การจัดการความรู้สู่งานวิจัย
ด้วยความระลึก...
๙ ปี แห่งการเริ่มต้น...ลิขิต การจัดการความรู้
บัดนี้ เรื่องเล่าที่ผู้เขียนค้นพบ และพร้อมจะถ่ายทอดในอึดใจ... เป็น การเชื่อมโยง การจัดการความรู้สู่งานวิจัย เพื่อผลลัพธ์ การพัฒนาการตลาด การค้นพบผลิตภัณฑ์ใหม่เชิงนวัตกรรม การพัฒนาการจัดการองค์กร และการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ …เหล่านี้ได้เกิดขึ้นจริงในทางปฎิบัติ ผู้เขียนกระจ่างในแก่นความรู้นี้ เมื่อ ได้เข้าร่วมงาน มหกรรมงานวิจัยแห่งชาติ ๒๕๕๘ ที่ผ่านมา...
ต้นปี ๒๕๕๖ ผู้เขียนได้รับการขอร้องเชิงบังคับ ให้ค้นหาหนทาง เพื่อแก้เงื่อน ไขปม ปัญหา ซึ่งไม่รู้ว่าทางตันหรือไม่? แต่เข้าขั้นวิกฤตแน่ๆภาพของปัญหา หรืออาการ คือ การเริ่มต้นธุรกิจอุตสาหกรรมหนักที่ยืดเยื้อยาวนาน เกือบ ๑๐ ปี ก้ำกึ่งงานโครงการที่ไม่แล้วเสร็จ ผู้ทำงานหมดขวัญกำลังใจ หันเหไปช่องทางไหน ก็มีอุปสรรคขวากหนาม บรรยากาศเงียบเหงา พนักงานระดับกลางลาออกจำนวนมาก หยุดผลิตไม่มีการขายสินค้า และมีสินค้าในสต็อกเกิน ๑๐๐ ตัน โดยคนในองค์กรให้ความมั่นใจคุณภาพสินค้าแตกต่างกัน ฯลฯ นั่นคือ กระบวนการอุตสาหกรรมหยุดชะงัก
ผู้เขียนไม่ใช่นักบริหารอุตสาหกรรมแบบนี้ จึงต้องจัดการหาความรู้ ตัวช่วย หรือครู คือ ผู้บริหารระดับสูงมืออาชีพ จากอุตสาหกรรมนี้ ผู้เขียน กำหนดบทบาท เป็นนักวิจัยตลาดเต็มตัว กลับมารายงานข้อมูลต่อครู เพื่อเรียนรู้การบริหารอุตสาหกรรมนี้ ในแง่การศึกษาตลาดไปพร้อมกับทดลองขาย เพื่อระบายสต็อก โดยระบุคุณภาพเป็นสินค้าทดลองผลิต มีทีมงาน เป็นสาวๆสำนักงาน ที่มีหน่วยก้านความสามารถ ร่วมออกตลาด “ ใครไม่กล้าขาย เราเริ่มขายเอง เพื่อจะได้รู้จากลูกค้า ว่าสินค้าเราเป็นอย่างไร ” เราจัดการความรู้ใหม่ในการขายนี้ทุกกรณี เพราะไม่มีใครเคยทำงานแบบนี้มาก่อน โดยตำแหน่ง แต่ภาพที่เห็นจากการแสดงการขายของสมาชิก นับว่ามีทักษะในตัวที่เป็นแบบฉบับของตนเอง ผู้เขียนเคยเล่าเรียนวิชาการบริหารการตลาดการขาย และธุรกิจมาบ้าง และนำเหตุการณ์ที่เผชิญมาปรึกษาหารือ ผู้อาวุโสที่มีประสบการณ์ในองค์กร นับเป็นกระบวนการจัดการความรู้เพื่อบรรลุผลการใช้งานอย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นไปด้วยดี
ผู้เขียน จัดกลุ่มสินค้าหลากหลายมิติ แปรรูป เพื่อเข้าทดสอบตลาด มีผลิตภัณฑ์ใหม่ๆที่น่าสนใจ เกิดขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ พนักงานจากที่ว่างงานเพราะหยุดผลิต ก็จะต้องมาช่วยงานแปรรูป ระหว่างนี้ เราค้นพบปัญหาด้านบุคลากร ที่เกี่ยวเนื่องกับการบริหารองค์กร การปรับฐานองค์กรการจัดการอุตสาหกรรม ทั้ง คน เครื่องจักร วิธีการทำงาน วัตถุดิบ และปัจจัยทั้งหมด จึงเกิดขึ้น มีการปรับปรุงการบริหารเครดิตขององค์กรรวมถึงสิ่งยึดเหนี่ยวขวัญกำลังใจในองค์กร
สำหรับผู้เขียนนั้น การใช้งานวิจัย ต้องประมวลผลเชิงสถิติ ให้เร็วที่สุด เพื่อผลแห่งการนำไปใช้ ดังนั้น เริ่มต้นตั้งแต่การเก็บรวบรวมข้อมูล การประมวลผล การคำนวณค่าเบี่ยงเบนหรือความแปรปรวนเพื่อสรุปผล ตีความนำผลสู่การใช้งาน ต้องเร็วมากแบบใช้กลยุทธ์และวิธีที่เลือกใช้ คือ ใช้องค์ความรู้ในตัวเราให้เป็นประโยชน์เสมอ จะสามารถ ลดทรัพยากร ได้แค่ คน เครื่องมือ ฯลฯ ที่สำคัญ คือ ระยะเวลา
ด้วยผู้เขียนผ่านการศึกษาวิชาสถิติประยุกต์ กลายเป็นองค์ความรู้พื้นฐาน แบบฝังลึกในตน จึงใช้วิชาพลิกแพลง ด้วยสมองมนุษย์ ไม่ได้พึ่งพาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ประมวลผล เนื่องด้วยขนาดของข้อมูลสามารถรับมือไหว พียงเป็นผู้บันทึกข้อมูลที่เก็บมาโดยสมาชิก หรือตนเอง เป็นฐานข้อมูลสำหรับวิเคราะห์ ประมวลผล (ตรงนี้เพื่อควบคุมความแม่นยำ) เราต้องการค่าสถิติตัวไหนมาตัดสินใจ ก็คำนวณออกมา สรุปผล และนำไปสู่ การตั้งโจทย์ หรือเป้าหมายย่อยถัดไป เพื่อไต่ไปสู่เป้าหมายใหญ่ เช่น เริ่มต้นบันทึกรายการขายผลิตภัณฑ์ เก็บข้อมูลลูกค้าที่ออกพบปะ ในหลากกลุ่มผลิตภัณฑ์ เพื่อใช้เปรียบเปรย ดูตัวเลขการเติบโตของยอดขาย จำแนกตามปัจจัย เช่น การแปรรูป เพื่อวัดผลการเข้าตลาดเริ่มแรก เราจะใช้กลุ่มลูกค้าใหม่เท่านั้น เพื่อป้องกันปัจจัยอื่นที่มีผลกระทบ ต่อผลการทดลอง จะทำให้ตีความผิดพลาดได้
“การจัดการความรู้” ผู้เขียนแทบไม่เอ่ยคำนี้เลย แต่ต้องนำมาปฏิบัติตลอดเวลา เทคนิเชียลรุ่นเกษียณผู้หนึ่ง ถูกขอร้องให้เป็นเลขานุการการประชุมการปรับปรุงกระบวนการผลิตให้ผู้เขียนเสมอ เขาจับประเด็นเฉพาะในการผลิตได้ดีมาก(ผลการเรียนเป็นกลุ่มหัวกะทิ) แม้จะใช้การจดด้วยปากกา ก็จะมีพนักงานสำนักงานช่วยเขาพิมพ์ และเรียนรู้สาระไปด้วย ผู้จัดการสายสำนักงานก็ใช้ประสบการณ์เดิมในอุตสาหกรรมนี้ ช่วยบริหารทิศทางอุตสาหกรรม ในยามที่ขาดหายบางตำแหน่งไป เราต้องแลกเปลี่ยนความรู้และข้อมูลกับผู้เกี่ยวข้องทุกระดับ สำหรับผู้เขียนในครั้งนี้ ข้อมูลจะกลายเป็นความรู้ของเรา เมื่อเรานำมาจัดการพิสูจน์ด้วยตนเองเท่านั้น ไม่เว้นแม้เป็นความรู้ การเข้าพิธีบวงสรวงศาล ท่านพรามณ์จากราชสำนัก ผู้นำประกอบพิธีกรรมให้การยอมรับ “เจ๊” ก็เรียกว่าสอบผ่าน ความรู้งานพิธีกรรม ...พระสงฆ์ธุดงค์ พระสงฆ์จากวัด จากถ้ำเราก็แลกเปลี่ยนความรู้ศาสตร์กันได้ ด้วยความบังเอิญ หรือไม่ใช่
ตลอดเวลางาน เราแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่าง ผู้ร่วมงานทั้งระดับบริหาร และระดับพนักงาน จบปลายปี ด้วยการทดลองออกบูธ เพื่อทดสอบสินค้าทั้งหมด อีกครั้ง จริงๆแล้ว ผู้เขียน จัดการความรู้ บริหารองค์กร แบบจับแพะชนแกะ เกือบ ๑ ปี เพื่อนำข้อมูลความรู้ของแพะกับแกะในองค์กร มาขับเคลื่อน จนสามารถเจาะช่องทางออกมาได้ เป็นที่ประจักษ์ของผู้มีวิสัยทัศน์ และองค์กร บางเรื่อง เก็บข้อมูลเพื่อวิจัยหาผลสรุป ได้แก่ การเข้าตลาดของผลิตภัณฑ์ ในสถาณการณ์ปัจจุบันและ ผลิตภัณฑ์เชิงนวัตกรรม ที่อาจกลายเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่ ทั้งหมดนี้ผู้เขียนใช้ทรัพยากรที่เกินจำเป็น หรือปล่อยทิ้ง บางทีสมาชิกยังระดมทุนเพื่อกิจกรรมบางอย่าง เป็นข้อพิสูจน์ว่า ปัจจัยสำคัญไม่ได้อยู่ที่ทุน หรืองบประมาณ แต่ อยู่ที่ความท้าทาย หรือ อาจกล่าวว่าความสำคัญหรือ ความจำเป็นของโจทย์ กับสภาวะคับขันที่เกิดขึ้น ต้อง รอดกับไม่รอด สิ่งที่ไม่คาดคิด ก็เกิดขึ้นได้เสมอ
ต้นปี ๒๕๕๗ ผู้เขียนปฏิเสธความรับผิดชอบงานจัดการด้านการตลาด เพราะมีสิ่งสำคัญกว่านั้น คือองค์กร จึงต้องกลายเป็นนักทดลองบริหารระดับสูงขององค์กร โจทย์คือ การจัดการองค์กร เพื่อ ธุรกิจเดินได้ แน่นอนว่าไม่พ้นความรับผิดชอบงานด้านการตลาด เมื่อภายในองค์กรเริ่มมีความพร้อม เราออกตลาดใหญ่เข้าพบลูกค้า ที่ทีมเดิมเคยเข้าพบและมีข้อมูล แม้จะไม่เคยซื้อขายกัน เพื่อทบทวนสรุปผลข้อผิดพลาดที่เคยดำเนินการไป เพื่อปีถัดไปจะมีทางเลือกในการขายที่เติบโตขึ้นอีก
ในภาค ๒ นี้ ผู้เขียนต้องแลกเปลี่ยนความรู้กับ นายช่างใหญ่มืออาชีพแทนผู้บริหารมืออาชีพ เพราะนี่ คือ จุดอ่อนที่องค์กรขาดไป ตั้งแต่เริ่มต้นคือ งาน Project Management สิ่งใดที่ขาดไป และยังไม่ได้ทำ ก็ต้องทำทันที ก่อนที่จะก้าวเดินก้าวถัดไป
พนักงานในองค์กร จะรับทราบตรงกันว่า สามารถฝึกทักษะการทำงาน ได้มากกว่าหนึ่ง เมื่อมีโอกาส เช่น พนักงานผลิต ก็ฝึกทักษะช่างซ่อมเครื่องจักรด้วย เนื่องจาก ผ่านการศึกษาสายเทคนิเชียล บันทึกการทำงานของพนักงาน เป็นช่องทางที่ผู้เขียนใช้ในการพัฒนาบุคลากร เพื่อเฝ้าติดตามการถ่ายทอดที่ปรับเปลี่ยนจากการชี้แนะการเรียนรู้ตามสไตล์แต่ละบุคคล เราติดต่อกับสถาบันการศึกษาเพื่อให้ข้อมูลถึงสิ่งที่องค์กรต้องการจากนักศึกษาที่เรียนจบ และความร่วมมือในการพัฒนาสิ่งประดิษฐ์ นอกจากนี้องค์กรรับฝึกฝนนักศึกษาสู่การเป็นผู้ปฎิบัติงาน โดยมีพี่เลี้ยงเป็นพนักงานประจำ เพื่อนำไปสู่การจัดผังองค์กร แบบสายผู้เชี่ยวชาญ หรือความถนัด มีผู้ฝึก มีผู้ถูกฝึก มีผู้เชี่ยวชาญ และชำนาญการหลายระดับ จำแนกตามประสบการณ์การเรียนรู้ในสายงาน องค์กรจะมีความสัมพันธ์แบบวงกลม มีมิติ ไม่ใช่แนวราบ หรือแนวดิ่ง จนเกิดกำแพงระหว่างหน่วยงานอีกต่อไป
ชีวิต ความเป็นอยู่ และขวัญกำลังใจของสมาชิกในองค์กร เป็นเรื่องที่จำเป็น จึงมีร้านค้า ของสมาชิกที่เกิดจากการระดมทุน ดำเนินงานอย่างมีหลักการ พนักงานมีโอกาสกินข้าวหม้อเดียวกัน ช่วยเหลือกัน การสร้างให้เกิดโอกาสนั้น เป็นหน้าที่สำคัญของผู้บริหารองค์กร แม้เป็นไปไม่ได้ ที่สมาชิกทุกคน จะยึดถือความดี แต่ จะมีการสร้างบรรทัดฐาน ให้ทราบโดยทั่วกัน ถึงสิ่งที่ถูก สิ่งที่ผิด สุดแท้แต่ผู้นั้นเลือกกระทำ แม้จะอยู่นอกเหนือกฎระเบียบ หรือหลีกหนีกฎ สุดท้ายก็เป็นกฎแห่งการกระทำ เพียงช้าเร็ว...ถ้าองค์กรสามารถควบคุมสิ่งที่ถูกได้มากกว่าผิด ก็ย่อมแสดงถึงความเจริญรุ่งเรือง ก้าวหน้า และมั่นคง มีความสุข ฯลฯ แม้ไม่ใช่ว่า น้ำหนักโน้มเอียงไปทางสิ่งที่ผิด องค์กรจะอยู่ไม่ได้
เราจัดให้มีการประชุมเช้าพร้อมหน้าทุกวันทุกคน แบบเท่าเทียม เพื่อฝึกแสดงออก และเตรียมพร้อมอย่างกระตือรือร้นสำหรับแต่ละวันทำงาน เป็นช่องทางการสื่อสารถ่ายทอดความรู้และข้อมูลแล้วแต่ท่านใดจะนำเสนอ พนักงานจะได้รับทราบความคืบหน้า นโยบาย ทางตรง จากฝ่ายบริหาร ในสถานการณ์แบบนี้ ต้องการการสื่อสารที่รวดเร็ว และถูกต้องแม่นยำ ซึ่งลดผลกระทบจากความเบี่ยงเบนของความผิดพลาดด้านการสื่อสาร นำไปสู่การสรุปผลการทดลองที่มั่นใจได้
ช่วงปลายปี ผู้เขียนจัดชุดใหญ่ โดยฝึกให้ฝ่ายสำนักงานประชุมเย็น เพื่อเตรียมพร้อมงานในตอนเช้าวัดถัดไป อาจมีความเข้าใจผิดพลาดบ้าง แต่คงจะก้าวต่อไปได้ ในงานเลี้ยงซึ่งผู้เขียนทดสอบให้จัดแบบงานเลี้ยงประหลาดใจ(ทำทันที) พนักงานทำได้ดี แต่ด้วยวัฒนธรรมไทย จึงยังไม่พร้อมที่จะพูดคุยเปิดใจ เพื่อนำไปสู่การพัฒนา แต่ก็มีพนักงานบางส่วนที่รับลูกการจัดการความรู้ที่เนียนไปกับงานเลี้ยงนี้ ผู้ที่ได้รับรางวัลก็จะมีความภาคภูมิใจ ที่รักษาเวลาการมาทำงานอย่างสม่ำเสมอสำหรับการทำหน้าที่แรงงานในอุตสาหกรรมนี้ ตบท้ายด้วยการจัดประชุมนำเสนอผลงานสิ้นปี เพื่อจุดประกายความท้าทาย ในปีต่อไป
งานผู้เขียนจบลง ผู้เขียนส่งมอบงานกับคนที่จะมีความรู้สามารถรับได้ ส่งมอบวัตถุกับคนที่จะมีความสามารถรักษาวัตถุได้ ขอบคุณสัจจะ ในมิติที่มองไม่เห็น ซึ่งอาจพบได้น้อยมากในมิติที่มองเห็นในปัจจุบัน ผู้เขียนตระหนักเสมอว่า ทุกเวลานาทีเป็นวิกฤต เวลาและวารี ไม่ไหลย้อนกลับ ซึ่งไม่แน่ว่าทุกคนทุกระดับเข้าใจตรงกัน จะสามารถยิงเป้าหมายได้ทุกประตูไม่พลาดทีเดียวเชียว
เรื่องเล่านี้เป็นเพียงเศษเสี้ยวของพลังความรู้ที่ได้รับจากการทดลองเรียนรู้ การจัดการความรู้สู่งานวิจัย ครั้งนี้ เพราะไม่สามารถบรรยายถ่ายทอด เป็นคำพูด หรือบันทึกได้จบสิ้น เว้นแต่ถูกหยิบยกมาใช้ในมุมใดมุมหนึ่ง ผู้เขียนสัมผัสได้ถึงการหมุนเกลียวของพลังงานความรู้เข้าสู่แก่นที่ว่างเปล่า แต่เป็นศูนย์กลางของความจริง สมาชิกผู้ปฏิบัติไม่เคยรับรู้ อะไร คือ วิจัย? อะไร คือ การจัดการความรู้? สิ่งใหม่ๆ ที่ผู้บริหารแฝงกำหนดโจทย์ให้เขาทำอยู่เสมอ และต้องทำทันที เพียงพวกเขาทำได้ดีบรรลุผลเพียงใดเท่านั้น ซึ่งพวกเขาต้องอาศัยการจัดการความรู้ ก็จะสามารถเก็บแต้มได้เสมอ
ผู้เขียนกลับมาอ่านบันทึกใน GotoKnow ตั้งแต่ ๙ ปี ที่แล้ว เรื่อยมา... จนล่าสุด เพื่อทบทวนตนเอง บันทึกมีมิติ ไม่ใช่แนวราบเท่านั้น เพราะเราตีความได้ลึกไม่รู้จบ ตามที่ตัวเราพัฒนา...เป้าหมายที่ผู้เขียนตั้งไว้ก่อนสมัครเข้าฝึกฝนทักษะ การจัดการความรู้ กับ สคส (นี่คือ โจทย์ความรู้สึก ของ KM Intern คนแรก)บรรลุแล้ว การเรียนรู้งานวิจัยเพื่อท้องถิ่นก็ไม่เสียของ เมื่อได้ทดลองนำองค์ความรู้นั้นมาปฏิบัติ ธรรมชาติกำหนดให้เกิดแผนงานที่ต้องทำ
เมื่อผู้เขียนได้เข้าฟังการบรรยาย ความท้าทายของระบบจัดการความรู้การวิจัยเพื่อการนำไปใช้ประโยชน์ ทีมผู้บรรยายใช้การเล่าเรื่องประสบการณ์ และเกิดการเปิดใจจนเกิดความรู้ ที่เป็นความจริงถึงคำว่า... นักวิจัย ทำทุกสิ่งให้ง่าย เพื่อบรรลุเป้าหมายหรือโจทย์วิจัย และคืนสู่สามัญ คือ ระดับความรู้สูงสุด (ปริญาเอกหรือสูงกว่า) แม้จะมีปัญหาว่า ตั้งโจทย์...อย่างไร อะไร ใครเป็นผู้ตั้ง ฯลฯ สำหรับผู้เขียน เมื่อรับงาน ทุกสิ่งคือความรับผิดชอบของเราและเข้าใจว่า ในที่ประชุมจะเข้าใจตรงกันนี้ ตามที่ผู้ดำเนินรายการสรุป
อีกประเด็น ที่ได้เรียนรู้ถึงประโยชน์ โดยแท้จริง ก็คือ การเข้าฝังตัวในองค์กรของนักวิจัยในระยะเวลาหนึ่ง เป็นทางเลือกที่เอกชนหัวก้าวหน้ากำลังให้ความสนใจ
“การแก้ไขปัญหา คือ ทำให้สมดุล ซึ่งมีมุมมองหลายๆด้าน ต้องครอบคลุม” เป็นคำกล่าวของ ผู้บรรยายซึ่งมีประสบการณ์ทำงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ (สื่อความหมายว่า ไม่บังคับ) ท่านเน้นย้ำให้เราตระหนักว่า การใช้ภาษาไทยทุกคำมีความหมายต้องตีความทุกคำ มีความสำคัญยิ่ง ผู้เขียนประทับใจและเชื่อมโยงถึงสิ่งที่ได้ทำมา และเห็นผลจริง เพราะเราเป็นคนไทยย่อมมีรากเหง้าภาษาวัฒนธรรมที่สละสลวยสวยงามเป็นเอกลักษณ์ และยังเป็นอาวุธป้องกันตัว จากมหาภัย
บัดนี้ผู้เขียนเข้าใจแล้วว่า “พุทธ” เป็นวิทยาศาสตร์ สามารถพิสูจน์ได้ ด้วยตนเอง จากการทดลอง สามารถเชื่อมโยงแก่นความรู้ของทุกศาสตร์อย่างเป็นธรรมชาติ หรืออัตโนมัติ พระพุทธองค์ทรงค้นพบ “สัจจธรรม” ในอดีตนั้นผู้เขียนเพียงรับข้อมูลนี้ แต่ไม่เกิดความเข้าใจ ผู้เขียนย้อนนึก ผู้สอนย้ำเสมอ ว่า“ทุกอย่างพิสูจน์ได้จริง” นี่คือ ความรู้ใหม่ที่ผู้เขียนได้รับหลังการเขียนระบาย หรือถ่ายทอด ความรู้ข้างต้น
ด้วยความขอบคุณอย่างหาที่สุดมิได้...ทุกบุคคล ทุกสถานที่ ทุกองค์กร ทุกสิ่งในทุกมิติ ที่มีส่วนร่วมในเส้นทางสายนี้...
ขอบคุณพลังธรรมชาติจาก แม่น้ำแม่กลอง ต้นกำเนิด ที่ จังหวัดกาญจนบุรี ไหลผ่านจังหวัดราชบุรี และสิ้นสุดที่ จังหวัดสมุทรสงคราม ซึ่งมีส่วนให้พลังความรู้ใหม่นี้
ความเห็น (2)
วีร์
ดีใจที่ทราบข่าวคราวครับ ขอบคุณที่ส่งภาพวาดไปให้ หนุ่มไปหน่อย
วิจารณ์
เรียน อาจารย์วิจารณ์
การออกบูธ ที่งานเกษตรแฟร์ กำแพงแสน มีน้องๆนักศึกษา มาหารายได้พิเศษ ทำให้อยากช่วยส่งเสริมพวกเขา แม้จะไม่ใช่มืออาชีพ และอยากทราบว่า งานศิลปะ จะไปได้กับผลิตภัณฑ์ประเภทที่ทดสอบอยู่หรือไม่ โดยการไปนั่งเฝ้าดูเขาทำงาน สุดท้ายกลายเป็นภาพการ์ตูนล้อ เนื่องจากใกล้ปีใหม่ จะมีเรื่องเล่า รายงานอาจารย์ด้วย แต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้ ....เวลาผ่านไป กลับมีน้องนักศึกษา จาก ม.มหิดล สนใจผลิตภัณฑ์ เข้ามาติดต่อ พวกเขาต้องการทดสอบผลิตภัณฑ์เพืื่อใช้ทำ วอลเปเปอร์แบบญี่ปุ่น โดยมีผู้สูงอายุที่อยุธยา เป็นผู้ทอ จึงเกิดการ ลปรร.กัน น้องๆ เป็นเด็กน่ารักมาก มีศักยภาพสูง โลกทัศน์กว้าง มีมารยาทงามอย่างไทย และเป็นสากล มีอุดมการณ์เยี่ยม เราได้ให้ตัวอย่างแก่พวกเขาฟรี เขาดีใจมาก เพราะกังวลว่า งานพิเศษตัวนี้ราคาแพงแบบในต่างประเทศ จึงได้โอกาสฝากภาพอาจารย์ไปกับน้องๆ ซึ่งต้องไปมหาวิทยาลัยอยู่แล้ว เขายังโทร.กลับมารายงานว่าได้จัดการส่งถึงมือเลขาฯเรียบร้อยแล้ว สุดท้าย คือ ไม่เป็นไปตามแผนที่คิด แต่เป็นไปตามความบังเอิญ กว่า ...ของขวัญชิ้นนี้ จะถึงมืออาจารย์ ต้องผ่านด่านการสร้างคุณค่าพอสมควร และล้วนแล้วแต่ได้ค้นพบเยาชน ทรัพยากรที่เป็นเพชร ภาพอาจารย์เลยดูเหมือนหนุ่มกระมังคะ และต้องมาเล่าเรื่องใน GotoKnow ด้วยตามสูตรที่อาจารย์มักให้โจทย์เสมอ
ด้วยความเคารพอย่างสูง
วีร์