วันที่ 19 ภารกิจของครูเวร (10/06/2559)

และแล้ววันนี้ก็มาถึง วันศุกร์หรรษา วันครูเวรแห่งชาติ 555 เพราะทั้งเราและครูพี่เลี้ยงเข้าเวรกันทั้งคู่ เหลือแต่พี่มิ้งค์คนเดียวที่ดูแลเด็ก สงสัยคงเหนื่อยน่าดู ภารกิจตอนเช้าที่เร่งด่วน คือรีบทานข้าว แล้วมั่งนั่งเฝ้าโรงเรียนสวนกล้วย บรรยากาศเหงามาก ง่วงนอนอีกต่างหาก ตอนเช้าแทบจะไม่มีคนมานั่งเลย มีอต่ผู้ปกครองกับนักเรียนอีกไม่กี่คน

แต่พอเพลงมาร์ชโรงเรียนออกเพื่อให้นักเรียนเข้าแถวหน้าเสาธงเท่านั้นแหละ เด็กๆวิ่งมากินน้ำที่ตู้น้ำเย็นกันเยอะมาก แต่ละคนเหงื่อเต็มตัวเลยก็ว่าได้ ตู้นำเย็นก็มีก๊อกน้ำแค่ 5-6 อัน นักเรียนต่อคิวกันยาวเหยียด พอเพียงมาร์ชจบก็ลุกออกมา ยังมีเด็กบางคนมัวเล่นกันอยู่ เราก็เลยเรียกให้รีบไปเข้าแถว แล้วภารกิจตอนเช้าก็เสร็จสิ้น

วันนี้วันดี เพราะเราไม่มีสอน คิดว่าจะว่างหรอ ไม่มีเด็ดขาด ถือปากกาทั้งวัน นั่งตรวจงาน ตรวจการบ้านไง 555 ดีกว่านั่งอยู่เฉยๆนะ ขนาดว่านั่งตรวจการบ้านยังง่วงนอนเลย แล้วจะทำมาหากินอะไรได้เนี่ย เบื่อตัวเองจัง บางทีก็นั่งเม้าท์มอยกันบ้าง 55 ก็เมื่อนักเรียนไม่อยู่เท่านั้นแหละ ถ้านักเรียนอยู่อย่าคิดว่าจะง่วง เพราะเสียงมีนเจี้ยวจ้าวตลอดเวลา วันนี้ก็เลยสบายๆไปอีกวันหนึ่ง

ภารกิจตอนเย็นก็เหมือนเดิม นั่งเฝ้าโต๊ะเก้าอี้วนไปค่ะ 555 ไม่มีใครอยู่สักคนเลย แล้วให้เรามานั่งเฝ้าอะไรเนี่ย ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงก็เริ่มมีนักเรียนมานั่งเล่นการ์ดด้วยกัน 3 คน เห็นแล้วคิดถึงตอนสมัยเด็กๆเนาะ ดูหน้าแต่ละคนเล่นคงจะสนุกมาก 55

เราก็นั่งเล่นไป ดูเด็กพวกนี้ไปด้วย สักพักก็มีนักเรียนหญิงอยู่ประมาณชั้น ป. 1 เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าเรา พยายามเกาะกระดุมกระโปรง แต่ทำยังไงก็เกาะไม่ได้ เราก็เลยเข้าไปช่วย พอเกาะเสร็จ เขาก็ขอบคุณเรา พอดูเสื้อ อ่าว...ไม่ใช่นักเรียนโรงเรียนเรานี่นา โรงเรียนพุทธิโสภณต่างหาก แต่เด็กน่ารักมาก มีสัมมาคารวะ รู้จักการขอบคุณด้วย รู้สึกดีใจนะที่ได้ช่วย แม้มันจะไม่มากมายเท่าไหร่ก็ตาม

ใกล้จะออกเวรแล้ว เหลือเวลาอีกประมาณ 5 นาที ก็มีคุณครูมาสอนหมากรุกให้กับนักเรียน ซึ่งก็คือนักเรียนที่นั่งเล่นการ์ดกันนี่แหละ เด็กๆแต่ละคนเล่นเก่งๆกันทั้งนั้น เห็นแล้วยังอายเด็กเลย เพราะเราเล่นไม่เป็น 555 แต่ละคนมีความสุขที่ได้เล่น แข่งกันเป็นคู่ๆเลย ก็เลยแอบถ่ายรูปมาได้แค่นี้

และแล้วเวลาห้าโมงก็มาถึง ได้เวลาออกเวรแล้ว พออกเวรก็รีบขึ้นมาบนห้องมาช่วยพี่มิ้งค์ดูเด็กต่อ วันนี้เด็กทำงานเร็ว เหลือไม่กี่คนละ ครูพี่เลี้ยงซื้อลูกชิ้นทอดมาฝาก อยู่ห้องนี้ของกินเยอะมาก กินตลอดเวลา 555 แบบนี้สินะที่เขาว่ากันว่า มีครูพี่เลี้ยงดีมีชัยไปกว่าครึ่ง กินกันเข้าไปค่ะ ไม่อ้วนให้มันรู้ไป อยู่รอจนกว่าเด็กคนสุดท้ายจะทำงานเสร็จ เกือบจะหกโมงทุกวันที่ออกโรงเรียน แม้จะหมดหน้าที่การเป็นครุตั้งแต่สี่โมงเย็นแล้ว แต่สำหรับฉันทุกนาทีของเด็กมีค่า เราจะให้เขาได้รับความรู้ให้มากที่สุด แค่นี้ก็ภูมิใจมากแล้ว