ทักษะการทำ Dialogue สู่ R2R

ก่อนจะเดินทางกลับ...มีอีกหนึ่ง workshop ที่ข้าพเจ้าจะต้องสร้างกระบวนการเรียนรู้ให้เกิดขึ้นร่วมกับผู้ฟัง

"ทักษะการทำ Dialogue สู่ R2R"

ภายใต้ข้อจำกัด ห้องที่กว้าง กับผู้เข้าร่วมประมาณยี่สิบห้าคน...เราปรับรูปแบบการนั่งเรียนกันใหม่ และภายในหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ข้าพเจ้าให้โจทย์กับตนเองว่า จะทำอย่างไรจึงจะสามารถทำให้เกิดความสั่นสะเทือนของอณูการเรียนรู้ที่นำไปสู่การแปรเปลี่ยนของผู้ฟังได้...

ข้าพเจ้าเริ่มต้นกระบวนการด้วยความรักที่มีต่อผู้ฟัง...

ทุกท่านคือ กัลยาณมิตรที่ให้โอกาสแก่ข้าพเจ้าได้บ่มเพาะและฝึกฝนตนเอง

จากนั้นข้าพเจ้าเชื้อเชิญพี่โอ-สมหญิง จาก รพ.ป่าติ้ว ช่วยเล่าประสบการณ์ที่มีในการนำ R2R มาใช้ในองค์กรผ่านวิธี Dialouge ในขณะที่พี่โอเล่านั้น ...ข้าพเจ้าก็เสนอสไลด์เกี่ยวกับทักษะที่พึงมี และองค์ประกอบที่เอื้อต่อการให้เกิดการสุนทรียสนทนา

การเล่าและพูดคุยเกิดขึ้นซักระยะ ...ข้าพเจ้าก็ถามพี่โอว่า "ขณะที่เล่าเรื่องราวท่ามกลางทุกคนในห้องนี้ รู้สึกอย่างไร"

พี่โอช่วยแชร์ความรู้สึกว่า "...อยากเล่า และพรั่งพรูเรื่องราวต่างๆ มีความรู้สึกว่าอยากเล่า"

ข้าพเจ้าแสดงถึงความชื่นชนทุกท่านในห้องว่า มีทักษะของการ Deep Listening

"เมื่อใดก็ตามถ้าเราตั้งใจฟังใครสักคนที่กำลังเล่าเรื่อง ... ไม่เพียงแค่เรากำลังเรียนรู้หากแต่ผู้ที่กำลังเล่านั้น ก็ได้รับการบ่มเพาะทางปัญญาและจิตใจไปพร้อมกัน"

บรรยากาศของวงเรียนรู้เล็กๆ เต็มไปด้วยมิตรภาพ

มีหลายท่านช่วยสะท้อนความคิดและความรู้สึกให้ฟัง จากการได้ร่วมเรียนรู้ครั้งนี้

"ดีใจ...ที่ได้เข้ามาฟัง ...ได้รื้อฟื้นถึงเรื่อง dialouge"

"ทำให้มองเห็นตนเองว่า ...ตนเองไม่มีทักษะการฟัง หากแต่ใช้การสั่งเป็นประจำ"

...

การจัดกระบวนการเรียนรู้ในชั่วโมงนี้ ...ข้าพเจ้าใช้แนวทาง role play โดยที่วิทยากรผู้ช่วยก็ไม่ได้รู้สึกว่ากำลัง role play จนข้าพเจ้ามาอธิบายระหว่างการบรรยายให้ฟัง การเรียนรู้แบบนี้เป็นแบบธรรมชาติ เข้าสู่สถานการณ์จริงเลย ผู้ฟังก็ได้ฝึก Deep listening ไปพร้อมๆ กัน...

เวลาผ่านไปรวดเร็วมาก

ก่อนจบ...ข้าพเจ้าฉายคลิปสั้นๆ ให้ดูถึงการสนทนาที่เต็มไปด้วยการตัดสิน ไม่เปิดโอกาสตนเองให้ได้ฟัง ที่สุดภายหลังก็ต้องมารู้สึกเสียใจ ...การเปิดคลิปนี้ น่าจะกระแทกเข้าไปในใจหลายๆ ท่านพอสมควร และข้าพเจ้าเชื่อว่า session นี้จะนำพาและเคลื่อนตนเองแปรเปลี่ยนไปสู่การมีทักษะของการ Dialouge ได้อย่างมีสัมมาทิฐิ ...

นั่นก็คือ ...เปลี่ยนตนเองฟังมากขึ้น เข้าใจในการสื่อสารมากขึ้น

และเมื่อเข้าใจ ก็จะสามารถมองเห็นสิ่งต่างๆ ทั้งที่เป็นปัญหาและไม่เป็นปัญหาแจ่มชัดขึ้น

ที่สุด...ก็เกิดเป็นปัญญาได้อย่างอัตโนมัติ

...

[ยายธี]

เป็นสิ่งที่น่าสนใจ..มากๆ..เจ้า..ค่ะ..คลิ้กที่..ใจ...ได้..ปัญญา...

มีดอกไม้ที่ชื่อ "พุกาม"..มาฝากเจ้าค่ะ..