เมื่อนกน้อยสร้างรังหวังเป็นบ้าน
มุ่งทำงานสานใยด้วยใบหญ้า
ทีละน้อยทีละน้อยคอยเวลา
แสวงหาแหล่งหลักที่พักพิง
เห็นถึงความพยายามจนสำเร็จ
ถือเป็นเคล็ดวิชามีค่ายิ่ง
มีความเพียรเรียนให้จำทำให้จริง
ทุกทุกสิ่งเสร็จสมอารมณ์ตน
เห็นความเป็นศิลปินศิลปะ
ใช่เพียงจะทำได้แค่ไซร้ขน
แม้ถักร้อยรวงรังยังเลิศล้น
ป้องกันฝนแดดลมอย่างกลมกลืน
เห็นความงามยามที่จะมีรัก
นกรู้จักถักทอรอวันชื่น
สร้างความรักสร้างรังให้ยั่งยืน
รอวันคืนชื่นใจให้แก่กัน
นกเตรียมรังหวังที่จะมีไข่
สองดวงใจใส่รวมบุญร่วมขัน
แตกเป็นตัวตาตื่นน่าตื้นตัน
เมื่อความฝันนั้นงามตามที่เป็น
สังเกตนกงามนักในหลักนึก
ร้อยรู้สึกอุตส่าห์คราละเส้น
พยายามศิลปะทุกประเด็น
ยามที่เห็นนึกย้อนมาสอนตัว
บันทึกเดือนแห่งความรัก 3 กพ 59
โสภณ เปียสนิท