ตามชื่อบันทึกเลยครับ ผมเองคิดถึงท้องนาที่เคยนอน เดิน นั่ง ทำกิจกรรมมากมายที่ท้องนา สมัยเด็กๆนอนกระท่อมนา ตื่นเช้าปั่นจักรยานไปโรงเรียน ตกเย็นหาปู ปลา ในนาสนุกดี
ความทันสมัยและการพัฒนาของประเทศทำให้ วิถีชีวิตเปลี่ยนไป ผมเองผอมแห้งแรงน้อย สุขภาพไม่ดี ตอนเด็กๆ จึงชดเชยด้วยการเรียนหนังสือ ด้วยหวังว่าไม่อยากทำนา หลังจบ ป.๖
วันเวลาผ่านไป จนวันนี้ ผมผ่านการทำงานหลายหน้าที่ หลายตำแหน่ง
ทั้งงานเอกชน และงานราชการ ทุกๆอย่างที่ผลักดันเกิดจากครอบครัวทั้งสิ้น
ปีนี้เป็นโชคดีของผม ที่จะมีโอกาสได้กลับสู่อ้อมกอดท้องทุ่งนา เหมือนตอนยังเป็นเด็กๆ แม้ผมจะผ่านร้อนและหนาวมากมายปานใด ท้องนาท้องไร่ ยังอยู่และคอยผมเช่นทุกวันเสมอมา
ด้วยแรงขับแบบนี้ ผมจึงนำมากระทำ ต่อลูกศิษย์อันเป็นที่รักของผม ให้รู้จักทำงาน รักอาชีพ ที่เปรียบเหมือนชีวิตจิตใจของเรา งานเกษตรเหมาะสมกับทุกเพศ ทุกวัย และคนทุกๆคน
รอหน่อยนะท้องนาที่รัก ฉันจะกลับไปดูแลเธอ เราจะมีชีวิตชีวาเหมือนเมื่อครั้งที่ฉันยังเด็ก
</a></span></strong>
สู้ๆนะค่ะคุณครู
ขอให้มีความสุขกับท้องนานะคะ
ดิฉันก็เคยทำนาค่ะ