ยามเย็นพลบค่ำ ถึงแม้ที่อยู่ของผม จะเต็มไปด้วยผู้คน รถรา
และเสียง ต่าง ๆ ที่ดังเข้ามากระทบหูเรื่อย ๆ
แต่หนังสือเล่มนี้ กลับมีมนต์ขลัง สะกดให้ผมแน่นิ่งจดจ้องกับภาพถ่ายหน้าปก
(ซึ่งเป็นคนรู้ใจของผู้เขียน หรือคุณวงศ์ทนง มีการแซวจาก บก. ว่า
ภาพทุกภาพที่คนรู้ใจผู้เขียนถ่าย มีความละมุนละไมอบอุ่นมากกว่าผู้เขียนถ่ายเอง)
ไล่เรียงมาถึงชื่อผู้เขียน ผมรู้สึกอุ่นใจมากขึ้น
เพราะเป็นผู้เขียนที่ผมชื่นชอบทั้งด้านภาษา อารมณ์ การถ่ายทอด และความคิด จากงานที่เราเคยสัมผัสมา
ผู้เขียนโปรยให้บทนำว่า....
“...หลัง ๆ มานี้ ผมชอบคิดเรื่องชีวิต ว่าอะไรคือความสุขที่แท้จริงของการมีชีวิต
แล้วผมก็ได้คำตอบว่า มันไม่ใช่สิ่งที่คนจำนานมากคิด หรือสิ่งที่สังคมโน้มน้าวให้เราเชื่อต่อ ๆ กันมา
ความจริงที่ผมพบคือ ความสุขเป็นเรื่องง่าย ๆ และอยู่ใกล้ตัวเรานี่เอง”
(วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์, ฤดูฝน พ.ศ. 2558)
การตัดสินใจมาญี่ปุ่นของผู้เขียน และเขียนเรื่องราวเป็นหนังสือเล่มนี้เพียงวันเดียว
เพื่อนชาวญี่ปุ่นที่มาอยู่เมืองไทยนานมาก วันหนึ่งได้ตัดสินใจไปทำงานที่ประเทศบ้านเกิด
โยกย้ายครอบครัวมาอยู่ที่อำเภอทาเคโอะ จังหวัดซากะ ก็เพราะมีห้องสมุด (City Library) ที่ดีมาก
ซึ่งผู้เขียนบอกว่า เหตุผลของตนอาจไม่ใช่เหตุผลที่ไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไหร่
แต่สำหรับคนบ้าหนังสือเป็นเหตุผลที่คอขาดบาดตายมาก ๆ
เนื้อหาในหนังสือเล่าเรื่องราวที่ผู้เขียนได้ไปบ้านเพื่อน ที่จังหวัดซากะ
สัมผัสกับผู้คน และวิถีชีวิตที่นี้ เป็นวิถีชีวิตที่เรียบง่ายและประจำวันของแต่ละคน
แต่ฉายแววเปี่ยมความสุขและความสนุกกับวิถีนั้น
คนธรรมดา กับงานเล็ก ๆ ที่ทำแต่มีความสุขอย่างง่ายดายเกิดขึ้นในกับตนเองและผู้อื่น
มีเสน่ห์และมนต์ขลังกับการใช้ชีวิตที่มีศิลปะซ่อนอยู่ ที่ประกายแสงออกมาอย่างเจิดจ้า
คนทำงานฟาร์มเล็ก ๆ บนเนินเขา คนทำขนม คนทำอาหาร คนทำงานเครื่องปั้นดินเผา
และธรรมชาติที่อยู่รายรอบของเมือง เช่น ภูเขา และต้นไม้ 3,000 ปี
สำหรับผมแล้ว ผมชอบบทที่ 14 – ห้องสมุดมีชีวิต
ท่านเจ้าเมือง มีวิสัยทัศน์ดีมาก ที่สร้างห้องสมุดยิ่งใหญ่ ต้องฝ่าฟันมามากมาย
เรื่องงบประมาณ และความการจัดลำดับของโครงการ แต่แล้วก็ได้สร้างขึ้น
ท่ามกลางสถานีโอ่โถง การออกแบบตกแต่งที่งดงามมีกลิ่นไอแบบญี่ปุ่น
แต่กลมกลืนกับความเป็นสากล และที่สำคัญมีหนังสือหนังสือมากมาย
ผู้คนมาใช้บริการมาก ๆ และเปิดให้บริการทุกวันไม่มีวันหยุด
ผู้คนสามารถหยิบวารสาร นิตยสาร กลับบ้านได้ โดยไม่ต้องยืมหรือซื้อ
ตอนแรก ๆ นึกว่า จะทำให้วารสารสูญหาย หรือยอดขายลดลง แต่ไม่ใช่เลย
เมื่อผ่านไป อะไรก็มีสองด้านเสมอ ผู้คนต่างซื้อวารสารมากขึ้น และคืนวารสารสู่ห้องสมุดมากมาย
ถึงบรรทัดนี้...ผมเป็นหนอนหนังสือตัวเล็ก ๆ ยังเกิดความยากว่า สักวันอยากไปเยือนเลย
เพราะแค่ผมอ่านหนังสือ ความสุขง่าย ๆ ก็ปรากฏตัวราวกับแพก้อนเมฆขาวสะอาดน้อยใหญ่
ที่วิ่งไป วิ่งมา บนท้องฟ้าครามที่งดงาม....
......
ถอดบทเรียนแบบ ORID Method สั้น ๆ ให้ตัวเอง
เห็น = คนธรรมดา กับงานเล็ก ๆ ที่ทำแต่มีความสุขอย่างง่ายดายเกิดขึ้นในกับตนเองและผู้อื่น
รู้สึก = อุ่นใจ สุขใจง่าย ๆ เกิดขึ้นในใจ
คิด/เรียนรู้ = ทำอะไรเล็ก ๆ ง่าย ๆ ก็มีความสุขได้
ทำอะไรต่อไป = ทำอะไรเล็ก ๆ ง่าย ๆ เขียนบันทึกทุกวัน ยิ้มให้กับโลก และผู้คนทุกวัน
......
6 มกราคม 2559
ฤดูหนาว ไม่หนาวเลย แต่สุขที่ใจ
ขอบคุณมากค่ะที่นำมาแบ่งปันเช่นนี้
สนใจต้นไม้สามพันปี..เมื่อไรเราจะมีให้ดูนะในอนาคต..ต้นไม้ที่มีอยู่..จะให้ถึงร้อยปีนี่..จะอยู่ไหม...?..เป็นความสุขง่ายๆแต่ทำยากเสียจริงๆค่ะคุณ..ทิมดาบ..
พี่ก็ชอบใจและ โดนใจประโยคนี้เช่นกันค่ะ
"ความสุขเป็นเรื่องง่าย ๆ และอยู่ใกล้ตัวเรานี่เอง”
ขอบคุณ บันทึก เรื่องเล่าดีดี อ่านแล้วมีความสุขค่ะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ
-สวัสดีครับ
-ชอบภาพหน้าปกนี้ครับ..
-
-ขอบคุณครับ
เป็นหนังสือที่น่าอ่านมาก
ต้องไปหาอ่านซะแล้ว
ขอบคุณมากที่แนะนำครับ