"เพราะแม่บอกว่า ตั้งแต่มาเรียน ป.บัณฑิต หนูเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย" ... (จดหมายถึงครู ภาคเรียนที่ ๑/๒๕๕๘)

ทุกคอร์สเวลาสอนเสร็จถึงคาบสุดท้าย
ผมจะต้องให้นักศึกษาเขียนความรู้สึก
ลงในกระดาษครึ่งแผ่นที่ออกแบบเป็น
แบบฟอร์มเรียบร้อย

สมัยก่อนตั้งชื่อว่า "สมุดเปิดความในใจ"
ภาคเรียนนี้ขอเปลี่ยนเป็น "จดหมายถึงครู"

ช่วงเช้าวันนี้ ไปคุมสอบนักศึกษา ป.บัณฑิต
จึงขอเวลาเขาเขียน "จดหมายถึงครู" ให้หน่อย
เพราะคาบสุดท้ายที่ปิดคอร์สไป ผมลืม 555

นักศึกษา ป.บัณฑิต ๒๘ คน เขียนมาคนละใบ
แต่มีใบหนึ่งอยากนำเสนอด้วยความซาบซึ้ง

"ก่อนอื่นก็ขอกล่าวคำว่า สวัสดีอาจารย์ที่เคารพ
การเขียนในคาบนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายของภาคเรียนนี้แล้ว
เพราะไม่รู้ว่าเทอมต่อไปจะมีโอกาสได้เรียนกับอาจารย์อยู่ไหม
เอาเป็นว่าตอนนี้จะขอเขียนความรู้สึกที่มีอยู่จริง ๆ มาเขียนลงในกระดาษแผ่นนี้

ตอนแรกเลยหนูคิดว่าวิชานี้คงเป็นวิชาที่เรียนแบบง่าย ๆ สบายที่สุดละ
แต่กลับไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้ เพราะอาจารย์จะเข้มงวด
ฝึกให้เป็นคนมีระเบียบ ตรงต่อเวลา รับผิดชอบงาน รู้จักหน้าที่ตนเอง
รู้บทบาทตนเอง สอนหลาย ๆ อย่างที่หนูไม่เคยได้เรียน
อยากบอกว่า ประทับใจมากค่ะ

สุดท้ายนี้ก็อยากจะขอบคุณอาจารย์นะค่ะ สำหรับทุกสิ่งอย่างที่อาจารย์ถ่ายทอดความรู้วิชาให้
ขอบคุณมหาวิทยาลัยแห่งนี้ที่ทำให้ได้มารู้จักกับเพื่อน ๆ และอาจารย์ของมหาวิทยาลัย

วิชานี้ไม่ได้สอนให้หนูได้เรียนรู้เพิ่มขึ้นอย่างเดียว แต่มันเจือจุนไปถึงพ่อกับแม่ที่อยู่ทางบ้าน
เพราะแม่บอกว่า ตั้งแต่มาเรียน ป.บัณฑิต หนูเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย
รับผิดชอบงานมากขึ้น ดูแลพ่อแม่มากกว่าเดิม ไม่เคยทำให้พ่อแม่ผิดหวังและเสียใจอีกเลย

ขอบคุณอาจารย์ ... มาก ๆ นะคะ

รักและเคารพอาจารย์ค่ะ"

นักศึกษาอีกคน เขียนคำกลอนไว้ให้

เป็นวิชาอันมีค่าน่าเรียนรู้
เป็นคุณครูอันประเสริฐเลิศค่ายิ่ง
เป็นประสบการณ์ได้ปฏิบัติกว่าทุกสิ่ง
คุ้มจริงจริงจากใจศิษย์ของครู

เรียนแต่เย็นเน้นเลิกดึกคึกคักยิ่ง
จำเป็นจริงต้องเข้าเรียนเขียนเลิศหรู
ดู VDO โม้กับอาจารย์งานเฟื่องฟู
แต่เราสู้อยู่จนจบครบกระบวน

"จดหมายถึงครู ไม่มีผลอันต่อคะแนนและเกรดที่จะได้"
เป็นกล่าวที่คุ้นเคยสำหรับการปิดคอร์สแบบนี้

ดังนั้น สิ่งที่รับรู้จากนักศึกษา
เป็นสิ่งที่มีค่ายิ่งสำหรับครูอย่างผม

หากย้อนกลับมาถามตัวเองตอนนี้
ผมก็ยังไม่รู้จะตอบว่า ผมสอนพวกเขาอย่างไร
จนพวกเขามีวิธีคิดและมุมมองที่เปลี่ยนไปเช่นนี้

๔ เดือนของการเรียน ๑ ภาคเรียน
จะทำให้คนเปลี่ยนความคิด เป้นเรื่องที่ยากมาก

แต่ก็ภูมิใจลึก ๆ อย่างแน่นอน
เพราะนี่คือ รางวัลของครู

เอามาแชร์ไว้ ณ ที่นี้

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน มหาวิทยาลัยชายเขาของคนชายขอบ

คำสำคัญ (Tags): #วสวัตดีมาร#wasawatdeemarn#สมุดเปิดความในใจ#จดหมายถึงครู

หมายเลขบันทึก: 598379เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2015 14:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม 2015 14:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน