วันนี้...ที่โรงเรียน


สิ่งที่พบก็คือ..นักเรียนอ่านเป็นคำไม่ได้ เนื่องจากเป็นคำใหม่..ที่มีตัวสะกด นักเรียนไม่คุ้นเคย..และนักเรียนยังใช้การสะกดตัวผสมคำ ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง แต่ปัญหาก็คือ..นักเรียนบางคน..ยังจำสระไม่ได้ เมื่อยังจำสระไม่ได้..การอ่าน..จึงไม่คล่องตัว..ตรงนี้จึงเป็นเรื่องที่ผมเป็นห่วงมาก

เดินทางไปประชุมที่สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรีเขต ๔ ปฏิบัติหน้าที่เป็นคณะกรรมการยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน..เขตฯจะทำ Road Map...เพื่อดำเนินงานไปสู่คุณภาพปลายทาง คือ ผลการสอบ NT และ O-net ที่โรงเรียนต้องร่วมด้วยช่วยกันขับเคลื่อน โดยมีเขตพื้นที่ฯนิเทศกำกับ ติดตาม ส่วนคณะกรรมการฯก็ต้องคิดค้นเครื่องมือ..สนับสนุน กระตุ้น ให้ข้าราชการครู ได้ใช้ความรู้ความสามารถ และบริหารจัดการเรื่องนี้เสียแต่เนิ่นๆ..

อยู่ที่เขตฯ..ผมคิดถึงโรงเรียนที่สุดเลย..รู้สึกห่วงหน้าพะวงหลัง จะเป็นอย่างนี้ทุกครั้ง..จะหนักหนาสาหัสหน่อยก็ตรงที่..วันนี้ที่โรงเรียนครูไม่อยู่ถึง ๒ คน..ผมออกมา ๑ คน ครูชั้น ป.๑ ก็ไม่อยู่ เธอต้องไปอบรมบ่มความรู้เกี่ยวกับ BbL ที่เขตพื้นที่ฯเช่นเดียวกัน..นักเรียน ป.๑ จึงต้องฝากครูที่อยู่ให้ดูแลความซุกซนไปก่อน

ผมเป็นห่วงเรื่อง..สวนหย่อม..บอกคนงานให้มาทำให้แล้วเสร็จ..โดยเฉพาะสระบัวหน้าห้องสมุด ฉาบและ เทปูนแล้ว น้ำจะต้องไม่รั่วซึม เสร็จแล้วครูนิรุตกับนักเรียนจะได้ลงมือปลูกไม้ดอกไม้ประดับ..เพื่อให้บริเวณห้องสมุดดูสวยงามเรียบร้อย พร้อมต้อนรับคณะที่จะมาเยี่ยมเยือน..ในงานวันทำบุญ..เนื่องในงานวันแม่แห่งชาติ ..ที่จะมาถึง

ถ้าอยู่ที่โรงเรียน..ผมชอบเดินดูความเรียบร้อย และเปิดน้ำที่โรงเห็ดนางฟ้า..คอยเตือนครูและนักเรียนอยู่เสมอว่า น้ำที่เปิดพรมโรงเห็ด เป็นน้ำประปา อย่าเปิดทิ้งไว้ ค่าน้ำแพงมาก...ถ้าเปิดนานเกิน..จะทำให้โรงเห็ดมีความชุ่มชื้นมากเกินพอดี เห็ดก็จะไม่ออกดอก จะทำให้ ดอกเห็ดเน่าเสียด้วยซ้ำ แต่ถ้าไม่เปิดน้ำเลย จะทำให้โรงเห็ดร้อนอบอ้าว เห็ดก็ไม่ออกดอกเหมือนกัน

ช่วงนี้ผู้ปกครองและครู..นำล้อยางรถยนต์มามอบให้โรงเรียนมากขึ้น ก็เลยบอกคนงานว่า ถ้าเสร็จภารกิจที่มอบหมายแล้ว ก่อนกลับ ช่วยนำสีน้ำมันทาล้อยางให้สวยงามด้วย..โรงเรียนจะใช้ล้อยางตั้งเรียงไว้ให้เด็กป.๑ - ๒ ได้เดินเล่นทรงตัว..ซึ่งเมื่อวันก่อนก็ได้ดำเนินการเรื่องนี้ ให้สนามเด็กเล่นอนุบาล เป็นที่เรียบร้อย..ก็ถือว่า..ทำได้สำเร็จแล้วถึงสองจุดด้วยกัน..

สิ่งที่ห่วงมากๆ ก็คือ..การอ่าน..ของนักเรียน..ถ้าผมได้อยู่โรงเรียน..จะเรียกนักเรียนมาอ่านให้ฟัง เป็นการสอนซ่อมเสริม..เด็กอ่านได้อ่านดี ก็ให้กำลังใจกันไป..แต่ที่พบเมื่อช่วงเช้า..ก่อนเดินทางไปเขตฯ ผมเรียกนักเรียนชั้น ป.๑ ทุกคน..มาอ่านหนังสือให้ฟัง โดยผมใช้คำพื้นฐานชั้น ป.๑ ที่นักเรียนยังเรียนไม่ถึง..

สิ่งที่พบก็คือ..นักเรียนอ่านเป็นคำไม่ได้ เนื่องจากเป็นคำใหม่..ที่มีตัวสะกด นักเรียนไม่คุ้นเคย..และนักเรียนยังใช้การสะกดตัวผสมคำ ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง แต่ปัญหาก็คือ..นักเรียนบางคน..ยังจำสระไม่ได้ เมื่อยังจำสระไม่ได้..การอ่าน..จึงไม่คล่องตัว..ตรงนี้จึงเป็นเรื่องที่ผมเป็นห่วงมาก

ครับ..ผมประชุมที่เขตฯเรื่องแนวทางการพัฒนาคุณภาพฯ...โดยรวม..แต่ก็อดไม่ได้ที่จะห่วงนักเรียนของตัวเอง..อาจเป็นเพราะ..ความจำกัดของโรงเรียนเล็กๆ..อะไรๆ..ก็จะประมาทหรือวางใจไม่ได้เลย...ครับ

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๓ กรกฎาคม ๒๕๕๘







หมายเลขบันทึก: 591988เขียนเมื่อ 3 กรกฎาคม 2015 20:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 กรกฎาคม 2015 20:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

เห็นความมุ่งมั่นของผอ.ครับ เป็นกำลังใจอีกคน

You're honored see at https://www.gotoknow.org/posts/591870

วันนี้ที่ห้องสมุด....

กำลังคิดว่า....ไหน ๆ ห้องสมุดก็ไม่ค่อยได้ใช้ประโยชน์นักแล้ว......

เอาไว้เอาไว้แบบนี้....ก็แล้วกัน ไม่ต้องเสียเวลามาจัดทำอีก

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท