บ่นปนกลอน : ตาม่องล่าย - ยายรำพึง (๒)
ครั้นถึงวัน กำหนด นัดหมาย
เจ้ากรุงจีน กับเจ้าลาย ต่างมุ่งหน้า
ยกขันหมาก ใหญ่โต โห่ร้องมา
พร้อมเพชรนิล จินดา อีกมากมาย
เมื่อขันหมาก มาถึง บ้านเจ้าสาว
สองเจ้าบ่าว สับสน ฉงนฉงาย
งานวิวาห์ ชุลมุน วุ่นวาย
ยายรำพึง ตาม่องล่าย ทะเลาะกัน
ตาม่องล่าย เสียงดัง ด้วยโมโห
เอะอะ พาโล เสียงลั่น
ขว้างกระบุง ใส่ยาย รำพึงพลัน
กระบุงนั้น ลอยไป สุดสายตา
กลายเป็น " เกาะกระบุง" จังหวัดตราด
ยายรำพึง คว้างอบฟาด เหมือนดังว่า
งอบปลิว ไปไกล เหลือคณา
เป็น " แหลมงอบ" นั่นหนา อยู่เมืองจันท์
ตาม่องล่าย ฉวยสาก แล้วขว้างใส่
สากลอยไป ถูกภูเขา อย่างแม่นมั่น
กลายเป็น " เกาะทะลุ" อย่างทุกวัน
อยู่บางสะพานน้อยนั้น นานสืบมา
ส่วนสากยัง ลอยไป ไม่สิ้นฤทธิ์
ลอยไปติด ที่บางละมุง เหมือนดังว่า
เป็น " เกาะสาก" ปรากฏ แก่สายตา
เมืองชลบุรี นั่นแหละหนา รู้กันดี
ยายรำพึง วิ่งหนี ตาม่องล่าย
ถึงหาดทราย บางสะพาน อย่างเร็วรี่
หมดเรี่ยวแรง นอนครวญคร่ำ ร่ำโศกี
สิ้นชีวี เป็นภูเขา เฝ้าหาดทราย
ชื่อว่า "อ่าวแม่รำพึง" ถึงวันนี้
เป็นอ่าวที่ มีความ งามเหลือหลาย
ส่วนทางงาน วิวาห์ ที่วุ่นวาย
ตามม่องล่าย ขาดสติ ด้วยโกรธา
โปรดติดตาม....เหตุการณ์ในตอนต่อไป
คุณมะเดื่อ
ลูกบิดติดรีโมท
๐๙/๐๖/๕๙
ความเห็น (8)
คนที่แต่งนิทานเรื่องนี้เก่งมากทีเดียว ผูกเรื่องราวให้เกี่ยวโยงกับภูมิประเทศได้อย่างเหมาะเจาะเลยครับ
...นึกถึงภาพงานแต่ง...ความชุลมุนวุ่นวาย...แต่เด็กคงจำชื่อเกาะ และภูเขาได้ดีนะคะ
ผมรอติดตามตอนต่อไปอยู่ เช่นเคย ครับ อาจารย์มะเดื่อ...
นึกถึงเพลง ที่ครูสิทธิ์ ร้องให้ฟังในวันเกษียณ.....
สวัสดีจ้ะอาจารย์วันปีย์ 
คนสมัยก่อนเก่งจ้ะ สามารถ
เชื่อมโยง สภาพภูมิประเทศกับวิถึชีวิตแล้วผูกร้อยให้เป็น
เรื่องราว เล่าให้ลูกหลานฟังได้อย่างสนุกสนานด้วย
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
สวัสดีจ้ะท่าน ดร. 
เป็นความอัจฉริยะของคนสมัยก่อนนะจ๊ะ
ที่สามารถทำให้ลูกหลานจดจำชื่อของภูเขา เกาะ แก่งต่าง ๆ ได้
และยังเต็มไปด้วยจินตนาการที่ล้ำลึกอีกด้วยจ้ะ ขอบคุณสำหรับ
กำลังใจจ้ะ
สวัสดีจ้ะคุณวินัย 
อีกสักอึด สองอึดใจนะจ๊ะ
เรื่องต้องจบในเร็ววัน เพราะคุณมะเดื่อต้องเอาไป
ใส่ทำนองหุ่นกระบอก ซ้อมเด็ก ๆ เล่นละคร
ในวันจันทร์นี้จ้าา ๕๕๕๕๕
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจกันนะจ๊ะ
หวัดดีจ้ะลุงวอ 
คุณมะเดื่อจะให้เด็ก ๆ แสดงละคร
นิทานตาม่องล่าย ในวันที่ ๒๑ มิภุนานี้ และอาจารย์สุรสิทธิ์
จะมาถ่ายทำวิดีโอบันทึกภาพให้ด้วยจ้าา
คิดถึงนะจ๊ะ