ชิวิตจริงของอินเทอร์น : ง่วนกับงาน

ทุกหน่วยต้องสมบูรณ์ในตัวเอง เพื่อให้เกิดความคล่องแคล่ว และเป็นอิสระต่อกันสูงสุด

หลังจากที่ห่างหายไปจาก GotoKnow ครบ ๑๐ สัปดาห์ (=๑ ภาคเรียนของโรงเรียนเพลินพัฒนาพอดี)ดิฉันก็เริ่มตั้งหลักได้ว่าจะจัดสรรเวลามาเขียนบันทึกได้อย่างไร เพราะหน้างานใหม่ที่ต้องเข้าไปรับผิดชอบนั้น มีความหลากหลาย และแตกต่าง ทั้งประเภทของงาน รวมไปถึงพื้นที่ที่จะต้องเข้าไปดูแลรับผิดชอบ ซึ่งจะทะยอยเล่าให้ฟังในตอนต่อๆไปนะคะ

วันนี้มาเริ่มกันที่ความเดิมตอนที่แล้วกันก่อน หลังจากที่ดิฉันจบการเรียนรู้จากการปฏิบัติจริง จากสำนักของพระเจ้าตาที่ สคส.แล้ว ดิฉันก็ได้เหมือนกับแพทย์อินเทอร์น ที่ต้องกลับมาทำงานกับโรงพยาบาลต้นสังกัด และต้องใช้สรรพวิชาที่ได้ร่ำเรียนมาตอนเป็นอินเทอร์นไปปรับประยุกต์ใช้กับสถานการณ์จริง ในบริบทจริง ให้ได้มากที่สุด

หลายสิ่งยิ่งได้ลงมือทำก็ยิ่งได้รู้มากขึ้น อีกหลายสิ่งก็ยังต้องค้นคว้าทดลองกันต่อไป ความเป็นจริงอย่างหนึ่งของคนที่จะทำงานให้สำเร็จได้ นอกจากจะต้องมีอิทธิบาท ๔ ดังชื่อภาคเรียนที่โรงเรียนแล้ว ก็ยังต้องมีความสามารถในการทำงานให้สำเร็จได้ด้วยตนเอง ซึ่งเป็นเงื่อนไขสำคัญข้อหนึ่งที่ทาง สคส.ระบุว่าคนที่จะมาเป็นอินเทอร์นทุกคนต้องมี ก่อนหน้านี้ก็ไม่รู้สึกแจ่มชัดกับความสำคัญของเงื่อนข้อนี้เท่าใดนักอาจจะเนื่องมาจากว่าดิฉันทำงานอยู่ที่โรงเรียนเพลินพัฒนา ทุกคนจึงต้องช่วยกันพัฒนาทุกสิ่งที่ขวางหน้า งานพัฒนาจึงเป็นงานที่ต้องทำอยู่ตลอดเวลา

ต่อเมื่อได้มาเห็นวิธีการทำงานของ สคส.ที่ทุกหน่วยต้องสมบูรณ์ในตัวเอง เพื่อให้เกิดความคล่องแคล่ว และความเป็นอิสระต่อกันสูงสุด ดิฉันก็มีภาพในอนาคตต่อโรงเรียนของตัวเองชัดเจนขึ้น และมองเห็นโครงสร้างใหม่ๆที่จะขับเคลื่อนโรงเรียนให้เป็นไปในทิศทางเดียวกันได้เร็วขึ้น ทั้งนี้ ต้องอาศัยทั้งศักยภาพของคนทำงานและการสื่อสารที่ฉับไวด้วย การสื่อสารภายในจึงเป็นเรื่องที่ต้องปรับปรุงเป็นลำดับแรกๆ และต้องมีการประชาสัมพันธ์ให้ทุกคนเข้าใช้เป็นช่องทางอย่างเป็นปกติวิสัย

แผนแรกที่ทำหลังจากที่สร้างโฉมใหม่ของอินทราเน็ตให้ไฉไลแล้วก็คือการส่งเจ้าของงาน คือคุณครูส้มไปประชาสัมพันธ์ถึงช่วงชั้น เรียกว่าไปเดินเคาะประตูบ้านกันเลย ผลที่ได้รับนั้นเกินคาด และที่ฮือฮากันมากก็คือการเข้าไปดูชื่อของตนในประกาศขนาดของการใช้พื้นที่ในserver ว่าปริมาณข้อมูลของใครมีขนาดเท่าไหร่ และของใครใกล้เต็มแล้วบ้าง หากเห็นว่ายังมีที่เหลือก็แสดงอาการโล่งอกกันใหญ่ ที่เริ่มต้นด้วยดีอย่างนี้ได้ ก็เพราะมีบทเรียนดีๆจาก สคส.เก็บไว้ใช้ไตร่ตรองค่ะ

ป.ล. แต่ตอนนี้กำลังมีปัญหาเรื่องการขึ้นย่อหน้าใหม่ค่ะ ดิฉันพิมพ์ลงในบันทึก ในส่วนเนื้อหาเลย และมีย่อหน้าตามปกติ แต่ไม่ทราบว่าทำไมพอบันทึกเก็บแล้วย่อหน้าจึงหายไป จะแก้ไขอย่างไรได้บ้างคะ

ป.ล.๒ กำลังทดลองทำตามที่อาจารย์ขจิตแนะนำค่ะ ถ้ายังไม่ได้ผลก็จะลองวิธีของอาจารย์ beeman ดูค่ะ

ป.ล.๓ ความพยายามทั้งหมดยังไม่สัมฤทธิ์ผล ณ ขณะนี้ค่ะ

ป.ล.๔ น้องที่เป็นโปรแกรมเมอร์บอกว่าให้ทดลองกำกับข้อความท้ายประโยคด้วยคำสั่งภาษา html

[ขจิต ฝอยทอง]

ยินดีต้อนรับอีกครั้ง หายไปนานมากเลยครับ นึกว่าจะไม่ได้อ่านซะแล้ว

[ขจิต ฝอยทอง]

• เข้าไปแก้ไขแล้วจัดย่อหน้าใหม่ครับ

[วิมลศรี ศุษิลวรณ์]

ได้ทดลองทำตามที่แนะนำไปแล้วค่ะ แต่ยังแก้ไขไม่ได้ ...จะทดลองต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะพบกับวิธีการ ยินดีที่ได้พบกับอาจารย์ทางพื้นที่เสมือนเช่นกันค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ลองใหม่นะครับ
• อันนี้เป็นเทคนิคที่พบโดยบังเอิญไม่ทราบว่าถูกไหมแต่ใช้ได้ผลมาก
• กดแก้ไข
• เอาชื่อบันทึกออก
• กดบันทึก
• มันจะบอกให้ใส่ชื่อบันทึกเป็นสีแดง ตอนนี้ละอาจารย์ก็ทำย่อหน้า จัดรูปแบบใหม่
• พอเสร็จใส่ชื่อบันทึก ก็กดบันทึก
• อาจารย์ beeman แนะนำว่า อักษรเป็น Tahoma  14 points จะดีมากเลยครับเป็นตัวอักษรที่อาจารย์ทำใน word แล้วค่อย copy มาใส่ในบันทึกครับ
• ลองทำดูนะครับ

[น.เมืองสรวง]

หายไปนานเลย.....ร่ำเรียนพระเจ้าตา.....พร้อมที่จะออกถ่ายทอดหรือยังครับ...เครื่องเริ่มร้อนแล้ว...ยินดีอีกครั้งครับจะได้รับทราบข้อมูลการศึกษาจากคุณครูครับ ช่วงนี้เริ่มเตรียมตัวที่จะเรียนต่อครับ

[ครูใหม่]

สนใจที่จะเรียนมานุษยวิทยาไหมคะ... ยินดีที่ได้พบกันอีกค่ะ

[น.เมืองสรวง]

จบ ป.ตรี ด้านมนุษย์ ครับ แต่อยากจะต่อ จิตวิทยาสังคม หรือ รัฐ ..แนะนำหน่อยนะ....  ขอบคุณครับ

มี เวปใหม่ให้ดูนะ..www.sasukmsu.com/nongsueng

นะลองเปิดดูแล้วกัน

[ประพนธ์]

ยินดีต้อนรับกลับบ้าน gotoknow ครับ ....เดิมดีใจที่เห็นว่ามีผู้ที่เขียนน้อยกว่าผม (นานๆ เขียนที) แต่ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจแล้ว รู้สึกว่ามาครั้งนี้ครูใหม่คงจะ "ไฟแรง" เขียนบ่อยกว่าผมแน่ๆ

[ครูใหม่]

ต่อไปนี้จะพยายามเขียนบันทึกอย่างสม่ำเสมอ เป็นการทำงานใช้ทุนโอกาส ที่ได้รับจาก สคส. :) และเพื่อสร้างการ ลปรร.ที่กว้างขวางต่อไปด้วยค่ะ ที่โรงเรียนไม่มี lotus note การบันทึกเลยยังขลุกขลักอยู่ค่ะ ลองวิธีที่ทุกท่านแนะนำมาหมดแล้ว แต่ก็ยังไม่สำเร็จเลยค่ะ

[วิมลศรี ศุษิลวรณ์]

ในที่สุดดิฉันก็สามารถทำให้ข้อความนี้มีการเว้นบรรทัดได้ด้วยการเพิ่มคำสั่งภาษา html ด้วยการใช้ เครื่องหมายน้อยกว่าแทนวงเล็บเปิด ตามด้วย br และปิดวงเล็บด้วยเครื่องหมายมากกว่า ... ขอขอบคุณอาจารย์ขจิด อาจารย์beeman และอาจารย์กะทิ ที่ช่วยให้ความรู้ในครั้งนี้ด้วยค่ะ