เสียงไก่ขัน

อยู่อย่างคนเคยอยู่ หาญกล้าไม่เจียมตน แต่ทนปรับตัวปรับใจ กับสิ่งใหม่ๆที่ล้อมโถมบดบัง.....

ระหว่างเดินออกอกคลังเช้านี้ ได้ยินเสียงไก่ขันชัดเจนมาก เข้าใจว่าเป็นเสียงจากวิทยุที่จากรถขนส่งหรือเสียงโทรศัพท์ แต่เมื่อตั้งใจฟังแล้ว เป็นเสียงไก่ชัดๆจริงๆเลย แต่ว่าแต่ว่าเสียงมาจากไหน

มองออกไปข้างนอกข้ามกำแพงออกไปเห็นยอดมะพร้าว เห็นต้นมะม่วงเขียวครึ้มเป็นทิวอยู่หย่อมหนึ่ง จ้องมองชัดๆอีกครั้งจะเห็นบ้านซ่อนอยู่ใต้ร่มไม้นั้นอยู่หลายหลัง เข้าใจว่าใต้ลงไปในพื้นอันน่าจะร่มรื่นนั้น คงมีไก่เป็นฝูง มีสัตว์เลี้ยงอื่นๆ มีน้องหมา และที่สำคัญมีไก่ตัวผู้ที่ขันอยู่ในขณะนั้นแน่ๆ

เห็นต้นมะม่วงเขียวครึ้มทิวนั้นให้แุกคิดว่า รายล้อมของโรงงานอุตสาหกรรมมากมายยังมีสีเขียมหลงแต้มแต่งอยู่ แม้จะน้อยนิดแต่ก็ให้เสียงธรรมชาติเล็ดลอดออกมาอวด ท้าทายอาคารเทาทึบเป็นแท่งๆที่ล้อมอยู่ทุกด้าน

ช่างหาญกล้าแท้เทียว...

แต่ความเป็นจริงน่าจะเป็นบ้านของคนพื้นเพ เจ้าของพื้นที่ที่ถูกรุกคืบ รายล้อมด้วยแวดวงอุตสาหกรรม พวกเขาไม่ขาย ไม่หนี แต่ซุกตัวอยู่ท่ามกลางโรงงาน

อยู่อย่างคนเคยอยู่ หาญกล้าไม่เจียมตน

แต่ทนปรับตัวปรับใจ กับสิ่งใหม่ๆที่ล้อมโถมบดบัง.....

และหากจะช่องทางเข้าออกบ้านสวนมะม่วงเล็กๆแห่งนี้แทบจะปิดตาย จะมีเพียงด้านหลังที่ติดคลองเท่านั้นที่น่าจะเป็นทางสัญจรได้ หรือเจ้าของบ้านนั้นจะเข้าออกทางคลอง ก็คงเป็นไปได้ ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากพิสูจนื อยากเห็นความเป็นอยู่ของพวกเขา อยู่กันอย่างไรท่ามกลางการรายล้อมด้วยดงโรงงาน

แต่เชื่อว่าพวกเขาคงอยู่ด้วยความสุขทีเดียวแหล่ะ

จากเสียงไก่ไอ้โต้งที่ดังเล็ดลอดออกมา...

เขียนใน GotoKnow โดย พ.แจ่มจำรัส
ใน ลมหายใจ หนุ่มโรงงาน

คำสำคัญ (Tags): #เสียงไก่ขัน#อุตสาหกรรม#คนพื้นที่

หมายเลขบันทึก: 598907เขียนเมื่อ 28 ธันวาคม 2015 13:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 ธันวาคม 2015 12:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน