ดนตรีและเพลงพื้นบ้าน..ช่วยสร้างแรงบันดาลใจ
ผมคิดว่า..จังหวะดนตรี คือ จังหวะชีวิต.จริงๆนั่นแหละ.. มีช้า มีเร็ว มีโศก มีเศร้า เคล้ากันไป เสียงดนตรีเร้าใจ เหมือนชีวิต ที่มีสิ่งเร้าให้ขับเคลื่อนไปตลอดเวลา งานชีวิต..ก้าวไปแบบมีจังหวะ อย่างพอดี ไม่ควรก้าวเร็วเกินไป ผมคิดอยู่เช่นนี้ จึงไม่ท้อ..กับงานมากมายในโรงเรียนขนาดเล็ก
เรามีเอกลักษณ์..และต้องการอนุรักษ์สืบสานศิลปวัฒนธรรมไทยและการละเล่นพื้นบ้าน..ขับขานไปพร้อมดนตรี ที่นักเรียนให้ความสนใจ ร้องเล่นบรรเลง เพื่อการเรียนรู้ สั่งสมทักษะชีวิต สร้างแรงเสริมให้นักเรียน..เกิดแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางการเรียน..ซึ่งก็ได้ผลดีมิใช่น้อย
ดนตรีและเพลงพื้นบ้าน..สร้างแรงบันดาลใจได้ทั้งครูและนักเรียน ครูอย่างผม..สอนดนตรีให้นักเรียนรักและเข้าใจจังหวะ มาตลอด ๒๐ ปี สอนภาษาด้วยเพลง นักเรียนสนุกครื้นเครง ได้ทั้งความรู้และอรรถรสความบันเทิง สร้างโอกาสให้ผมคิดค้นนวัตกรรม นำโรงเรียนก้าวสู่..คุณภาพ มาเป็นลำดับ..
นักเรียนมีโอกาสได้ขึ้นเวที สร้างคุณค่าและความภูมิใจในตนเอง นักเรียนทุกคนได้รับโอกาสจากผมเท่าเทียมกัน จึงไม่มีใครต้องกังวล พัฒนาตนตามศักยภาพและความสนใจ ก้าวไปทีละขั้น ก้าวช้าๆ แต่มั่นคง และทุกวันนี้..ผมเชื่อมั่นว่า..สิ่งที่ผมทำนั้น..ยั่งยืนแล้ว...
จาก..เพลงเกี่ยวข้าว มาจนถึงเพลงพวงมาลัย จังหวะก้าวที่กระชับ นักเรียนรับได้ ฝึกปรือจนช่ำชอง ทำให้ผมมองหา..เพลงฉ่อย...แล้วเรียนรู้ด้วยตนเอง ก่อนถ่ายทอดสู่นักเรียน
จาก..ผู้อำนวยการ..เป็นผู้อำนวยเพลง แต่งเนื้อร้อง.เป็น.เพลงฉ่อยเรื่องแรกที่ผมให้ชื่อ..คุณค่าแห่งน้ำนมแม่ นำเสนอโดย..ไก่โก้..โชว์เพลงฉ่อย..มีกำหนดการแสดงอย่างเป็นทางการ ในงาน..”เยาวชน..คนรักการอ่าน กาญจนบุรี..” ในวันที่ ๑๑ – ๑๒ ตุลาคม ๒๕๕๘ ณ อุทยานแห่งชาติถ้ำธารลอด อ.หนองปรือ จ.กาญจนบุรี
การซ้อมใหญ่ในวันนี้ ผ่านไปอย่างเรียบร้อย ทั้งไก่และโก้..เด็กทั้งสองผู้เป็นนักร้องนำ มีความจำที่เป็นเลิศ..จำได้ทุกวรรคทุกตอน โต้ตอบกันอย่างกลมกลืน ท่าทางที่เคลื่อนไหวเป็นธรรมชาติ ยกมือยกแขน ชี้ขวนให้ผู้ชมเพลิดเพลินและมีอารมณ์ขัน จังหวะร้องซ้ำวรรคซ้ำประโยคก็ดูแนบเนียนและเข้าเพลงโดยไม่เสียจังหวะ ลูกเล่นลูกฮาที่สองคนคิดกันมา ฟังดูแล้วลื่นไหล จนผมรู้สึกมหัศจรรย์ในความสามารถของเด็กทั้งสอง
คณะครูและนักเรียนที่ร่วมชมอมยิ้มอย่างมีความสุข สนุกไปกับเพลงฉ่อย เพลงพื้นบาน ที่สร้างแรงบันดาลใจ ให้ไก่โก้..ค้นพบตนเองในด้านศิลปะการแสดง..พรสวรรคฺ์กับพรแสวงมาอยู่ควบคู่กัน โดยมีผมเป็นผู้ควบคุมดูแล ให้นักเรียนเดินไปในทิศทางที่พอเหมาะพอดี
ผมมีโอกาสสร้างงานการศึกษา สร้างกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน ทำหน้าที่ผู้นำและแสดงบทบาทของครูอย่างเต็มที่ เต็มเวลา และสุดความสามารถ..สิ่งที่ได้รับคือ..ความภูมิใจในความเป็นครู..และมีความสุขในวิชาชีพ. และผมเองก็อยากมีความสุขเช่นนี้อย่างพอเพียง..ตลอดไป
“.....แสดงบทบาทของคุณให้ดี แล้วคุณจะเป็นอะไรต่อมิอะไรได้ทั้งนั้น ตามที่คุณอยากเป็น...”
แม็กซ์ ไรฮาร์ด
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๘ ตุลาคม ๒๕๕๘
ความเห็น (4)
มีสวนถาดฝืมือเด็กพิเศษเรียนร่วมมาฝากจ้าา
-สวัสดีครับเด็ก ๆคงสนุกมากนะครับ
-ประสบการณ์ชีวิตกับ....เพลงฉ่อย...
-“.....แสดงบทบาทของคุณให้ดี แล้วคุณจะเป็นอะไรต่อมิอะไรได้ทั้งนั้น ตามที่คุณอยากเป็น...”
-ขอบคุณครับ
เด็กๆมีความสามารถมาก
ต่อไปคงพัฒนามากไปกว่านี้
ต้องขอบคุณท่าน ผอ ที่ส่งเสริมกิจกรรมดีๆแก่นักเรียน
Preecha Srisrakorn
ถ้าบทเรียนหายถึง ข้อที่เป็นคติเตือนใจ
มีคำถามว่า 1. มีเหตุผลอะไรที่อธิบายว่าเรื่องนี้เป็นบทเรียน
2. มีกระบวนกาในการถอดบทเรียนอย่างไรบ้าง