ผีเสื้อแสนสวย กับ ถนนชำรุด

เมื่อวันเสาร์ที่ 11 มิถุนายน 2559 ที่ผ่านมา ได้ฤกษ์ดี ฟ้าฝนไม่มีปัญหา ผมพาตัวเองไปยังสถานที่ต่าง ๆ ในตัวเมืองพิษณุโลก เน้นย่านที่เป็นชนบท พบว่า หลากหลายสถานที่ในพิษณุโลกในช่วงวัน เวลา ดังกล่าว มีฝูงผีเสื้อตัวน้อย ๆ จำนวนมาก บินไสวไปมา ยามที่รถวิ่งผ่าน พวกมันจะกระพือปีกบินแยกออกไปตามแรงลมที่ปะทะ และบางครั้งโชคดีที่ผีเสื้อบางตัวบินมาหยอกล้อใกล้ ๆ ตัวผม กับความเชื่องช้าของความเร็วที่ใช้ปั่นจักรยานคู่ใจ ณ เวลานั้น เพลง "ผีเสื้อ" ของชรัส เฟื่องอารมย์ลอยละล่อง คลอมาทันที

ด้วยเหตุที่ได้นำตัวเองไปยังสถานที่ต่าง ๆ ในพิษณุโลก ทำให้พบเห็นเสมอว่า หลายครั้งที่หน่วยงานทำถนน ไม่ว่าจะเป็นทางหลวงชนบท แขวงทางหลวง ฯ อปท.ต่าง ๆ ได้จัดสรรงบประมาณไปสร้างถนนในพื้นที่ความรับผิดชอบของหน่วยงาน ถนนบางสายมีข้อห้ามเกี่ยวกับน้ำหนักรถที่ห้ามใช้สัญจร ฯลฯ แต่เมื่อเวลาผ่านไปไม่นานนัก ถนนสายนั้น ๆ จะเกิดหลุมบ่อและหรือชำรุด หากมองในแง่การใช้สัญจรไปมาด้วยรถทุกประเภทที่ไม่ใช่รถน้ำหนักพิเศษ การใช้งานน่าจะยาวนานกว่าที่ถนนจะชำรุด แต่ที่เราพบเห็นเป็นประจำคือ การใช้รถบรรทุก ทุกขนาด บรรทุกดิน บรรทุกวัสดุต่าง ๆ วิ่งไปยังสถานที่เป้าหมาย เช่น สถานที่ก่อสร้าง ฯลฯ วงจรของถนน สร้าง - ซ่อม - สร้าง ต้องเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก โดยหน่วยงานของรัฐจำเป็นต้องใช้งบประมาณของหน่วยในการดำเนินการซ่อมแซม ให้ถนนในความรับผิดชอบมีสภาพที่ดี เพื่ออำนวยความสะดวกให้ประชาชน ฯลฯ

สภาพถนนหลังแนวป้ายชื่อหมู่บ้าน ซ่อมแซมใหม่ / ถนนช่วงก่อนหน้าป้ายที่ชำรุด

ผมคิดว่า น่าจะถึงเวลาแล้วที่ ผู้ใช้ประโยชน์จากถนนในการบรรทุกสินค้า วัสดุทุกประเภท ต้องมีความรับผิดชอบต่อความเสียหายของถนนที่เกิดขึ้นจากการกระทำของตน โดยหน่วยงานที่มีหน้าที่ต้องบังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจัง และเด็ดขาด หากตราบใดที่หน่วยงานที่มีหน้าที่ยังคงหลับตาข้างหนึ่งไว้ ผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนจริง ๆ ไม่พ้นประชาชนในละแวกนั้น ๆ ครับ