คิดถึงท้องนา


ตามชื่อบันทึกเลยครับ ผมเองคิดถึงท้องนาที่เคยนอน เดิน นั่ง ทำกิจกรรมมากมายที่ท้องนา สมัยเด็กๆนอนกระท่อมนา ตื่นเช้าปั่นจักรยานไปโรงเรียน ตกเย็นหาปู ปลา ในนาสนุกดี

ความทันสมัยและการพัฒนาของประเทศทำให้ วิถีชีวิตเปลี่ยนไป ผมเองผอมแห้งแรงน้อย สุขภาพไม่ดี ตอนเด็กๆ จึงชดเชยด้วยการเรียนหนังสือ ด้วยหวังว่าไม่อยากทำนา หลังจบ ป.๖

วันเวลาผ่านไป จนวันนี้ ผมผ่านการทำงานหลายหน้าที่ หลายตำแหน่ง

ทั้งงานเอกชน และงานราชการ ทุกๆอย่างที่ผลักดันเกิดจากครอบครัวทั้งสิ้น

ปีนี้เป็นโชคดีของผม ที่จะมีโอกาสได้กลับสู่อ้อมกอดท้องทุ่งนา เหมือนตอนยังเป็นเด็กๆ แม้ผมจะผ่านร้อนและหนาวมากมายปานใด ท้องนาท้องไร่ ยังอยู่และคอยผมเช่นทุกวันเสมอมา

ด้วยแรงขับแบบนี้ ผมจึงนำมากระทำ ต่อลูกศิษย์อันเป็นที่รักของผม ให้รู้จักทำงาน รักอาชีพ ที่เปรียบเหมือนชีวิตจิตใจของเรา งานเกษตรเหมาะสมกับทุกเพศ ทุกวัย และคนทุกๆคน

รอหน่อยนะท้องนาที่รัก ฉันจะกลับไปดูแลเธอ เราจะมีชีวิตชีวาเหมือนเมื่อครั้งที่ฉันยังเด็ก

</a></span></strong>

หมายเลขบันทึก: 592438เขียนเมื่อ 15 กรกฎาคม 2015 23:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 กรกฎาคม 2015 23:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ขอให้มีความสุขกับท้องนานะคะ

ดิฉันก็เคยทำนาค่ะ

-สวัสดีครับ

-ตามมาร่วมรำลึกถึงวันวาน

-ถือว่าโชคดีนะครับที่เราได้กลับมายืนอยู่จุดนี้..จุดที่จะช่วยพัฒนาต่อยอดและส่งต่ออาชีพเกษตรกรรม

-ต้นอ่อนของอาชีพเกษตรกรรมกำลังเริ่มขึ้นจากจุดเล็กๆ แม้จะเป็นเพียงก้าวแรกแต่ภูมิใจครับ..

-เป็นกำลังใจให้นะครับ...

เดินทางกลับไปบ้านวันไหนจ๊ะน้องครูรุต

คุณมะเดื่อจะมาบ้านหนองฝือวันที่ ๘ สิงหา

จะทันได้มาส่งน้องครูรุตไหมเนี่ยะ

ดีใจด้วยที่ได้ย้ายกลับบ้านแล้วนะจ๊ะ

สักวัน คุณมะเดื่ออาจจะไปเที่ยวแถว ๆ

บ้านน้องครูรุต์จ้ะ ขอให้โชคดีนะ

เราพบกัน ณ โกทูโนได้เสนอนะจีะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท