กลอนไทยสไตล์ค่าว : ชาวนาไทย..ยังไงดี?
25/7/2558
********
“กลอนไทยสไตล์ค่าว : ชาวนาไทย..ยังไงดี?”
เรื่องชาวนา นานมาก่อนไซร้ ตัวผมจักได้ ยกเล่ากล่าวขาน
ชาวนาไทยภักดิ์ รักษาลูกหลาน อยู่สุขสำราญ เบิกบานทั่วหน้า
พออยู่พอกิน ไม่หมิ่นข้าวกล้า ผลิตออกมา ฟูมฟัก
คัดเมล็ดพันธุ์ ขยันยิ่งนัก เก็บเกี่ยวก่อนได้ ดูแล
ตากแดดอาบร้อน ผึ่งลมกระแส ก่อนนำนวดแปร เป็นพันธุ์เม็ดข้าว
ถึงวันเหมาะสม เดือนแปดเดือนเก้า หว่านกล้าก่อนเอา ปลูกน้ำ
ถอนมาฟาดตี ด้วยเท้าอีกซ้ำ ปรับแต่งรากข้าว เบาแรง
เมื่อเท่ากันแล้ว มัดตั้งเป็นแผง พอเห็นแดดแรง สร้างทึมงึมป้อง
วันไหนจะดำ นำลงสู่ห้อง ของท้องทุ่งนา มานะ
ลงแขกด้วยกัน สุขสันต์นันทะ ร้องส่งแซวได้ ไมตรี
เจ้าของเร่งรัด รีบตัดปลายหนี หาบไปนาดี ที่คาดรอกล้า
ปลูกนากันไป แซวใส่”ก้อง” “หล้า” หนุ่มสาวบ้านนา ฮานะ
เอาแรงช่วยกัน ถือมั่นธุระ เกื้อหนุนกันด้วย ความดี
ชาวนาก่อนนั้น ผูกพันวิถี น้ำใจไมตรี ศักดิ์ศรีต่อสู้
ชาวนารุ่นใหม่ คนไหนก็กู้ หวังเงินคำชู อีกนะ
พันธุ์ข้าวน้ำมัน ปุ๋ยนั่นภาระ ยาคุมยาฆ่า มากมาย
ซื้อกันเต็มล้น ที่คนวางขาย เครดิตกระจาย รูดจ่ายไม่อั้น
รถส้มรถไถ คันใหม่กีดกั้น แย่งงานคนไป ไวนัก
หาอยู่หากิน ท้องถิ่นไม่พัก เงินทองหาได้ ไม่พอ
“ลงแขก”เคยย้ำ จำจากแล้วหนอ ชาวนามอซอ อดดำเกี่ยวได้
คนหนุ่มลูกหลาน ทำงานเมืองใต้ ลูกชาวนาไทย ใช่นะ
เป็นลูกโรงงาน สืบสานธุระ บวชพระยังต้อง จองลา
พ่อแม่แก่นัก อยากพักบ้างหนา งานไร่งานนา ใครมาต่อฝั้น
ชาวนาของไทย ต่อไปคงสั้น เหลือคนแก่ดัน ช่วยค้ำ
คนหนุ่มที่เหลือ ยังเบื่อด้วยซ้ำ ดั่งคนเข้าถ้ำ มืดมน
กว่าจะได้พบ ทางออกอีกหน นานมากเหลือทน ขาดคนต่อสู้
เชิญชาวนาไทย ของเราทุกผู้ ส่งเสริมฟื้นฟู เรียนลัด
คำสอน “ในหลวง” “สามห่วง” สอนชัด “สองเงื่อนไข” ได้ พอดี
นำเอามาใช้ ใส่ในวิถี ตั้งต้นให้มี กันทั่วทุกบ้าน
ให้ลดต้นตอ เงินก่อทุกด้าน เริ่มจากข้าวพันธุ์ เถิดนะ
ยาฆ่ายาคุม ทุกกลุ่มควรละ เลิกปุ๋ยใส่เข้ม เคมี
มุ่ง “อินทรีย์” ไว้ ในดินวิถี ชีวิตเรามี สิ่งดีก้าวหน้า
สติตั้งใจ วินัยทุกท่า กินอยู่นำพา ความรัก
พึ่งพาตัวตน อย่าขนมานัก ของแต่งใส่บ้าน ผลาญเงิน
อย่าหลงลูกรัก กลัวจักขวยเขิน ทำงานหนักเกิน หาเงินเองบ้าง
อยากได้แบบเขา หาเอารับจ้าง ค้าขายริมทาง เต็มล้น
ไม่ต้องวอนขอ มารอดึงค้น กระเป๋าในบ้าน แม่ยา
ทำงานบ้างนะ ถ้าอยากศึกษา กู้เงินเขามา นำพาเป็นหนี้
ชาวนาสมัย ใส่ใจเร็วรี่ เพิ่มเติมให้มี ชำนะ
ตัวอย่างที่เขา สำเร็จนั่นละ เราควรเข้าใกล้ เรียนดี
ถามไถ่ตอกย้ำ ตามแบบวิถี ของท่านเร็วซี ใช่มีแต่อ้าง
หมั่นอ่านหมั่นหา สิ่งมาเสริมสร้าง ครอบครัวเบาบาง ค่าใช้
บัญชีศึกษา แม่จ๋าลองไว้ เราควรจะได้ ควบคุม
ค่าไฟค่าน้ำ ค่าฟาร์มหมูหลุม ค่าเพื่อนชุมนุม ขนมลูกหล้า
ตัวเลขจะเห็น โดดเด่นเดือนหน้า ใช้จ่ายใดมา บันทึก
เกษตรกร ขอวอนหยุดนึก คาดหวังเลขช่วย อวยมา
รวมกลุ่มกันไว้ จักได้แน่นหนา ผองพาลพารา ไม่มาหลอกได้
ตัวผม”พี่หนาน” เล่าขานแบบใต้ จักขอลาไป แต่นี้
ด้วยปรารถนา พร่ำมากล่าวชี้ ขอวางเท่านี้ ก่อนนาย
อภัยกาล ชำนาญอาจด้อย เคลื่อนคล้อย ค่อยจบลง ก่อนแลนายเอย.
...
ขอบคุณภาพประกอบจาก...
http://topicstock.pantip.com/camera/topicstock/2009/08/O8195888/O8195888.html
ความเห็น (5)
ขอบคุณที่นำมาฝากกันจ้ะพี่หนาน
I remember buffalo rides -- in the good old days -- before computer programming -- now mobile phone networking ... yes what's next?
ขอขอบคุณครู อาจารย์ กัลยาณมิตรที่เคารพรักทุกท่านที่ให้กำลังใจมากครับ..
คุณมะเดื่อ
GD
วินัย เจริญเฉลิมศักดิ์
….. อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/592842
ขอบคุณคุณครูมะเดื่อที่นำภาพธรรมชาติสวยๆ มาฝากครับ
สวัสดีและขอบคุณอาจารย์ sr. ที่แสดงความเห็นร่วม ไม่น่าเชื่อว่า อ.จะเคยขี่ควายนะครับ
บรรยากาศความทรงจำดี ๆ ครั้งเก่า ๆ ก่อนยุคสมัยคอมฯ ตามติดมาด้วยยุคปัจจุบันแก่งการเชื่อมต่อกันทางโทรศัพท์มือถือ ...และ ต่อไปก็คงจะเป็นยุคแห่ง "คนบิน" "รถบิน" "คนเหล็ก" และ "ควายเหล็ก" เต็มรูปแบบนะครับอาจารย์...
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนมากนะครับผม