วันที่ 17 จะรับมือกับเด็กพิเศษได้อย่างไร (7 มิถุนายน 2559)


" กิจกรรมคณิต ฯ ... คิดให้ถูก คิดให้ไว "

เด็กๆ ชอบใจกันใหญ่ได้ทำกิจกรรมกลุ่มครั้งแรกของการเรียนคณิตศาสตร์

ฉันมักจะไม่ค่อยให้เด็กทำกิจกรรมกลุ่มสักเท่าไหร่ เนื่องจากเด็กเล็กการแบ่งกลุ่ม

ค่อนข้างที่จะวุ่นวายและเสียเวลาสอนในการทำกิจกรรม เลยมักจัดกิจกรรมเดี่ยว

เน้นการมีส่วนร่วมและออกมาทำกิจกรรมหน้าชั้นมากกว่า






ชั่วโมงสอนที่แสนจะวุ่นวาย ไม่เคยพบไม่เคยเห็นจริงๆ สู้ๆ


คาบสังคม ฉันมักใช้คลิปแล้วตั้งคำถามให้เด็กตอบ และร่วมแสดงความคิดเห็น

ห้องนี้มีเด็กพิเศษที่แสบสุดๆ 1 คน เด็กคนนี้พอครูให้ทำงาน เขาจะบอกว่า

"ผมทำไม่ได้ ผมเขียนไม่เป็นครับครู " ฉันก็บอกว่า " ค่อยๆทำไปผมทำได้"

เด็กก็จะบอกว่า "ผมทำไม่ได้ ไม่เป็น" ฉันก็สอน สอนทั่วห้อง เข้าแนะเด็กเกือบทุกคน

นักเรียนถามตลอด จนอยากแยกร่าง เด็กชายคนนี้เรียก " ครูครับ ครูกุ้งครับ มาสอนผม มาสอนผมหน่อย "

คาบนี้ไม่ต่ำกว่า 10 ครั้ง มาขอให้เราไปสอน เราใจดีมากนะ ใจเย็นด้วย เด็กที่เป็นเพื่อนกันก็บอก

"จะให้ครูสอนกี่รอบถึงจะจำ เรียกครูอยู่นั้นแหละ ทำไมไม่ทำเองบ้าง" พอเราไปสอนครูครับอันนี้ตอบข้อไหน

ก็เหมือนเราไปแนะคำตอบให้ เพราะให้เขาคิด เขาคิดไม่ได้เลย ขนาดเขียนอันไหนไปแล้วเขายัง

ไม่รู้เลย คือต้องแนะทุกข้อ พอเราจะไปสอนคนอื่นต่อ ไม่ให้ครูไป บอกให้สอนตัวเอง

เด็กร้องไห้และเรียกร้องให้สอนเขาตลอด ฉันต้องทำอย่างไร พอเราไม่ไปสอนก็ทุบโต๊ะอารมณ์ร้าย

ดันโต๊ะตัวเอง สร้างความเดือดร้อนให้เพื่อนจนเพื่อนรำคาญ และทะเลาะกัน เกือบจะตีกันแล้ว ปวดหัวจริงๆ


ไม่เคยพบไม่เคยเห็นเด็กที่มีพฤติกรรมแบบนี้ เพื่อนๆในห้องไม่ชอบเขาเลย ฉันก็สงสารนะ

ไม่ใช่ไม่อยากสอน แต่เด็กเรียกร้องเกินไป ฉันก็เหนื่อยเพราะต้องดูเด็กทุกคน ครูครับข้อนี้ตอบอันไหน

ฉันก็แนะให้ พอฉันเดินไปหาเด็กคนอื่น เขาก็มาถามข้อเดิมอีก เพราะจำไม่ว่าฉันให้ตอบข้อไหน

คือถามวนไปวนมา แล้วตัวหนังสือคืออ่านไม่ออกเลย ดึงแขนเราให้เราสอนจนเสร็จ มันเป็นไปไม่ได้

คือฉันไม่ได้สอนเด็กแค่คนเดียวในห้อง มีเด็กอีกมากมายที่ต้องดู จะหมดคาบฉันเห็นทีว่าเด็กทำ

ไม่เสร็จเลยบอกให้เอาไปทำต่อแล้วนำมาส่ง เด็กพิเศษคนนี้รู้ว่าฉันจะไป งอแงหนักมาก ไม่ให้ฉันไป

บอกว่า “สอนผมก่อน ผมจะเสร็จแล้ว สอนผมก่อน ผมอยากได้คะแนนเยอะๆ ผมตั้งใจทำมาก”

ฉันบอกว่าครูจะไปสอนแล้ว เด็กร้องไห่หนักมากดึงแขนฉันไม่ให้ไปสอนห้องอื่น

เพื่อนในห้องก็มาดึงแขนเด็กคนนี้ไว้ แล้วให้ฉันไปสอน เด็กคนนี้ต้านแรงเพื่อน แล้วมาโดนฉัน

ฉันเกือบล้ม55 มันอะไรคะเนี้ย วุ่นวายจริงๆ


เด็กคนนี้ดูกระวนกระวายแบบค่อนข้างหนัก เขาจะพูดไปร้องไห้ไป ดูวิตกกังวล

หลายๆอย่าง ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร เพราะฉันเจอมากับตัวฉันน่าจะเข้าใจพฤติกรรม

ที่เขาแสดงออกมากที่สุด แต่ไม่รู้สึกท้อนะ ไม่คิดท้อกับเรื่องแบบนี้ ฉันค่อนข้างมองโลกในแง่บวก

เลยไม่เครียดเท่าไหร่ พอลงมาจะมาสอนคณิตเด็ก ป.4/2 เด็กตามลงมาเอางานมาส่ง

เด็กบอกให้คะแนนผมเยอะๆนะ ผมตั้งใจทำมาก ผมจะผ่านไหม ผมจะสอบผ่านไหม

ครูครับให้คะแนนเยอะๆนะ พูดวนไปวนมา ฉันบอกครูดูงานนะหนู ตั้งใจทำ ตั้งใจเรียน

ครูก็ให้คะแนน เด็กบอกว่า ครูผมได้คะแนนน้อยได้ 4 คะแนน เพื่อนได้ 5-6

ฉันบอก 4 กับ 5-6 ต่างกันยังไง เด็กบอกต่าง คิอถ้าเป็นครูคนอื่นจะไม่ให้ก็ได้

แต่ฉันสงสาร ไม่ตอบอะไรเขียนแต่โจทย์ไม่บรรยายฉันให้ 4 คะแนน ฉันไม่เข้าใจกับการ

ให้คะแนนงานของเด็กพิเศษจริงๆว่าควรให้ยังไง คือถ้าเขาทำฉันก็ให้ แม้จะไม่ได้เขียนไรเลย

เขียนแค่โจทย์ก็ให้ คือฉันไม่รู้จะเอาคะแนนไหนมาให้เด็กคนนี้เลย ต้องทำอย่างไรเนี้ย

งง มาก ครูอาจบอกว่าปล่อยให้ผ่าน คือมันมีรู้จะเอาคะแนนไหนมาให้ไง จะผ่านได้ยังไง

ถามว่าตั้งใจเรียนไหมก็ไม่นะ พูดแทรกตลอด คะแนนตั้งใจเรียนก็ไม่มีอยู่ละ

คะแนนเก็บก็ไม่ค่อยเยอะอีก อยากรู้ว่าต้องตัดเกรดเด็กพิเศษอย่างไร ไม่ใช่ว่าไม่เห็นใจ

เป็นคนที่ใจดีคนหนึ่ง เด็กพิเศษฉันให้คะแนนต่างจากเด็กปกติ เพราะรู้ว่าเขาทำไม่ค่อยได้

ฉันเข้าใจในความแตกต่างนะ การให้คะแนนจึงต่างกัน ถ้าเด็กปกติทำแบบนั้นมาแน่นอน

ได้น้อยกว่า 4แน่ เพราะแสดงถึงความไม่ตั้งใจ ไม่ใส่ใจทำงาน ฉันบอกไม่ต้องเครียด

คะแนนครูเก็บจากหลายที่ จากการเข้าเรียน ความสนใจ การมีส่วนร่วมในกิจกรรม

ครูไม่ได้เก็บจากแค่งานที่ทำ ถ้าผมมาเรียนและตั้งใจผมก็ผ่านแล้ว

เด็กร้องไห้ใหญ่ บอกกลัวสอบไม่ได้ ทำไม่เป็น ครูจะให้คะแนนน้อย ขอตัดบทนะหนู

ครูไปสอนก่อนเลยคาบมา 5นาทีแล้ว

ตกเย็นมาหน้าตาสดใส มาพูดกับฉันว่า ครูครับให้คะแนนเยอะๆเน้อ ฉันบอกอย่ามีอีกนะนิสัยแบบนี้

เด็กตอบครับ สัญญาจะไม่ทำอีก (คิดในใจนะ กลับไปบ้านเดี๋ยวก็ลืมที่พูดแล้ว เพราะคนนี้มีปัญหาเกือบทุกคาบ555)

หลายคนเจอแบบฉันอาจจะท้อกันเลยก็ได้ แต่ฉันไม่คิดท้อแท้อะไรเลย มองว่าท้าทายนะแบบนี้ แต่ตอนนี้คิดอยู่จะทำอย่างไรดี

เพราะเด็กควบคุมอารมณ์ตนเองไม่ได้ แถมมีปัญหาด้านการเรียน เขียนไม่ได้ไม่เป็นหากไม่มีแบบ ไม่มีคนบอก

เด็กที่ตั้งใจก็ตั้งใจ เด็กที่ซนก็เอาแต่ซน 5555


คำสำคัญ (Tags): #ปัทมาภรณ์
หมายเลขบันทึก: 607992เขียนเมื่อ 7 มิถุนายน 2016 21:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน 2016 21:52 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท