..... มุจลินทร์ .....

..... ระลอกพริ้วเป็นทิวคลื่นดูตื่นตา

ในไม่ช้าเกลียวน้ำซ้ำฟาดโผง

ดำมะเมื่อมเหลื่อมเท่าเสากระโดง

ผลุบโผล่โขงโล่งกว้างกลางแสงจันทร์

.. หัวมีหงอนย้อนเสยเผยให้เห็น

ตาที่เป็นสีแดงแข่งจ้าหยัน

เขี้ยวยาวโง้งโค้งงอดุจขอฟัน

ลำตัวนั้นประมาณคร่าวยาวลำตาล

.. ทุกคืนเพ็ญเด่นฟ้ามาปรากฏ

เหมือนกำหนดบทบัญญัติเป็นวัตรฐาน

พุทธบูชาคารวะพระโพธิ์ญาณ

พระธาตุผ่านกาลล่มจมโขงมา

.. ชาวบ้านเห็นเป็นประจำย้ำเตือนจิต

จะเป็นมิตรผู้ใกล้ใฝ่ศาสนา

หากละเมิดเกิดอาเภทเหตุนำพา

ฝนจากฟ้าจะถล่มท่วมจมเต็ม

.. จากพื้นบ้านขานกล่าวราวตำนาน

เหมือนดังอ่านนิยายขายรวมเล่ม

แดนพญามุจลินทร์ถิ่นเลื้อยเล็ม

เขตหวงเข้มเต็มด้วยถ้ำใต้น้ำริน

.. จึงเกี่ยวเนื่องเรื่องบอกออกพรรษา

บั้งไฟพญานาคส่งคงรู้สิ้น

คนแห่แหนแน่นขนัดนัดยลยิน

เพื่อถวิลผินมองให้ต้องใจ

..สิบห้าค่ำเดือนสิบเอ็ดเสร็จฟ้าฝน

ต่างเตรียมยลปรากฏการณ์จะขานไข

ริมแม่โขงเคยโล่งว่างห่างออกไป

คนหลั่งไหลใฝ่มองจ้องของจริง

ผู้ประพันธ์ : วันปีย์

[วันปีย์]

เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับตำนานและความเชื่อของคนในท้องถิ่นในแถบริมฝั่งแม่น้ำโขง จนเกี่ยวโยงไปถึงเรื่องของบั้งไฟพญานาคที่จะเกิดเป็นประจำในวันออกพรรษาของทุกปี ครับ

[for far]

^_^ ตำนานเล่าขานที่นานแสนนานนะค่ะ