"โลกกว้าง แต่ใจแคบ"
๑. โลกแผ่นดิน
๒. โลกโชเชี่ยว(ล)
๓. โลกธุรกรรม
๔. โลกจิตกรรม
๕. โลกอารมณ์
------------------
๑. โลกแผ่นดิน
โลกกว้างใหญ่ ไพศาล เหมือนยานใหญ่
ล่องลอยไป ไหลเวียนวน โซนวิถี
เกิดเป็นกาล เป็นกล ผลมากมี
เป็นเดือนปี มีสองวัน "วันและคืน"
เป็นแหล่งธาตุ ให้ชาติเชื้อ จุนเจือเกิด
ให้กำเนิด สรรพสิ่ง เป็นจริงขึ้น
เป็นสสาร บ้านชีพ รีบหยัดยืน
อาศัยผืน แผ่นดิน เป็นถิ่นดัน
โลกก่อนเก่า เราไม่กล้า ฝ่าไปไหน
เพราะมีภัย ไข้ป่า มหาศาล
ทั่วปฐพี มีสัตว์ป่า นานาพันธุ์
เป็นด่านกั้น อันตราย ภัยรอบตัว
การสัญจร ก่อนกาล เนิ่นนานช้า
นำช้างม้า วัวควาย ช่วยเป็นหัว(หน้า)
นำพาไป ในป่า ฝ่าความกลัว
ไปได้ทั่ว แต่ไม่ไกล ไวไม่เป็น
เราจึงพบ โลกกว้าง แค่ปวงป่า
มองท้องฟ้า แค่ตาดู ไม่รู้เห็น
เพราะป่าปก รกหนา ฝ่าลำเค็ญ
จึงไม่เห็น โลกเด่นใหญ่ อย่างไรเลย
เราจึงถูก ครอบงำ ตามป่าเขา
ถูกเรื่องเล่า เผ่าพันธุ์ ผ่านเฉลย
ผ่านพิธี รีตอง มองคุ้นเคย
จึงไม่เคย เชยชม เขตพรมแดน
โลกกกว้างใหญ่ ไกลแค่ แลอาหาร
เห็นตะวัน ดาวเดือน เป็นเพื่อนแหงน
ไม่เคยรู้ ลู่ทาง ต่างเขตแดน
โลกที่แสน สวยโสภา แค่ป่าดง
๒. โลกโชเชี่ยว(ล)
โลกยุคใหม่ ไกลป่า อาณาเขต
แบ่งประเทศ เขตแดน ดั่งแคว้นหงษ์
มีป่าตึก ลึกลับ เป็นตับดง
อยู่สูงส่ง ดำรงเทพ เสพกามา
เป็นแดนดง พงษ์เผ่า เหล่ามนุษย์
มีหลักสูตร ทูตปกครอง ป้องเคหา
ตอบสนอง ร้องขอ orderมา
ตามตัณหา ค่านิยม สังคมคน
โลกเสรี มีสิทธิ์ อิสระ
มีอัตตา อารมณ์ อุดมผล
เรียกร้องรัฐ จัดหา เยียวยาชน
ให้ผู้คน ยลยิน ตามอินทรีย์
โลกกว้างใหญ่ ในคอมพ์ฯ หลอมมนุษย์
ไร้ที่สุด เขตแดน แสนสุขี
เป็นแหล่งเที่ยว ทัวร์ท่อง ส่องโลกีย์
บินฟรีๆ อิสระ ตามหน้าคอมพ์ฯ
อยากจะไป ใคร่รู้ หรืออยู่ไหน
สื่อถึงไว ได้ยิน เห็นfeelพร้อม
ไกลแค่ไหน ไลน์ไปหา หน้าในคอมพ์ฯ
โลกมันล้อม หลอมเรา เขย่าคน
โลกเหมือนย่อ เป็นท่อท่อง เรามองหา
ข่าวนานา หน้าคอมพ์ฯ น้อมนำผล
คนอยู่ไกล ไลน์มา เห็นหน้าตน
โลกของชน ก็ล้นหลาย wideworldweb
ด้านข้อมูล ก็พูลเพิ่ม เติมมาใหม่
ศาสตร์ทั้งหลาย กระจายแพร่ คอยแลเสพ
โลกโชเชียว เรียวไทม์ ล้นล้ำเวบ
อาจไม่เซพ ปลอดภัย ในโลกเทียม
ทั้งเด็กเล็ก เด็กโต โชว์โชเชี่ยว
อยู่คนเดียว ไม่เหลียวแล ไม่แคร์เขียม
โลกส่วนตัว ในรั้วตน คนในเทียม
มีเล่ห์เหลี่ยม เปี่ยมด้วยภัย โลกกลายพันธุ์
๓. โลกธุรกรรม
จากโลกไลน์ ข่ายขาย กระจายเวบ
ใครจ้องเสพ จ้องสั่ง อย่างสนาน
อาจผิดหวัง เพราะตังค์หาย ไปหลายพัน
เพราะโลกมาร ผ่านโลกข่าย สายออนแอร์
ธุรกิจ กิจกรรม ตามช่องสื่อ
ทั้งมือถือ สื่อทีวี มีตอแหล
อินเตอร์เน็ต ก็เขตร้าย ข่ายช่วยแชร์
ให้เผยแพร่ แชร์สินค้า ล่าเอาตังค์
อีคอมพ์เมอส เปิดทาง อย่างสะดวก
ใครคิดบวก คิดได้ จ่ายตามสั่ง
สะดวกซื้อ ตามสื่อเน็ต เพจดังๆ
อาจผิดหวัง พึงสังวร ก่อนโอเค
สื่อตามเน็ต มีเท็จจริง สุ่มสิงอยู่
เท่าที่ดู หมู่สินค้า หน้าตาเก๋
สร้างรูปลักษณ์ ชักนำ ให้ตามเซ
อาจปนเป ปนปลอม ย้อมแมวมั่ว
เวบที่ดี มีฐาน การค้าขาย
มีเบอร์ให้ สอบถาม ตามหน้าหัว
เป็นสิทธิ์เรา จะเข้าออก บอกให้ชัวร์
อย่าไปมั่ว มัวเมา ที่เขามอม
โลกมายา หน้าจอ รอหน้าเวบ
ใครจ้องเสพ เวบสื่อ อย่าหือหอม
ธุรกรรม อำพราง อย่างน่ายอม
อาจถูกมอม เพราะยอมอยาก ลำบากตน
ด้านภาษา ก็น่าเชื่อ เป็นหยื่อง่าย
อธิบาย ได้ภาพ จนสับสน
ภาษาภาพ สินค้า ชั่งน่ายล
รับรองผล พ้นร้อย ใช้สอยดี
สื่อภาพลักษณ์ ถักภาษา ให้น่าเชื่อ
แอบอิงเจือ เอื้ออิง สิงสื่อสี
ให้ข้อคิด ทัศนะ ธรรมะดี
ห่วงชีวี ให้มีสุข ไปถูกทาง
โฆษณา ยาเหล้า เคล้าคู่วัฒน์
เครื่องดื่มจัด วาดภาษา ล่าความหวัง
กสิกร ถอนแรงงาน สานกำลัง
เพิ่มพลัง อย่างว่า คาราบาว
ทั้งอาหาร ยานยนต์ ล้นตามสื่อ
ทั้งเครื่องมือ สื่อสาร การโน้มน้าว
ทุกสินค้า ดาหน้า มาสู่เรา
เห็นค่ำเช้า เราถูกสื่อ ตามตื้อตอม
๔. โลกจิตกรรม
โลกจิตคน หล่นหลัก เพราะหนักอัตต์
เหินห่างวัด ศาสนา มาถนอม
ไร้สำนึก ตรึกตรอง คลองรอมชอม
มีแต่บอมบ์ จอมเข่นฆ่า ราวีกัน
เมื่อโลกจิต คิดเอง ว่าเก่งกล้า
ถือสิทธา อารมณ์ เข้าข่มขวัญ
มีเสรี อิสระ รบรากัน
ไม่ยอมกัน ฟันฆ่า เหมือนปลาปู
จิตผู้คน พ้นธรรม ไม่บำบัด
จึงถูกสัตว์ ผีมาร เป็นพาลหนู
เที่ยวกัดแทะ แพร่กระจาย ไวรัสกู
ใช้กฎหมู่ ขู่เข็ญ เป็นเหมือนตาย
รากฐานใจ ไม่อบรม บ่มจิตแจ้ง
จึงแสดง แผลงฤทธิ์ จิตอ่อนไหว
โกรธเป็นพ่อ ทอเป็นแท่ง แรงในใจ
กายเอื้อให้ ใจกล้า ฆ่าแกงกัน
โลภก็ล้น คนยุคใหม่ ไม่อายหน้า
แม้หน้าตา ท่าทาง ร่างคมสัน
แต่ดวงจิต คิดร้าย หมายชีวัน
หรือหลอกฟัน ยันลักทรัพย์ ตอนหลับนอน
หรือเพราะหลง ธงชัย ปลายชีวิต
ไร้ดวงจิต สืบสาน ในกาลย้อน
หลงว่าชีพ ตีบตัน ในวันมรณ์
ไม่รู้ร้อน รู้หนาว คราวเป็นคน
โลกนี้จิต พากาย ไปทุกที่
ยิ่งจิตมี กิเลสกาม นำเป็นผล
จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว เจ้ากมล
ถ้าจิตพ้น อวิชชา ย่อมตาดี
เมื่อตาจิต มีทิศทาง ที่ย่างก้าว
กายไม่เน่า เร้าร้อน นอนสุขี
แต่โลกคน ย่อมผจญ คนมากมี
ทั้งชั่ว-ดี มีปน คนโลกา
๕. โลกอารมณ์
เมื่อจิตตาย กายก็กลาย ถูกใช้ทาส
เป็นฐานบาท ให้กิเลส ก่อเหตุหนา
เป็นสื่อกลาง ทางสะท้อน ย้อนออกมา
ผ่านกายา อย่างบ้าเดือด เชือดตัวเอง
เมื่อผู้คน ไม่สนใจ ในคำศาสน์
จิตอาฆาต มาดร้าย ใครข่มเหง
อ่อนไหวง่าย ตายไว ใจนักเลง
ยิ่งอวดเก่ง ยิ่งเร่งตาย ในเร็ววัน
เพราะผู้คน ล้นอธรรม ตามสังคม
จึงเกิดปม ปลูกปลุก ให้รุกผลาญ
โกรธเกลียดง่าย ร้ายแรง เหมือนแข่งกัน
จึงห้ำหั่น ปานโจรร้าย ใจขาดธรรม
เมื่อดูถูก ศีลธรรม ว่าคร่ำครึ
คนจึงดื้อ ถือดี มีตกต่ำ
จิตถูกปล่อย ลอยไหล ไปติดตาม
จิตบุ่มบ่าม ในกามคุณ หนุนอัตตา
เมื่อจิตตก โลกธรรม ก็ซ้ำอีก
เมื่อไม่หลีก ไม่หลบ พบปัญหา
หากดิ่งรู้ ไม่วู่วาม ตามปัญญา
ย่อมรู้ค่า อนาคต หมดสิ้นเวร
จิตมนุษย์ ดุจเมฆา ถ้ารู้ฝึก
จิตสำนึก ตรึกตรอง ย่อมมองเห็น
ธรรมชาติ บาทฐาน ยานร่มเย็น
คนที่เห็น เย็นได้ ที่ใจตน
แต่ถ้าขาด ขัดใจ ให้ใสแจ่ม
จะเหมือนจันทร์ ข้างแรม แถมมืดหม่น
ใจผิวน้ำ ไหวตามเหตุ กิเลสตน
โลกกมล มีกลไก ไปตามกรรม
ยิ่งขาดฝึก ตรึกตรอง มองไม่ลึก
เหมือนมีศึก ข้างใจ ไม่เกรงขาม
เมื่อโลกนี้ อารมณ์ จมกองกาม
ในโลกกรรม ตามหน้าเฟส เต็มเน็ตไลน์
นี่คือกรรม ธรรมชาติ ธาตุดิบๆ
กระตุ้นต่อม หลอมจิต ให้ติดข่าย
สะท้อนสื่อ ลือเลือง ในเมืองไทย
ที่หลงไหล ไปตามธาตุ ระบาดคน
จิตถูกแช่ แผ่เผา ให้เขลาขอด
โลกจึงจอด ที่ใจ ไปไม่พ้น
กลายเป็นธาตุ สสาร ผ่านกมล
เป็นถนน ให้ชลไหล พัดใจจม
เมื่อมองมุม ขุมโลก กระจกใหญ่
เห็นอะไร ได้มุมทัศน์ ฉลาดถม
มองไม่เห็น โลกแท้ แพพระพรหม
จึงติดจม หล่มในโลก ตกอบาย
โลกภายนอก กว้างใหญ่ ได้เท่านี้
โลกวิถี มีขอบเขต เขตแคบข่าย
โลกของจิต ปริศนา อาณาไกล
ใครถึงได้ ได้สัมผัส ปราชญ์หลุมดำ
-------------๘/๑๐/๕๘--------------
ความเห็น (2)
More of this world than I could think about. I had branded it as expanding "environment" (universe) and now am travelling through - taking pictures and notes but nothing else ;-)
....โลกีย์ยากหลุดพ้น...........จริงนา
กิเลสมักชักพา...................รุ่มร้อน
เมตตาทุกชีวา....................ปันแบ่ง
รวย-ฉลาด-เกียรติ รู้ย้อน........หยิบใช้สร้างสวรรค์
....ฉับพลันโลกรู้ "รับ............เจือจาน"
โลภโกรธหลงสามานย์...........ดับได้
โอหังหยิ่งผยองพาล.............สุภาพตอบ
สวรรค์สุดไกลกลับใกล้...........แท้ที่ใจเรา