ก้าวแรก...จุดเริ่มต้นของชีวิตฝึกสอน (16 พฤษภาคม 2559)
สวัสดีเช้าวันจันทร์ที่ 16 พฤษภาคม 2559....
วันนี้คงเป็นวันที่พิเศษกว่าวันใหน ๆ เพราะเป็นวันที่เป็นจุดเริ่มต้นของความรู้สึก จุดเริ่มต้นของความทรงจำ จุดเริ่มต้นของประสบการณ์ ว่าวันต่อ ๆ ไปจะเป็นอย่างไร เพราะวันนี้เป็นวันแรก เป็นก้าวแรกของชีวิตนักศึกษาฝึกสอน
วันนี้ ไปโรงเรียนตั้งแต่เช้าวันแรกต้องเริ่มต้นตั้งแต่เช้าเจ็ดโมงถึงโรงเรียน ไปถึงโรงเรียนเด็กนักเรียนและผู้ปกครองนักเรียนที่มาส่งนักเรียนวันแรกของ การเปิดเรียนอยู่กันเต็มโรงเรียนแล้ว แต่ตัวเราไม่รู้จะทำยังไงไม่ค่อยจะเห็นคุณครูไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงจะ เข้าไปทักใครก่อนดีเริ่มเคว้งคว้างทำตัวไม่ถูก แต่ก็โชคดีมีคุณครูท่านหนึ่งเดินมาก็เข้าไปสวัสดีบอกว่าเป็นนักศึกษาที่มา ฝึกสอน ท่านก็เลยสักถามและให้ไปยืนรับนักเรียนที่ประตูหน้าโรงเรียนกับท่าน ท่านอัธยาศัยดีมากความรู้สึกดีขึ้นมาหน่อยการมายืนรับนักเรียนหน้าประตู โรงเรียนในวันแรกของการเปิดเรียนในวันนี้มันทำให้เห็นภาพที่น่าประทับใจ หลายอย่าง ภาพของผู้ปกครองที่จูงมือลูกมาส่งโรงเรียน ภาพของเด็กนักเรียนที่โผลเข้ากอดผู้ปกครองพร้อมกับคำพูดบางอย่างก่อนที่จะ เดินเข้าโรงเรียนเห็นแล้วมันช่างน่ารักและดูอบอุ่นยิ่งนักมันทำให้นึกถึง ช่วงเวลาสมัยเป็นเด็ก ถ้าเราไม่มายืนจุดนี้เราก็คงไม่ได้เห็นภาพแบบนี้เห็นความรู้สึกแบบนี้ และการที่มายืนตรงจุดนี้เราได้กลายเป็นบุคคลที่มีเด็กมายกมือไหว้เราแล้วนะ
วันนี้วันเปิดเทอมวันแรกจัดเตรียมแผนการสอน เตรียมใจกับการมาพบครูพี่เลี้ยงว่าจะเป็นใครและจะเป็นอย่างไรมันเป็นความรู็สึกที่แอบลุ้น ซึ่งคิดว่าครูพี่เลี้ยงนั้นมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งกับการฝึกสอนครั้งนี้ว่าจะ เกิดความรู้สึกและประสบการณ์อย่างไร พอได้ไปพบกับครูพี่เลี้ยงจริง ๆ ปรากฏว่าเป็นความรู้สึกที่ดีกว่าที่คิดไว้มากคนเรามองกันแต่สีหน้าท่าทางไม่ ได้จริง ๆ มันต้องได้รู้จักกันได้พูดคุยกันถึงจะรับรู้ว่าเป็นเช่นไร
การ ฝึกสอนครั้งนี้ได้รับมอบหมายให้ฝึกสอนในรายวิชาภาษาไทย และรายวิชาประวัติศาสตร์ ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 เป็นความรู้สึกที่แอบกังวลเป็นส่วนใหญ่ว่าตนเองจะทำได้ดีไหมกับการที่ได้รับ มอบหมายให้สอนในรายวิชาภาษาไทยกับเด็กชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ซึ่งมันเป็นการปูพื้นฐานหรือเป็นการเริ่มต้นให้กับเด็กเลยก็ว่าได้เด็กจะ อ่านออก เขียนได้ เขียนไม่ได้มันก็อยู่ที่ตัวครูแล้วนะว่าจะทำอย่างไรให้เด็กมีพื้นฐานทางภาษา ไทยที่ดีได้ ไม่ใช่โจทย์ที่ง่ายเลยกับการเป็นจุดเริ่มต้นหรือเป็นพื้นฐานให้กับเด็ก บั่นปลายจะดีได้พื้นฐานมันต้องมั่นคง นี้ละสิ่งสำคัญกับการสอนในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 แต่ในเมื่อเขามอบหมายสิ่งนี้ให้กับเรา เราก็คงต้องทำให้มันดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้และถ้าหากเราทำได้มันคงเป็น ความรู้สึกที่ดีไม่น้อยกับการสอนเด็กให้อ่านออกเขียนได้
เปิดเทอมวันแรกถึงแม้วันนี้จะยังไม่ได้สอนตามแผนที่เตรียมมา ด้วยกำหนดการด้วยกิจกกรรมต่าง ๆ ที่ทางโรงเรียนจัดให้กับเด็กนักเรียนแต่ก็ได้ทำความรู้จักกับเด็กนักเรียนที่จะสอน ได้เรียนรู้พื้นฐานของเด็กว่าเป็นอย่างไรจะได้นำไปปรับแผนการสอนมาให้ตรงกับความสามารถของเด็กว่าควรจะเริ่มต้นสอนเขาอย่างไรก่อน ถึงแม้วันนี้ยังไม่ได้สอนตามแผนที่เตรียมมาแต่ก็ได้สอนอะไรหลายอย่างให้กับเด็กโดยที่เราต้องคิดกิจกรรมคิดการสอนเฉพาะหน้าไม่ได้เป็นตามแผนที่เตรียมไว้ ได้ใช้พลังกาย พลังใจ พลังปัญญา กับเด็กป.1 แสนซนไปไม่น้อยเลยวันนี้ มันได้เริ่มต้นขึ้นแล้วก้าวแรกกับชีวิตนักศึกษาฝึกสอน....และหวังว่าก้าวต่อ ๆ ไปจะเป็นก้าวที่ประทับใจ...
เข้าแถววันแรกของการเปิดเรียน พร้อมกับผู้ปกครองที่มาส่งนักเรียน
เด็กนักเรียนแสนซนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1/2
ปฐมนิเทศเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6
ความเห็น (4)
ดูภาพแล้วนักเรียนน่ารัก
แต่ท่าทางซน
5555555
คุณครูกุ๊กไก่ ...
๑. ชื่อบล็อกยังไม่เป็นไปตามกำหนดในใบงาน
๒. พบคำผิด เช่น เคว้งคว้าง, ปฐมนิเทศ
ลองแก้ไขดูครับ ;)...
สู้ๆนะ ครูกุ๊กไก่
ป.1 ขอบอกจับปูใส่กระด้งจ้า