"สิ่งใดที่เรามี แล้วไม่ใช้ มีค่าเท่ากับ ไม่มี"

หลักการนำทางชีวิตของผมเอง

++++++++++++++++++
"สิ่งใดที่เรามี แล้วไม่ใช้ มีค่าเท่ากับ ไม่มี"
+++++++++++++++++++++++++++++
แต่ สิ่งที่เรามีแต่ไม่ใช้นั้น มัก "สร้างปัญหาเพิ่ม" ให้กับเราอีกต่างหาก
*******************************
นี่คือคำเตือนใจ นำทางชีวิต ที่ผมใช้มายาวนานหลายสิบปีมาแล้ว

ผมได้ใช้แนวคิดนี้ ในการรำลึกและทบทวนการใช้ชีวิตของตัวเองเสมอๆว่า เราควรจะมี หรือ ไม่มีอะไรบ้าง ตามความจำเป็น ทั้งภพนี้ และภพหน้า ที่คาดว่าจะนำไปสู่ "ความพอเพียง" และความ สงบของชีวิตและจิตใจได้ตรง และง่ายที่สุด ตามหลัก "ธรรม-ชาติ" แบบอิง "กฎธรรมชาติ"

สิ่งที่ควรนำมาพิจารณาว่ามี/ไม่มี ใช้/ไม่ใช้ เป็นประจำวัน ก็ได้แก่ทั้งส่วนประกอบของร่างกาย (โดยเฉพาะ สมอง และความคิดที่เป็นกุศล) กล้ามเนื้อ กระดูก ไขมัน เส้นเลือด อวัยวะต่างๆ เวลาของชีวิต ทรัพยากรต่างๆ รอบตัวเรา ทั้งที่เป็นบุคคล เพื่อนฝูง สังคม ทรัพย์สิน สิ่งของใช้ต่างๆ และทรัพยากร สิ่งแวดล้อม รอบตัวเรา

เพราะถ้าไม่ทบทวนบ่อยๆ เราก็อาจจะดิ้นรนแสวงหา หรือสะสมสิ่งที่ "ไม่ได้ใช้" ด้วยความคิด พลังงานและเวลาของชีวิต แบบสูญเปล่า เพราะเมื่อมีแล้วก็ไม่ได้ใช้ ก็จะกลับกลายเป็นมีค่าอย่างน้อย เท่ากับ "ไม่มี"

แต่ส่วนใหญ่ของสิ่งที่เรามีแล้วไม่ใช้อย่างถูกต้องกับวัตถุประสงค์ หรืออรรถประโยชน์ของสิ่งนั้นๆ แล้ว สิ่งที่เรามี(แต่ไม่ใช้) มักกลับสร้างปัญหาให้กับเราได้โดยง่าย เนื่องจากการ "ไม่ใช้" ของเรานั่นเอง
ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ทำไปโดยปราศจากความยั้งคิดที่ถูกต้องนั่นเอง
--------------------------------
แต่สิ่งที่เราจะได้ใช้แน่นอนทั้งภพนี้และภพหน้า คือบุญ กุศล คือสิ่งที่เราควรพยายามสร้างไว้ เพราะจะได้ใช้แน่นอนทั้งภพนี้และภพหน้า

จึงควรนำสิ่งที่มีมาใช้ให้ได้ และหรือ แปรรูปสิ่งที่เรามี ให้มีมูลค่าเพิ่มในทางที่ดี เพื่อชีวิตที่ดี ทั้งภพนี้ และภพหน้า น่าจะดีที่สุดครับ
--------------------------------

นี่คือหลักการนำทางชีวิตที่ผมใช้อยู่ในปัจจุบัน ขอนำมาทบทวนอีกครั้งหนึ่ง ในโอกาสปีใหม่ไทยครับ