....มั่นใจในผองเพื่อน.................มิลืมเลือนมุหมั่นทำ
ร้อยกรองร้อยกานท์ร่ำ.................สิตอกย้ำระลึกถึง
...อันฉันท์สรรค์ยากนั้น...............ฤ เราพรั่นจะกลับซึ้ง
ร่วมแรงดั่งฝูงผึ้ง........................ก็จักทึ้งทะลวงไป
...ตราตรึงกาพย์กลอนโคลง........ลุจรรโลงระบือไกล
ฝึกจารจักชาญได้......................มุเถิดให้ลุฟากฝัน
ขอบคุณบันทึกนี้ค่ะ