( บันทึก) ...หกวัน...ใน..เบอรลิน..กับแกลลอลี่ชีวิต วันนี้
มันเป็นท้องฟ้า ก่อน ค่ำ..เมื่อวันวาน....กับ ยอดไม้..ที่สูงแข่งหลังคา กับ..วันเวลา...
นกไม้...บิน ไม่ได้ เพราะมัน แขวนติด..บนเส้นด้าย...มิได้ ทยานอยาก..กับท้องฟ้า..และ..วันเวลา
แกว่ง หน้าแกว่งหลัง...ยึดตึด..บนชีวิต..ที่มีเส้นด้าย ผูกพัน..จน จีรัง..กับ..วันเวลา..แลท้องฟ้าที่แปรผัน
กลับหน้ากลับหลัง..หมุนไปหมุนมา....ชีวิต นก ไม้..บนแมกไม้ กับหลังคาที่ถูกบดบัง...บน ระเบียงชีวิต..
ที่เบอรลิน ในแกลลอลี่ชีวิต..วันนี้...
(ชีวิต คนเรา คงเหมือน นกไม้ ตัวนี้ ..เนอะ...?..ท่านเห็นด้วยไหม เนี่ยะ..?...)..นกไม้ ยอดไม้ หลังคาตึก...ท้องฟ้า..ตะวัน....สรรพสิ่งที่เห็น..วันนี้..ในหกวัน..เบอรลิน..."ยังมีต่อ"
ความเห็น (3)
อ่านแล้วคิดถึงเพลงไทยสากลอมตะชื่อ "กังหันต้องลม"...กังหันต้องลมหมุนวน เปรียบใจคนหมุนเวียนผัน ไม่รู้ว่าวันละกี่หน...
ชีวิตคือละคร..บทบาทบางตอน..ชีวิตยอกย้อน ยับเยิน.เพลง.ท่อนนี้..สมยศทัศนพันธ์ร้อง..ตอนกังหันต้องลม..ดัง..ค่ะ ...คุณนงนาท สนธิสุวรรณ...แล้วยังนึกถึงเพลงที่คุณศรีไศล ร้องไปน้ำตาคลอ..แต่ก็ร้องจนจบเพลง...เจ้าค่ะ...ขอบพระคุณ..เจ้าค่ะ..
นกไม้ของไทยหรือของฝรั่งครับ
ลองทำแบบหังหันไทยดีไหมครับ