มีวันหนึ่งในรอบปีที่ผ่าน ได้ไปพำนักที่สถานพยาบาลมีชื่อกลางเมืองกรุง ตกเย็นไม่มีอะไรทำ พาตัวออกเดินโต๋เต๋สำรวจเมืองไปเรื่อย เดินไปเหลียวตามองไป กทม.ปลูกต้นไม้ไว้ ๒ ข้างถนน เงาไม้ไม่ร่มรื่นก็จริง แต่ก็มีมุมที่สร้างความแปลกใจ
แถวโคนต้นไม้บางต้น มีไม้ดอกปลูกไว้คลุมดิน บ้างขึ้นหนาแน่น บ้างหรอมแหรม ความแข็งแรงงดงามไม่ต้องพูดถึง เหลือน้อยมาก เห็นแล้วนึกถึงอากาศ ปลูกต้นไม้ไว้ช่วยฟอกจะไหวเหรอ แค่นี้ต้นไม้ก็แย่กันแล้ว จะมีแรงนำพาตนช่วยคนได้ยังไง
บนถนนมีรถวิ่งผ่านหนาแน่น วิ่งเร็วปรู๊ดปร๊าดไปมา จะข้ามถนนลืมขึ้นสะพานลอยพลาดเจ็บตัวง่ายดาย แถวนี้มีตลาดด้วย
วันหนึ่งแวะไปเที่ยวตลาด ตลาดสดเล็กๆตรงนี้มีของมากไม่เบา เดินเลียบบนทางเท้า ออกกำลังกายไปด้วย เดินอยู่ครู่ใหญ่ๆก็ได้กลิ่นหอมอ่อนๆโชยมา เหลียวมองหาต้นตอไม่เห็น เดินไปมาอยู่หลายวันก็เจอต้นตอกลิ่น ดอกไม้ทรงปากแตร สีตุ่นๆ ดอกน้ำเต้าญี่ปุ่น
น้ำเต้าญี่ปุ่น เป็นอีกชื่อของน้ำเต้าต้น พืชตระกูลเดียวกับดอกปีบ แคหางค่าง เพกา ผลมีน้ำหนักมาก เนื้อมีรสเปรี้ยวอมหวาน ผลดิบรสเปรี้ยว ไม่ใช้เป็นอาหาร ในส่วนใบ เปลือกต้น เนื้อในผลมีเภสัชสรรพคุณอยู่ด้วย
๘ สิงหาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความเห็น