วันที่สิบสี่ บูชาเสาอินทขิล (3 มิถุนายน 2559)

บูชาเสาอินทขิล...

ในวันนี้ทางโรงเรียนได้พานักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 - 6 ได้พานักเรียนไปยังวัดเจดีย์หลวงวรวิหาร เพื่อไปงานบูชาเสาอินทขิลที่มีการใส่บาตรขันดอก สรงน้ำพระธาตุ ตักบาตร 108 สืบชะตา ฯลฯ ที่เป็นความเชื่อของชาวเชียงใหม่ในการสร้างขวัญและกำลังใจเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต ให้แก่ชาวบ้านชาวเมืองรวมทั้งผู้ที่ทำเกี่ยวกับเกษตรโดยการเพาะปลูก โดยที่การบูชาเสาอินทขิลนี้มีตำนานอยู่ (สามารถอ่านตำนานการบูชาเสาอินทขิลได้ที่ http://library.cmu.ac.th/ntic/knowledge_show.php?d...)

เราก็เป็นนักศึกษาฝึกสอนที่มีหน้าที่ไปช่วยควบคุมนักเรียนในการเดินทางในครั้งนี้ ได้รับประจำชั้นควบคุม ป.4/2 เริ่มออกเดินทางประมาณ 9.00 นาฬิกา ขึ้นรถแดงคันที่ 13 นักเรียนมี 14 คน นับประมาณ 3 รอบเพื่อความเเน่ใจก่อนที่รถแดงออกเดินทางไปยังวัดเจดีย์หลวงวรวิหาร เมื่อไปถึงอากาศเป็นใจไม่ร้อนมากมาย นักเรียนต่างเข้าเเถวเพื่อฟังการชี้เเจงกำหนดการในการมาในวันนี้ก่อนที่จะเเยกย้ายไปเดินใส่บาตรขันดอก ผู้คนเยอะมากมีทั้งนักเรียนโรงเรียนต่าง ๆ ที่พากันมางานบูชาเสาอินทขิลนี้ เรียกได้ว่าเห็นชุดนักเรียนเป็นกลุ่ม ๆ กันเลยทีเดียว รวมถึงชาวต่างชาติที่ต่างให้ความสนใจกับประเพณีของชาวเชียงใหม่นี้มีหลากหลายชนชาติ เเละที่เป็นเห็นคือ มีชาวต่างชาติได้มาถ่ายรูปร่วมกับนักเรียนน่ารักกันจริง ๆ

ก่อนที่เราจะไปใส่ขันดอกบ้าง นักเรียนทุกคนต่างเตรียมดอกไม้ธูปเทียนมาจากที่บ้าน เราก็ไม่ได้เตรียมมาก็เลยไปซื้อที่หน้าวัดในราคาของนักเรียน 20 บาท เเละเริ่มเดินไปใส่ขันดอกบ้าง เห็นนักเรียนทั้งเด็กเล็กเด็กโตต่างพากันเข้าแถวใส่บาตรขันดอก เด็กเล็กน่าจะ ป.1-2 ก็เข้าเเถวเป็นขบวนรถไฟอย่างน่ารัก เพราะกลัวเด็กจะหลงหรือเเตกเเถวนั่นเอง และตามด้วยการไปสรงน้ำพระกับนักเรียนที่ไม่กล้าไปเองเราก็เลยเดินไปส่ง เเละร่วมทรงน้ำกับนักเรียน

อากาศเริ่มที่จะร้อนขึ้น เลยชวนกันไปไหว้พระในวิหาร หลบแดดก่อน คนเยอะมาก ภายในสวยงามอย่างมาก เป็นวัดหนึ่งของเชียงใหม่ที่ได้แสดงออกถึงความเป็นล้านนาอย่างเป็นเอกลักษณ์ ภายในวิหารมีทั้งการทำบุญร้อยเเปด สืบชะตา สะเดาะเคราะห์ เรานักศึกษาทีมสาธิตนาน ๆ ทีจะได้รวมตัวทำงานร่วมกันก็ขอถ่ายภาพเก็บไว้เป็นที่ระลึกสักหน่อย

ออกมาก็เดินมาซื้อน้ำดำกระหาย เดินมาได้สักพักก็เห็นนักเรียนโรงเรียนหนึ่งใส่หมวกสีเดียวกันหมดเลย เราก็มองดูก็น่ารักดี จนเห็นหน้าครูเดินตามมาอยู่ด้านหลัง ก็มองดูคุ้น ๆ ไม่ใช่ใครที่ไหนเพื่อนเรานั่นเอง เป็นความบังเอิญที่เกิดขึ้นที่เพื่อนที่ฝึกสอนอีกโรงเรียนหนึ่งก็พานักเรียนมาใส่ขันดอกเช่นเดียวกัน เราก็เลยได้มาเจอกัน ตั้งเเต่เปิดเทอมก็ไม่ได้เจอกันต่างคนต่างเเยกย้ายไปทำหน้าที่ของตนเอง เพื่อนาคตของตัวเอง

เลยได้พูดคุยกันเเปปเดียว ก่อนที่จะเเยกย้ายกันไปคุมนักเรียนของตัวเอง เราก็มารอนักเรียนที่จุดนัดพบ นักเรียนก็เริ่มมากันจนครบทั้ง 14 แล้ว นักเรียนก็มาถามว่าเมื่อไหร่จะได้ไป เราก็ไม่รู้ เลยให้นักเรียนนั่งรอต่อไป เพราะคิดว่าต้องรอให้ครบทุกคันก่อนจึงจะไปได้ เวลาผ่านไปนักเรียนเริ่มมากันครบก็ทยอยไปขึ้นรถเเล้ว ส่วนรถคันที่เราคุมนักเรียนกลับขอไปเข้าห้องน้ำพอดี ก็เลยต้องรอต่อไ เลยกลายเป็นว่า ครบก่อนเพื่อนคันอื่น ๆ เเต่เดินไปรถเป็นคันสุดท้ายจนได้ และแล้วก็กลับมาทานอาหารกลางวันที่โรงเรียน และก็เตรียมตัวไปอีกรอบในวันจันทร์สำหรับการควบคุมนักเรียนชั้นประถมต้น 1 - 3 ชั้นของตัวเองที่ประจำอยู่ไปบ้าง

ในภาคบ่ายนี้...งานธุรการในชั้นเรียน การจัดการงานเอกสารการตรวจการบ้านเด็กที่ค้างไว้ตั้งแต่ตอนเช้าต่อ เรียกได้ว่าเป็นงานละเอียดเลยก็ว่าได้เพราะในวันนี้มีการคืนสมุดการบ้าน บัญชีธนาคารโรงเรียน จดหมายเเจ้งผู้ปกครอง บัตรประกันอุบัติเหตุที่ต้องส่งคืนนักเรียนกลับไปให้ผู้ปกครองในสุดสัปดาห์นี้ ต้องมานั่งเรียงเลขที่ตั้งเเต่เลขที่หนึ่งจนถึงสุดท้าย เเละจัดเอกสารต่าง ๆ รวมกันทีละเลขที่กว่าจะเสร็จก็เกือบชั่วโมง เย็นวันนี้แม้ไม่ได้อยู่เวรแต่ก็กลับช้า เพราะมีหน้าที่เพิ่มขึ้นมาอีก 1 อย่าง นั่นก็คือการสอนพิเศษตอนเย็นในทุกวันศุกร์และพุธ เป็นการสอนพิเศษหลังเลิกเรียน ทั้งการสอนการบ้านและการสอนเสริมในรายวิชาต่าง ๆ จะเป็นอย่างไรจะขอมาเล่าให้ฟังในครั้งต่อไปล่ะกัน วันนี้เอารูปไปก่อน 1 รูป

[อ.ต๋อย]

สู้ต่อไปครับ แทรกย่อหน้าตีความสังเคราะห์เหตุผล ของกระบวนการหรือการปฏิบัติต่างๆจะดีมากครับ

[ธรรมดี]

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับอาจารย์ จะนำไปปรับปรุงในการเขียนครั้งต่อไปนะครับ

อ.ต๋อย