..... ฝากฟ้า นาแล้ง .....

.. แดดแผดจ้านาแล้งแห้งสุดทน

ฟ้าสีหม่นปนเมฆขาวพราวไสว

มองดูคลองคูน้ำสุดช้ำใจ

เหือดลงไปเห็นตมระทมจริง

.. ผืนนาแยกแตกระแหงแกร่งดังหิน

ยากทำกินดินย่อยยับอับจนยิ่ง

สุดหมองหม่นฝนล่าพร่าทุกสิ่ง

หมดพึ่่งพิงยิ่งทำให้ใจตรมตรอม

.. มือคว้าจอบกระสอบปุ๋ยลุยเข้าป่า

เลาะคันนาหาปูหนูตัวผอม

หรีดแมลงแฝงรูเลี้ยวเกี่ยวกะปอม

อึ่งตัวย่อมพร้อมผักหญ้าหักมากิน

.. โชคชะตาฟ้าลิขิตชีวิตทุ่ง

ไร้สิ่งฟุ้งปรุงแต่งแหล่งถวิล

ฝากชีพบนฝนสั่งหลั่งลงดิน

ทุกชีวินสุขใจไม่คิดรวย

.. ยามคืนค่ำลำบากหากไม่ชิน

ไร้เพลงพิณยินแค่หริ่งหิ่งห้อยสวย

ชมแต่ดาวพราวตามาอำนวย

เป็นตัวช่วยธรรมชาติวาดกำนัล

.. หากฝนมาฟ้าโปรดโอสถทิพย์

ดั่งจะหยิบยื่นพรูสู่ความฝัน

คงรอดตายหายยากลำบากพลัน

เริ่มบากบั่นเลี้ยงปากท้องผองชาวนา

ผู้ประพันธ์ : วันปีย์