พาครอบครัว....สวดมนต์ให้พระราชา


การได้ร่วมทำสิ่งดีงามเล็ก ๆ ในชีวิตของพ่อ ร่วมกับแม่ และลูก ๆ นั้น ..พ่อเชื่อของพ่อเสมอนะว่า...สักวัน..ความดีงามนี้ มันจะคุ้มครองตัวของลูกเอง และสิ่งดีงามเช่นนี้จะเป็นปัจจัยหนุนนำให้ลูกของพ่อไม่่เป็นคนหยาบกระด้าง ไม่คิดด้วยหัวใจแคบ ๆ หรือหาความสุขใส่ตนจนลืมนึกถึงผู้อื่น....และที่สำคัญไปกว่านั้น สิ่งนี้มันจะทำให้ลูกเติบโตขึ้นมา โดยไม่ลืมพระพุทธศาสนาที่แก่นแท้ง่าย ๆ นั้น... สอนให้เราคิดทำสิ่งดีงาม...ที่มันไม่จำเป็นต้องใหญ่โตก็ได้.. ..แง่งามของพระพุทธศาสนานั้น มันอยู่ตรงนี่...ตรงที่ความคิดและการกระทำที่ดีและง่าย ๆ แบบนี้แหละลูก!!

..

วันที่ 5 ตุลาคม 2558 เป็นวันที่พ่อพาแม่และลูกทั้งสองไปสวดมนต์ ถวายพระพรให้ในหลวง เพื่อให้พระองค์ท่านมีสุขภาพแข็งแรง ขอให้พระองค์ท่านอยู่เป็นมิ่งขวัญ ร่มโพธิ์ร่มไทรของประชาชนชาวไทยไปตราบนานเท่านาน

..

ปีนี้ ณ ช่วงเวลานี้...พ่อได้พาครอบครัวของเราไปวัดพร้อมหน้ากันมากกว่า 2 ครั้งแล้ว และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งครั้งก่อนที่พ่อได้พาครอบครัวมาก่อนที่พี่เพชรจะเดินทางกลับไปเรียนต่อ...ที่บ้านยาย

..

..

วันนี้เด็ก ๆยังไม่ค่อยอยากมาวัดกันซักเท่าไหร่... ดวงใจเค้ามีกิจกรรมในช่วงวันหยุดติดพันหลายเรื่อง พี่เพชรเอง..ก็โทรนัดเพื่อนคนโน้นคนนี้ที่อยากเจอ...เพื่อไปสังสรรค์กินหมูกระะทะกัน...

จะมีก็แต่พ่อเพียงคนเดียว..ที่พูดชวนแม่ไป..เพราะพ่ออยากให้แม่ได้ไปสวดมนต์ถวายพระพรท่าน ที่วัดใกล้บ้านของเราบ้าง

พ่อบอกกับแม่ว่า..."การสวดมนต์ถวายพระองค์ท่านในครั้งนี้นั้น...เป็นกุศลและมหากุศลที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งครอบครัวของเราไม่เคยทำให้พระองค์ท่านกันแบบพร้อมหน้าพร้อมตากันเลยนะ...พ่อว่าวันนี้ครอบครัวของเราอยู่กันพร้อมหน้า จึงเป็นโอกาสเหมาะและโอกาสเช่นนี้นาน ๆ ทีจะมีสักครั้งหนึ่ง... เราไปกันนะ"

และพ่อคิดในใจว่า...หากพ่อถามความสมัครใจของลูก ๆ... ลูก ๆ คงอิดออดเป็นแน่แท้....มีทางเดียวที่ทำได้ก็คือ..ใช้ภาวะผู้นำครอบครัวของพ่อนี่แหละ.. พูดในแบบที่ลูก ๆ จะปฏิเสธ.....น้อยที่สุด

..

เหตุผลมี 108.. ที่พ่อจะทำ แต่การพูดกึ่งบังคับ บางครั้งพ่อก็ว่า...มันยังจำเป็นนะ...สำหรับครอบครัวของเราในบางเหตุการณ์ อย่างเช่นวันนี้แหละ!!

..

..

การได้มาที่วัด ..ได้เห็นภาพความสงบเย็น อาการกิริยาที่สำรวมของผู้คนที่เข้ามาสวดมนต์ถวายพระพรให้กับพระองค์ท่าน

พ่อกลับคิดว่า..มันช่างเป็นภาพที่คุ้มเหลือเกินที่พ่อได้พาลูก ๆ มาเห็นภาพเหล่านี้ แทนที่ลูกจะเห็นหมูย่างในกระทะ หรือ กองดินที่ลูกกำลังเตรียมพร้อมที่จะเล่นในช่วงเย็นวันนี้

..

..

เมื่อเราเริ่มต้นสวดมนต์กัน

พ่อได้เห็นและรับรู้ถึงความตั้งใจของแม่ต่อบทสวดมนต์ที่ท่องถวายพระองค์ท่าน

มีแต่ลูก ๆ ทั้งสองที่ยัง งง ๆ... กับบทสวดอยู่ (นั้นอาจเป็นเพราะว่า...พ่อไม่เคยทำให้ลูกเห็น เป็นกิจลักษณะหรือแม้กระทั่งแม่ก็เช่นกัน...เราอาจละเลยในเรื่องนี้.. เพราะเหตุปัจจัยต่าง ๆ มันทำให้เป็นเช่นนี้)

..

..

แต่เมื่อตั้งตัวกันได้ การเปิดหนังสือสวดมนต์ของลูก ๆ ตามคณะที่สวดมนต์..ก็เริ่มขึ้น จากเสียงที่พูดอยู่ในลำคอ ก็อ้าปากพูดสวดตามกันได้หลายคำ

..พ่อคิดเดี๋ยวนั้นว่า...แค่นี้พ่อก็ทำสำเร็จไปเปราะหนึ่งแล้ว ที่ได้ปฏิวัติความคิดของลูก ๆ ให้มาที่นี่..ในวันนี้

..ดวงใจนั่งท่องบ่นอยู่ได้ไม่นาน ก็ลุกขึ้นเข้ามานั่งอยู่บนตักพ่อ(พ่อได้เห็นสีหน้าของลูก...ที่บ่งบอกถึงอารมณ์บ่จอย!! ได้อย่างชัดเจน)...ในขณะที่พี่เพชร นิ่งและนั่งสวดมนต์เป็นเพื่อนแม่จนจบ

..

..

วันนี้พ่อได้ตั้งใจซื้อน้ำดื่มมาเพื่อแจกให้กับพุทธศาสนิกชน ที่เข้ามาสวดมนต์ถวายพระพรให้กับในหลวงด้วย..

น้ำกล่องน้อยๆ กล่องนี้.. ราคาไม่กี่บาท... แต่พ่อเชื่อของพ่อว่า...เพียงแค่นี้.. มันก็ทำให้หัวใจของพ่อพองโตได้อีกครั้ง หลังจากที่ครอบครัวของเราได้ร่วมสวดมนต์ให้กับพระองค์ท่าน

พ่อได้นำน้ำดื่มกล่องนี้แหละ!! มาเป็นปัจจัยเอื้อ..ให้พ่อดึงลูกทั้งสองมาทำดีเล็ก ๆ ร่วมกับพ่อ ในขณะช่วงที่มีการหยุดพักสวดประมาณ 10 นาทีเห็นจะได้

เรา สามคนพ่อลูก(โดยมีภาพของแม่นั่งดูลูก ๆ ทำสิ่งนี้ร่วมกับพ่ออยู่ห่าง ๆ ) พี่เพชร เป็นคนอุ้มกล่องน้ำนี้ เดินตามพ่อกับน้อง ที่ช่วยกันแจกน้ำให้กับพุทธศาสนิกชน ในพระอุโบสถหลังเก่าของวัดแห่งนี้...

..

มันเป็นภาพความทรงจำดี ๆ อีกภาพหนึ่งของพ่อนะ..ที่พ่อได้ทำสิ่งนี้ร่วมกับลูก ๆ

พ่อไม่หวังสิ่งใดมากไปกว่า...การที่ลูก ๆ ได้เก็บภาพเหล่านี้ไว้ในใจของลูกเอง

และพ่อเชื่อว่า...ภาพเหล่านี้นั้น.. สักวันหนึ่งมันจะผุดขึ้นมากลางใจของลูกทั้งสอง...

..

..

การได้ร่วมทำสิ่งดีงามเล็ก ๆ ในชีวิตของพ่อ ร่วมกับแม่ และลูก ๆ นั้น ..พ่อเชื่อของพ่อเสมอนะว่า...สักวัน..ความดีงามนี้ มันจะคุ้มครองตัวของลูกเอง และสิ่งดีงามเช่นนี้จะเป็นปัจจัยหนุนนำให้ลูกของพ่อไม่่เป็นคนหยาบกระด้าง ไม่คิดด้วยหัวใจแคบ ๆ หรือหาความสุขใส่ตนจนลืมนึกถึงผู้อื่น....และที่สำคัญไปกว่านั้น สิ่งนี้มันจะทำให้ลูกเติบโตขึ้นมา โดยไม่ลืมพระพุทธศาสนาที่แก่นแท้ง่าย ๆ นั้น... สอนให้เราคิดทำสิ่งดีงาม...ที่มันไม่จำเป็นต้องใหญ่โตก็ได้.. ..แง่งามของพระพุทธศาสนานั้น มันอยู่ตรงนี่...ตรงที่ความคิดและการกระทำที่ดีและง่าย ๆ แบบนี้แหละลูก!!


..

..

ความดีงามเล็ก ๆ แบบนี้...พ่อไม่ได้สอนลูกจากคำพูดของพ่อหรอกนะ.. แต่พ่อได้ทำร่วมกันกับลูก...และสักวันหนึ่งข้างหน้านั้น ...วันที่วุฒิภาวะทางอารมณ์ของลูกโตพอที่จะคิดเยี่ยงพ่อและลงมือทำเช่นนี้..พ่ออยากให้ลูกทำในแบบฉบับที่ตัวลูกเป็น แค่นี้พ่อก็ภูมิใจแล้ว

.

..

พ่อดีใจนะ..ที่วันนี้พ่อได้พาแม่และลูกทั้งสองมาสวดมนต์ภวายพระพรให้ในหลวงของเรา

ขอพระองค์ทรงมีพระพลานามัยที่แข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของประชาชนชาวไทยไปตราบนานเท่านาน...

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ

หมายเลขบันทึก: 596562เขียนเมื่อ 21 ตุลาคม 2015 15:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม 2015 23:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ทรงพระเจริญครั

น้องเพชรและน้องดวงใจได้ฝึกตั้งแต่เด็กน่ายินดีมาก

ขอบคุณเรื่องดีๆครับ

ขอบพระคุณ อ.ขจิต ฝอยทอง

และอาจารย์ dejavu monmon

มากครับ

และขอบคุณกำลังใจที่มอบให้ครับ


มีเบ้าหลอมที่ดี ลูกๆใฝ่ดีแน่นอนค่ะ อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท