เรื่องสุดท้าย … ที่คุณพ่อสั่งไว้
เรื่องสุดท้าย …ที่คุณพ่อสั่งไว้
คุณพ่อ ... ผู้น้อมรับความตายอย่างสงบ และมีสติอย่างยิ่ง
ถ้าเรายอมรับได้ว่า ความตายเป็นความปกติ ความตายเป็นเรื่องธรรมดาของธรรมชาติ และเราก็ต้องพบกับความปกติ พบกับเรื่องธรรมดาตามธรรมชาติอย่างแน่นอนนั้น
เราก็น่าจะ “ เลือก ” รูปแบบ การใช้ชีวิต และการเตรียมตัวตาย .... ก่อนที่เราจะตายได้
31 ธ.ค.54 คุณพ่อทำแคชเชียร์เช็คมาให้ลูกทุกคน คุณพ่อบอกว่าเป็นเงินก้อนสุดท้ายที่พ่อจะให้ลูกๆ เงินก้อนนี้เป็นเงินบริสุทธิ์ทุกบาททุกสตางค์ พ่อไม่เคยรับเงินสกปรก ปีนี้พ่ออายุ 86 ปี แล้ว อะไรก็ไม่แน่นอน อะไรก็เกิดขึ้นได้ ซึ่งคุณพ่อก็ยังพูดกับธรรศและธรณ์ให้ตั้งใจเรียน อย่าดื้อกับแม่ วันนั้นรู้สึกขึ้นมาทันทีว่า ทุกประโยคที่คุณพ่อพูดเหมือนเป็นการสั่งเสีย
14 เม.ย.55 คุณพ่อยังเดินจากข้างบนลงมาข้างล่างตามปกติ กินอาหารตามปกติ แต่ดูอ่อนแรงมากกว่าทุกวัน เพราะเวลายกช้อนนั้น น้องปานยังต้องช่วยประคองช้อนด้วย แต่เมื่อย้อนคิดกลับไป ณ วันนั้น คุณพ่อน่าจะรู้ตัวดีว่า เวลาสำหรับการมีชีวิตใกล้หมดแล้ว เพราะคุณพ่อสวดมนต์แทบทั้งวันในทุกอริยาบถ โดยจะเห็นคุณพ่อทำปากขมุบขิบแล้วยกมือขึ้นจบที่หน้าผากเป็นระยะตลอดวัน ... น้อมรับความตายอย่างสงบ และมีสติอย่างยิ่ง
15 เม.ย.55 ประมาณ 05.00 น. คุณแม่เป็นคนแรกที่พบว่าคุณพ่อเสียชีวิตแล้วอย่างสงบ โดยอยู่ในท่านอนหลับอยู่บนเตียง หลังจากนั้นในช่วงบ่ายเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลศิริราชก็มารับคุณพ่อ เพราะคุณพ่อบริจาคร่างกายเป็น “อาจารย์ใหญ่” ซึ่งคุณแม่ ลูกทั้ง 3 คน พี่แป๊ะ (ลูกเขย) ธรรศ-ธรณ์ (หลาน) และญาติที่ทราบเรื่องได้ไปส่งคุณพ่อที่โรงพยาบาลศิริราชด้วย วันนั้นเป็นวันที่ลูกเห็นร่างคุณพ่อในลักษณะปกติเป็นครั้งสุดท้าย
3 เม.ย. 57 วันพระราชทานเพลิงศพอาจารย์ใหญ่ วันนี้ลูกได้เห็นคุณพ่ออีกครั้ง แต่เป็นสภาพที่เผาศพเรียบร้อยแล้ว เหลือแต่อัฐิบรรจุอยู่ในกล่องพลาสติก มีชื่อติดอยู่ข้างกล่องว่า นายโชคดี ชาลี ได้ทราบจากน้องนักศึกษาแพทย์ว่า คุณพ่อเป็นอาจารย์ใหญ่ที่ใช้ศึกษาแบบผ่าสด เมื่อผ่าเสร็จแล้วก็จะเผาศพเลยและเก็บเป็นอัฐิไว้เพื่อรองานพระราชทานเพลิงศพ
19 เม.ย. 57 ลูก พี่แป๊ะ ธรรศ และธรณ์ ไปรับอัฐิคุณพ่อมาไว้ที่บ้าน
เรื่องสุดท้าย …ที่คุณพ่อสั่งไว้
22 เม.ย. ของทุกปี จะเป็นวันทำบุญครบรอบการมรณภาพของหลวงปู่วัย ผู้ซึ่งคุณพ่อเคารพเป็นอย่างยิ่ง วันนั้นจะมีผู้คนที่รู้จักคุ้นเคยกับคุณพ่อมาร่วมงาน ลูกจึงถือโอกาสนี้นำของชำร่วยงานศพที่คุณพ่อได้เตรียมล่วงหน้าไว้ด้วยตัวเองนั้น
ไปแจกคนคุ้นเคยตามที่คุณพ่อตั้งใจไว้
... เป็นเรื่องสุดท้ายที่คุณพ่อได้สั่งไว้
...
เป็นเรื่องสุดท้ายที่ลูกจะได้ทำให้คุณพ่อตามคำร้องขอ
คุณพ่อเตรียมตัวสำหรับการจะเดินทางมาตลอด และพ่อก็พร้อมสำหรับการเดินทางจริงๆ
คุณพ่อเป็นครู จนแม้กระทั่งการเตรียมตัวสำหรับ .. การตาย
ความตายคือบั้นปลายของชีวิต ไม่ยึดติดปัจจุบันหรือวันไหน
ทุกอย่างย่อมเกิดดับแล้วลับไป ไม่มีใครหนีพ้นสักคนเลย
แต่สิ่งที่คงอยู่คือแบบอย่าง เป็นแนวทางชีวิตคิดเฉลย
เตรียมก่อนตายไว้ได้อย่าละเลย อย่านิ่งเฉยทำเป็นไม่เห็นดี
พ่อคือครูคือผู้สร้างทางชีวิต ให้รู้ถูกรู้ผิดคิดถ้วนถี่
รักษาสัตย์ซื่อตรงคงความดี ไม่รอรีร้องขอจากผู้ใด
กราบพ่อพระประจำบ้านผู้ผ่านภพ น้อมคำรพระลึกคุณอันยิ่งใหญ่
เป็นแบบอย่างกระทั่งเตรียมตัวตาย ว่าทำได้งามงดจรดปลายทาง
ลูก
อภิชญา – ผู้ประพันธ์
21 เม.ย. 58
ความเห็น (3)
สุดยอดคุณพ่อค่ะ
คุณพ่อของอ.อภิชญา ได้เตรียมตัวพร้อมสำหรับการเดินทางจริงๆครับ
เป็นการเตรียมการตายอย่างดีมากเลยครับ
ขอบคุณมากครับ