ปฐมนิเทศนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู โรงเรียนอนุบาลเชียงใหม่ 2559...(10 พฤษภาคม 2559)
อีกก้าวหนึ่งของเส้นทางสายนี้
....และแล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่ฉันก้าวมาอีกขั้นหนึ่งของชีวิต จากชีวิตนักศึกษาสู่การเป็นนักศึกษาฝึกสอนอย่างเต็มตัว.....
วันนี้เป็นวันแรกของการไปโรงเรียน เพื่อรายงานตัวและปฐมนิเทศนักศึกษาฝึกสอนประจำปีการศึกษา 2559 ฉันจึงเดินทางไปโรงเรียนเช้ามาก เมื่อไปถึงฉันและเพื่อน ๆ ก็พากันเดินเข้าไปในโรงเรียน ในขณะนั้นรู้สึกตื่นเต้นและกังวลกับหลายสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ด้วยความที่เพิ่งเข้ามาในโรงเรียนเป็นวันแรก จึงยังไม่รู้จักกับผู้คนและสถานที่ภายในโรงเรียน และด้วยสัญชาติญาณของเราทุกคนจึงเดินไปที่ห้องประชาสัมพันธ์ของโรงเรียนและนั่งรออยู่บริเวณนั้น ไม่นานก็มีครูเดินผ่านมา เราก็ยกมือไหว้และทักทายด้วยรอยยิ้ม หลังจากนั้นก็ได้ทราบว่าทางโรงเรียนนัดนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู เข้าประชุมเวลา 10.00 น. พวกเราจึงได้เข้าไปนั่งรอในห้องวิชาการ ได้รู้จักกับพี่คนหนึ่ง เป็นศิษย์เก่าราชภัฏของเราเอง พี่ใจดีมาก แนะนำโรงเรียนให้ฟังคร่าว ๆ และได้ แนะนำคณะครูในโรงเรียน รวมถึงแนะนำครูพี่เลี้ยงให้เราด้วย เมื่อใกล้ถึงเวลาประชุมได้มีการเปลี่ยนแปลงสถานที่ประชุมไปเป็นห้องสมุดของโรงเรียน ซึ่งเป็นการรับฟังคำชี้แจงเกี่ยวกับกฏ ระเบียบ และข้อปฏิบัติต่าง ๆ ของโรงเรียน จากผู้อำนวยการโรงเรียน และรองผู้อำนวยการโรงเรียน ทั้ง 4 ท่าน
จากการประชุมทำให้เห็นว่าโรงเรียนมีการเอาใจใส่แก่นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพเป็นอย่างมาก เพราะมีการเตรียมการอย่างเป็นระบบ ซึ่งทางโรงเรียนได้แจ้งว่านอกเหนือจากภาระงานด้านการสอนแล้วยังต้องต้องช่วยเหลืองานด้านบริหารทั้ง 4 ด้านของโรงเรียนอีกด้วย ซึ่งเป็นสิ่งทีทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นกับการเรียนรู้งานเหล่านี้เป็นอย่างมาก เพราะอาจจะได้นำความรู้จากสิ่งที่ได้เรียนมา มาปรับใช้กับการทำงานเหล่านี้ได้
หลังจากที่จบการประชุมทุกคนต่างแยกย้ายไปหาครูพี่เลี้ยง ซึ่งครูพี่เลี้ยงของฉันเป็นครูที่ปรึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 3/2 ครูได้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนและได้มอบหมายให้สอนทั้งหมด 8 คาบต่อสัปดาห์ มีวิชาคณิตศาสตร์ ป.4/1 และ ป.4/2 และวิชารักการอ่าน ป.3/2 ครั้งแรกที่ฉันได้รู้ว่าได้สอนวิชารักการอ่าน ทำให้ฉันรู้สึกกังวลว่าจะสอนอย่างไร เพราะเป็นวิชาเสริมที่แยกมาจากภาษาไทย ไม่มีหนังสือ และเน้นการอ่านอย่างเดียว แต่พอได้ฟังครูพี่เลี้ยงก็รู้แนวทางการจัดการเรียนการสอนดีขึ้นและคาดว่าฉันจะหากิจกรรมที่น่าสนใจและแปลกใหม่มาใช้ในการจัดการเรียนการสอนครั้งนี้ด้วย
เมื่อพบปะกับครูพี่เลี้ยงเสร็จแล้วฉันมานั่งรอเพื่อนที่หน้าห้องประชาสัมพันธ์ มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินผ่านไปผ่านมา ทำท่าทีแปลก ๆ ฉันจึงถามไปว่า " มีอะไรหรอคะ " เด็กผู้หญิงคนนั้นตอบกลับมาว่า " หนูมาตามหาหมอค่ะ " ฉันกับเพื่อนอีกคนหนึ่งก็มองหน้ากันแล้วหันไปมาก็ไม่เห็นว่าจะมีหมอมาอยู่แถวนี้ ฉันจึงถามกลับไปว่า " หนูมาตามหาหมอทำไมคะ " เด็กน้อยตอบมาว่า " เพื่อนหนูคางแตกค่ะ " ด้วยความที่ตกใจมากและไม่รู้ว่าหมออยู่ไหน ห้องพยาบาลอยู่ส่วนไหนของโรงเรียน ฉันก็มองไปรอบ ๆ และบังเอิญเห็นครูไก่ อ.ดร.กาญจนณภัทร ปัญญาโกญ ซึ่งเป็นอาจารย์ที่เคยมาสอนพวกเรานั่งอยู่บริเวณนั้นพอดี ฉันจึงพาเด็กหญิงคนนั้นไปหาครูไก่ และครูไก่ได้พาไปหาเพื่อนที่ห้องพยาบาล ก็พบว่ามีเด็กนักเรียนคางแตกเลือดออกเยอะมาก จากนั้นครูไก่จึงได้ตามเจ้าหน้าที่ห้องพยาบาลมาดูแลต่อ หลังจากเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นครูไก่ก็มาบอกกับฉันว่า ครูก็เพิ่งย้ายมาโรงเรียนนี้เหมือนกันยังไม่รู้จักใครมาก ต้องขอบคุณครูไก่มากนะคะที่ช่วยให้เด็กน้อยคนนั้น หลังจากนั้นไม่นานขณะที่กำลังรอเพื่อนอีก 2 คน ฉันก็เห็นรถพยาบาลเข้ามาในโรงเรียนและมุ่งหน้าตรงไปยังห้องพยาบาลของโรงเรียนและพาเด็กน้อยคนนั้นไปโรงพยาบาล เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเราควรสังเกตพฤติกรรมของเด็กให้มาก เพราะเด็กจะไม่กล้าเข้าหาเราก่อน ( อาจเป็นเพราะเราเพิ่งไปโรงเรียนเป็นวันแรก ) และอย่าคิดว่าสิ่งที่เด็กพูดคือเรื่องโกหกและปล่อยปะละเลยจนทำให้เป็นเรื่องใหญ่ซึ่งอาจเป็นผลร้ายต่อตัวเราเองในอนาคตได้
โดย jiraporn Yawichai
ใน บันทึกการฝึกสอนของนางสาวจิราภรณ์ ยาวิชัย...(ภาคเรียนที่ 1/2559)
ความเห็น (6)
อ่านแล้วมีประโยชน์และน่าติดตามมากครับ
ไปวันแรก ก็ได้เห็นเลือดซะแล้ว ;)...
สู้ๆจ้าาาา เดี๋ยวเทอม2ตามไป :)
ขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณค่ะอาจารย์
