วันที่ 4 ก้าวแรกกับการเริ่มต้น...(16 พฤษภาคม 2559)

"เปิดเทอมวันแรก ขอครูทุกคนมาก่อน 7 โมงนะครับ"
เสียงที่คุ้นหูของท่านรองฯ ดังแว่วเข้ามาในหูขณะที่ฉันกำลังรีบและเร่งไปโรงเรียน

เป็นไงล่ะ...วันแรกของการเปิดเทอม...ก็เอาซะแล้ว สายไป 2 นาที แต่แค่ 2 นาทีหรือไม่กี่นาทีก็มีความหมายสำหรับเด็ก (วันหลังหนูจะปรับตัวใหม่นะคะ)

ต่อจากนี้ไป...เรื่องราวชีวิตช่วงฝึกสอนของฉันก็ได้เริ่มดำเนินขึ้นแล้วล่ะ เมื่อตัวละครสำคัญในการดำเนินเรื่อง เริ่มทยอยมาโรงเรียนกันแล้ว! เด็กแต่ละคนมาพร้อมกับกระเป๋า 1 ใบที่เต็มไปด้วยสมุด หนังสือที่แบกและขนมาจากบ้าน พร้อมด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขที่แบกมาต้อนรับวันเปิดเทอมอย่างเต็มปรี่

"Teacher ครับ...Teacher เป็น Teacher ใหม่ หรือครับ" 1 คำถามจากเด็กชายหน้าตาลูกครึ่งนิด ๆ ที่ถามฉัน
"ใช่ค่ะ Teacher เป็น Teacher ใหม่ " ฉันยังรู้สึกไม่คุ้นเคยกับคำตอบที่ฉันตอบไปนัั้นเลย แต่เชื่อว่า "ความเป็นครู" มันชัดเจนอยู่ในตัวของมันอยู่แล้ว และฉันจะทำหน้าที่ครูให้ดีที่สุดนะ (หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ)

แต่การใช้คำว่า "ครู" (Teacher) ในโรงเรียนเอกชน ถือเป็นประสบการณ์แรกของฉันเลยนะ และนั่นล่ะ มันคือสื่งที่ฉันจะต้องเรียนรู้และเก็บเกี่ยวประสบการณ์ต่าง ๆ ให้ได้มากที่สุด ซี่งวันแรกก็เช่นกัน...ฉันจะต้องเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ (มากมาย) ให้ได้มากที่สุด เพื่อจะได้รู้และนำไปใช้ในวันต่อ ๆ ไป อย่างไม่บกพร่อง (หวังว่าอย่างนัั้นนะ)

วันแรก...เริ่มต้นด้วยการเก็บเด็กบนห้องเรียนกับครุูพี่เลี้ยง (คำว่า เก็บเด็ก ในที่นี้ คือการให้เด็กอยู่ในห้อง เพื่อไม่ให้เด็กวิ่งเล่นกันตอนเช้า) โดยการเปิดเพลงภาษาอังกฤษให้เด็กฟัง (อึ้งมาก...เด็กบางคนร้องตามได้ แถมยังออกเสียงชัดเจนอีกด้วย...อายเด็กเลยค่ะ) เมื่อถึงเวลาเคารพธงชาติ เด็ก ๆ ต่างก็รีบมาเข้าแถวกัน ก็คงมีแต่ฉันนี่แหละที่ยังงง ๆ ว่าต้องไปที่ไหน อย่างไร (ก็ค่อย ๆ เรียนรู้ไปนะ)

(ภาพจาก https://www.facebook.com/wachirawitchiangmai/photo...)

หลังจากเคารพธงชาติมีการจัดกิจกรรม “ รับขวัญเจ้าเข้าสู่รั้ววชิรวิทย์ ” เพื่อต้อนรับศิษย์ใหม่และศิษย์ปัจจุบันเข้าสู่ปีการศึกษาใหม่ และงานปฐมนิเทศ ภาคเรียนที่ 1 ประจำปีการศึกษา 2559 โดยให้นักเรียนชั้น ป.1 ม.1 ม.4 และนักเรียนที่เข้าใหม่ เข้าแถวพร้อมกันที่สนามฟุตบอล โดยมีนักเรียนระดับชั้น อื่น ๆ ตั้งแถวคู่ขนานตั้งแต่หน้าเสาธงจนถึงห้องประชุมชั้น 5

(ร่วมกิจกรรมรับขวัญเจ้าเข้าสู่รั้ววชิรวิทย์กับครูพี่เลี้ยง และถือรูปนี้เป็นการเปิดตัวครูพี่เลี้ยง..Teacher หมู...อย่างเป็นทางการด้วยละกันนะคะ)

(ภาพจาก https://www.facebook.com/wachirawitchiangmai/photo...)

จากการเข้าร่วมรับฟังการปฐมนิเทศ ท่านผอ. คนใหม่ ได้เน้นย้ำเรื่องการไหว้ที่ถูกต้อง‬ และสวยงาม โดยนักเรียนโรงเรียนวชิรวิทย์ ต้องไหว้สวยที่สุด ตามคำกล่าวของท่านที่ว่า "การไหว้เป็นการปลุกเสน่ห์ โดยไม่ต้องหาซื้อ" อีกทั้งท่านยังได้เน้นย้ำเรื่องระเบียบวินัยต่าง ๆ ซึ่งในบางข้อ ถือว่าถูกใจเด็กหลาย ๆ คน เช่น การแจกถุงเท้าโรงเรียนฟรีคนละ 10 คู่ เพื่อแสดงถึงให้นักเรียนโรงเรียนวชิรวิทย์ เป็นต้น

จากการจัดกิจกรรม“ รับขวัญเจ้าเข้าสู่รั้ววชิรวิทย์ ” และงานปฐมนิเทศ ทำให้ล่วงเลยในคาบเรียนที่ 1 ซึ่งตรงกับคาบวิชาภาษาไทยที่ฉันฝึกสอนพอดี...รู้สึกโล่งใจมาก เพราะฉันยังไม่พร้อมจริง ๆ ขอให้ฉันทำความรู้จักและคุ้นเคยกับเด็กให้มากกว่านี้ก่อนนะ...และมันคงไม่ง่ายเลยกับการคุมเด็กนักเรียน 32 คน ให้อยู่หมัด แต่จากการนั่งสังเกตนักเรียนในคาบเรียนที่ 2 และ 3 เด็ก ๆ น่ารักมาก มีความพยายามในการเรียน ให้ความร่วมมือในการเรียนดีมาก และที่สำคัญเด็กมีน้ำใจแบ่งปัน ช่วยเหลือกันดีมาก เอาล่ะ! ฉันพร้อมแล้วกับคาบเรียนต่อไป...

เย้! ถึงเวลารับประทานอาหาร ผู้บริหารหลายท่านเคร่งครัดเรื่องการรับประทานอาหารของเด็กมาก...และนี่แหละก็เป็นที่มาของหน้าที่ใหม่..."เฝ้าจุดวางถาดอาหาร" ในวันพรุ่งนี้และวันต่อ ๆ ไป

และแล้วก็มาถึงคาบเรียนของฉัน ในวิชาคณิตศาสตร์ วันนี้เป็นการทบทวนจำนวนนับไม่เกิน 100 ขึ้นชื่อว่าทบทวนเด็กเรียนรู้ได้เร็วมาก แต่เด็ก ๆ ก็คงสนุกไม่เบาเลยกับการร้องเพลง จำนวนนับ ที่แสนผิดเพี้ยนของฉัน...ก็ขอให้นักเรียนสนุกและตั้งใจเรียนอย่างนี้ตลอดไปนะจ๊ะ

สำหรับวันนี้...ตื่นเต้นสนุก และวุ่นวายมาก และยังคงงงสรรพนามใหม่ของตัวเอง "Teacher ก้อย" (วันต่อไปคงชินแล้วล่ะ)

ขอบคุณที่ติดตามและอ่านจนจบนะคะ