วันที่ 18 วันนี้ทั้งวัน มันเกือบจะดีอยู่แล้ว (10 มิถุนายน 2559)

เมื่อรู้สึกว่าตัวเองยังทำหน้าที่ยังไม่ดีพอ ต้องกลับมาทบทวนว่าสิ่งไหนที่ต้องทำเพิ่ม จากตอนเช้าที่แค่ดูแลเด็กๆทำเวรในเขตบริการ แต่พอขึ้นไปดูที่ห้องเรียนที่มีความสกปรกอยู่ เลยถือโอกาสเอาวันนี้เริ่มไปดูนักเรียนทำเวรในห้องก่อน แล้วไล่พวกที่หลบเวรลงไปทำเวรในเขตบริการ หลายพ่อพันแม่ พื้นฐานครอบครัวที่ต่างกัน ทำให้การกระทำบางอย่างก็ไม่ค่อยดีนัก ความเห็นแก่ตัวก็ยังเป็นสิ่งสำคัญ วันนี้ครูยังคงหวังว่าจะมีนักเรียนที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าประโยชน์ส่วนตัว ก่อนที่จะหมดเทอมนี้ไป

นั่งดูครูสายชั้นสอนวิชาวิทยาศาสตร์ สอนวิชาคณิตศาสตร์ ภาษาต่างประเทศ แอบเก็บรายละเอียด อันไหนดีก็อยากเอามาใช้บ้าง อันไหนไม่ดีก็ทิ้งมันไป

ชั่วโมงเรียนที่ 3 ของนักเรียนชั้น ป.3/6 เป็นวิชาศิลปะ เด็กๆดีใจจะได้วาดรูป เป็นการผ่อนคลายก่อนรับประทานอาหารกลางวัน วันนี้สอนเรื่องเส้น เจอปับหาเดิม แฟรชไดซ์เปิดไม่ออก ก็ต้องด้นสดอีกตามเคย อธิบายเส้นลักษณะต่างๆและยกตัวอย่างให้นักเรียนดู ก่อนที่จะให้นักเรียนมีส่วนร่วมในการตอบคำถาม ผลการจัดกิจกรรมวันนี้เป็นไปได้ด้วยดี นักเรียนให้ความร่วมมือเป็นอย่างมาก มีส่วนร่วมในการตอบคำถามกันทุกคน ในส่วนของกิจกรรมให้นักเรียนสร้างสรรค์ลายเส้นของตนเองให้ครบองค์ประกอบของเส้นที่ครูได้อธิบายในช่วงแรก ทุกคนเข้าใจและสามารถสร้างสสรค์งานออกมาได้อย่างน่าประทับใจ และมันทำให้ครูฝึกสอนคนดีภูมิใจมากๆ ป.3/6 ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ พอทุกคนในห้องทำชิ้นงานเสร็จ ยังเหลือเวลาที่จะให้เพื่อนๆในห้องออกมานำเสนอชิ้นงานของตนเอง แต่ก็ไม่มีใครกล้าออกมา เลยให้เพื่อนๆโหวตว่าอยากดูชิ้นงานของใคร ออกมานำเสนอเสนอ พร้อมกับรับแรงเสริมไปจากคำพูด ที่จิงแล้วทุกคนก็ทำได้ดีเหมือนๆกัน ขอชื่นชม การจัดการเรียนการสอนในวันนี้เป็นไปตามแผนที่วางไว้ และเวลาก็พอดี

นักตรวจงาน ไม่น่าเชื่อ เด็กๆจะมีความคิดสร้างสสรค์และจินตนาการขนาดนี้

วันนี้ทั้งวันทุกอย่างเกือบดี เมื่่อถึงเวลาต้องมาเก้บอุปกรณ์ทำมาหากิน ทั้งคอมทั้งใบงาน ก็เริ่มรู้สึกว่าเม้าส์ที่เราเคยใช้ทุกวันมันเลือนไม่ได้ พอดูอีกที USB เม้าส์ไร้สายหาย หาจนทั่ว ทั่งบนโต๊ะ ทุกที่ที่ไปวันนี้ กระเป๋า ไม่เจอ สงสัยโดนซะแล้ว ไม่อยากจะโทษใคร เป็นความผิดของตัวเองมากกว่าที่วางของไว้ไม่ระวัง คราวหลังจะได้ระวังตัวไว้ เจอเรื่องแบบนี้ก็ดีจะได้ไม่ต้องชะล่าใจ หายครั้งที่สองอีกก็ไม่รู้จะว่าไงละ

ก่อนจะกลับบ้าน ก็ยังหาของอยู่ ช่วยๆเด็กๆทำเวรไปด้วย ทันใดนั้นเสียงเครื่องพ้นยายุงก็แว่วเข้าหูมา รีบจับกระเป๋าวิ่งออกห้องด้วยความรวดเร็วลาครูพี่เลี้ยงและมันก็มาอย่างรวดเร็วอย่างหน้าขนลุก ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องรีบพ้นหมอกควันขนาดนั้นทั้งๆที่นักเรียนก้อยู่เต็มโรงเรียนทั้งเด็กเล็กเด็กน้อย แทนที่จะรอให้โรงเรียนเลิกก่อน ก็แค่อีกไม่กี่นาที จะรีบไปไหนคะคุณเจ้าหน้าที่ ขอตำหนิจริงๆ สงสารเด็กตัวเล็กๆต้องวิ่งหนี บางคนบ่นแสบตาแสบจมุก นักเรียนเป็นพันคน วิ่งกระจัดกระจายเต็มโรงเรียน ครูก็มีน้อยวิ่งไล่เด็ก วุ่นวายกันหมด วันนี้วันไม่ดีเลย