ในวันที่ไม่ได้ไปต่อ


สิ้นสุดการทำโครงการกิจกรรมบำบัดเพื่อผู้พิการสร้างโอกาสการทำงานในสังคม โปรเจคที่เราได้เข้าร่วมกับ SCB แต่ในชีวิตจริงก็ยังมีความมุ่งมั่นและอยากให้เห็นเป็นรูปธรรมจริงๆให้ได้เช่นกัน โอกาสก็เหมือนการขึ้นรถไฟเหาะ ตื่นเต้นเสมอ แต่พอหมดเวลาเล่น อยากเล่นอีกเราก็ต้องพยายามใหม่อีกครั้ง.....

ยินดีกับทีมน้องนักศึกษากายภาพบำบัดอีกหนึ่งทีมของมหิดลที่ได้เข้ารอบในครั้งนี้....:)

ในการทำโครงการเพื่อชุมชน เป็นเรื่องที่น่าท้าทายจากอัตตาของตนเองอย่างยิ่งยวด การทำงานในทีมก็เช่นกันค่ะ ในการทำงานครั้งนี้ตนเองได้เรียนรู้ว่าการสื่อสารเป็นเรื่องที่สำคัญมาก เรียนรู้เรื่องความอดทน การมีทีมสนับสนุนเพื่อช่วยกันเป็นที่ปรึกษา จะได้แก้ไขแนะนำโครงการให้ดีกว่าเดิม การทำงานแบบ multitasking ไปพร้อมๆกันจะทำให้มีประสิทธิภาพได้อย่างไร สำหรับตนเองยังทำได้ไม่ดีมากนักค่ะ และความสุขในใจที่ได้รับกลับมากับประสบการณ์ที่หาซื้อไม่ได้

ขอขอบคุณน้องนักศึกษากิจกรรมบำบัดที่ได้ผลักดันโครงการนี้ให้มีการเริ่มเกิดขึ้น และได้ทำงานร่วมกันอย่างเสียสละ และจริงใจ

สุขกับโอกาสการทำงานในครั้งนี้.....

รางวัลจากการทำงานครั้งนี้อีกอย่างคือการได้มีโอกาสฟังศิลปินที่สร้างแรงบันดาลใจ พี่จุ้ย ศุ บุญเลี้ยง ถึงจะเป็นสิบกว่านาทีสั้นๆที่มีโอกาสได้รับฟัง

ข้อคิดดีๆจาก คุณ#SuBoonlieng

จากคำถามที่ว่าแล้วความสุขที่แท้จริงคืออะไร?

พี่จุ้ย: ถ้าเปรียบความสุขเหมือนกับน้ำที่เหลือในขวดตอนนี้..."ช่วยหยิบน้ำให้ผมหน่อยครับหิวน้ำพอดี" ถ้าคนมองโลกในแง่ร้ายมอง... คงจะตอบว่าน้ำใกล้จะหมด

ถ้ามองในแบบคนมองโลกในแง่ดี....โอ้อย่างน้อยก็เหลือน้ำตั้งครึ่งนึงแนะ

หากมองโลกตามความเป็นจริงแล้วละก็.... มีใครถุยน้ำลายหรือใส่ยาพิษไปในนั้นรึเปล่า....

หากให้เงินก้อนนึงกับคนไปจัดปาร์ตี้ ฉลอง กับไปทำกิจกรรมจิตอาสา...พี่จุ้ยถามว่าอะไรทำให้มีความสุขมากกว่ากัน....คำตอบ คือปาร์ตี้

แต่พอเวลาผ่านไปคนที่ทำกิจกรรมจิตอาสากับนึกถึงช่วงเวลาที่ได้ทำอะไรดีๆเพื่อคนอื่น และคนที่มีความสุขกับการเฉลิมฉลองกลับนึกและจดจำรายละเอียดถึงความสุขช่วงนั้นไม่ออกเพราะมันฉาบฉวย....

หมายเลขบันทึก: 597579เขียนเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2015 21:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2015 21:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

-สวัสดีครับ

-ตามมาให้กำลังใจครับ

-ปีก่อนหลานสาว จาก มทร.ล้านนา ลำปาง ก็เข้าร่วมกิจกรรมนี้เหมือนกัน

-ทีมของเธอทำกิจกรรมการดูแลผู้พิการทางสายตา

-เห็นว่าเป็นกิจกรรมที่ดีมาก ๆ ครับ

-ไม่ได้ไปต่อ....ไม่ได้หมายความว่า...เราจะไม่เดินต่อ..ใช่ไหมครับ?

-ก้าวเดินต่อไป...เป็นกำลังใจให้น้อง ๆ คนเก่งทุกๆ คนคร้าบ...

ขอบคุณมากค่ะคุณเพชรน้ำหนึ่ง คอยติดตามกิจกรรม และเมนูเด็ดๆของคุณเพชรน้ำหนึ่งอยู่เรื่อยๆนะคะ :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท