..... ชมดง .....(ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒)

๐๐ กระแตต่ายตะกายแข่ง ................ปรอดแย่งมะปรางหวาน

เขม้นมองชะเง้อผ่าน ........................ชะนีซ่านตะโกนดัง

๐๐ คะนองคึกระทึกใจ .......................จระเข้ใหญ่มิไกลฝั่ง

ระลอกคลื่นสะเทือนยัง ......................ตลิ่งข้างประดังแรง

๐๐ กระต่ายตื่นกระโจนวิ่ง ..................ละทุกสิ่ง ฤ มุ่งแฝง

จะทดลองประลองแข่ง .......................สะสางแย่งสิเต่าดู

๐๐ กระจาบน้อยจะลอยหลีก ...............กระพือปีกละลิ่วสู่

พระพายพัดสะบัดพรู ..........................ประดู่ต้นสะท้านใบ

๐๐ มะขามเทศวิเศษนัก .......................อุดมฝักประจักษ์ใน

ดกดื่นรื่นประทับใจ ..............................นกน้อยใหญ่ก็ใฝ่บิน

๐๐ ทุเรียนป่าระอาเหลือ ...................... บ่มีเนื้อมิน่ากิน

จะร่วงหล่นกระทบดิน ............................กระจายกลิ่นสะพัดหอม

๐๐ มะเดื่อดงแมลงหวี่ ...........................กระชั้นถี่ทวีตอม

เมล็ดในก็โดนพร้อม ..............................เจาะดมดอมสิข้างใน

๐๐ กระดังงาผกากรอง ...........................กุหลาบมองสะดุดใจ

จะขึ้นเอง ฤ ปลูกไว้ ...............................พิไลเลิศตระการตา

๐๐ เขม้นมอง ณ ท้องธาร .......................สะพรั่งบานปทุมา

กระจับแพเกาะลอยหน้า ..........................ใบผลิชวนชม

๐๐สลิดว่ายสวายผลุบ ............................ชะโดฮุบกระจายขรม

สลาดเวียนกระชั้นข่ม ..............................สลายจม รวิแรง

๐๐ พระอาทิตย์สถิตเที่ยง ........................สะท้านเลี่ยงมิสู้แสง

พลังกล้าจะมาแกร่ง ................................กระทำแข่งทวีคง

๐๐ ลุกาลกลับระงับท่อง ..........................จะเที่ยวมอง ณ ไพรพง

ประพฤติได้ดุจใจจง ................................ในฤทัยตน

ผู้ประพันธ์ : วันปีย์