ว การเรียนคณิตศาสตร์ในระดับสูง ๆ ต่อไปจะกลายเป็นเรื่องง่ายทันที ยอมเสียเวลาในการสอนวันละ 10 นาทีเพื่อให้นักเรียนได้ฝึกฝน ดีกว่านักเรียนพื้นฐานไม่แน่นจนทำให้เรียนในระดับสูงไม่ได้

ฉันคิดว่า... คำว่า “พื้นฐาน” เป็นสิ่งสำคัญ ถ้าปูไว้ดี ๆ ย่อมส่งผลดีต่อไป

การเรียนการสอนกับเด็ก ป. 1 วันนี้ฉันได้สอน ป. 1จำนวน 2 ชั่วโมง คือ ชั่วโมงคณิตศาสตร์ และชั่วโมงภาษาอังกฤษ ดิฉันไม่รู้ว่าเด็กจะเบื่อหรือไม่ที่ต้องเจอผู้สอนคนเดียวกันในหนึ่งวันเป็นเวลา 2 ชั่วโมง แต่ยังไงก็ตาม.... เด็กเลือกไม่ได้ ครูก็เลือกไม่ได้เช่นกันค่ะ

การสอนภาษาอังกฤษนักเรียนชั้น ป. 1 นั้น จำเป็นต้องใช้พลังงานจำนวนมาก เพราะต้องใช้เสียงแข่งกับเสียงเจื้อยแจ้วของนักเรียนที่คอยถาม คอยตอบ ต้องออกเสียงเป็นตัวอย่างให้นักเรียนออกเสียงตาม ต้องพยายามกระตุ้นให้นักเรียนรู้สึกสนุกสนานและกล้าพูดคุยการสนทนาเป็นภาษาอังกฤษ วันนี้เลยได้แต่ What’s your name? My name is ………….. ถามและตอบวนไปค่ะ

จบวันนี้ด้วยการช่วยสอนวิชาสู่ความเป็นเลิศ ชั้น ป.2 กิจกรรมในวิชานี้นั้น เป็นกิจกรรมคล้ายกับวิชาการงานพื้นฐานอาชีพ วันนี้จึงได้เป็นจิตรกรวาดรูปเครื่องแต่งกายในแต่ละฤดู และให้นักเรียนวาดเครื่องแต่งกายในแต่ละฤดูของตนเอง พร้อมตกแต่งให้เรียบร้อย ผ่านไปชั่วโมงครึ่ง (วิชานี้ใช้เวลา 2 ชั่วโมงค่ะ) นักเรียนเริ่มทำงานเสร็จ พอเสร็จเท่านั้นแหละ ความวุ่นวายเริ่มปรากฏ เลยใช้กลยุทธ์จับนักเรียนให้นั่งสมาธิสงบสติอารมณ์ก่อนกลับบ้าน เอาอยู่ค่ะ !

เด็กหญิงคำหลู่ผู้มีผีมือในการวาดรูปของชั้น ป.2

ทำสมาธิบ้าง งีบหลับบ้างก็ว่ากันไป ... สงบได้ถือว่าดี ;)